Black isn't Black...

The Black Angels

Το έγκλημα του κ. Παρασκευόπουλου…

"Είναι αδιανόητο σε μια ευνομούμενη Πολιτεία οι Έλληνες Αστυνομικοί εμπλεκόμενοι αρκετές φορές σε αιματηρές συμπλοκές, να συλλαμβάνουν επικίνδυνους κακοποιούς, και ορισμένοι από αυτούς χρησιμοποιώντας το "παράθυρο" του Νόμου Παρασκευόπουλου, να αποφυλακίζονται, να τελούν νέες εγκληματικές πράξεις και να χρειάζεται ξανά οι αστυνομικοί να τους συλλάβουν, διακυβεύοντας την ζωή τους και τη ζωή των πολιτών".

Η έκδηλη οργή των ειδικών φρουρών της ΕΛΑΣ είναι απολύτως δικαιολογημένη μετά την αποκάλυψη ότι ο 41χρονος Μολδαβός που πήρε μέρος με άλλους τρεις στην απόπειρα ληστείας στο Π. Φάληρο και σκοτώθηκε πέφτοντας από τον 7ο όροφο πολυκατοικίας στην προσπάθειά του να διαφύγει από τον αστυνομικό κλοιό, είχε δολοφονήσει τον Μάρτιο του 2007 στον Πειραιά έναν 40χρονο κοσμηματοπώλη και έναν 64χρονο περαστικό! Παρ όλα αυτά αφέθηκε ελεύθερος 8 χρόνια αργότερα, το 2015 από τις φυλακές Αλικαρνασσού και επέστρεψε στη εγκληματική δράση...

Αεροδρόμια: Τέλος εποχής και αρχή μιας νέας…

Όπως όλα δείχνουν, τις αμέσως επόμενες μέρες θα αλλάξει οριστικά ο αεροπορικός (αεροδρομιακός) χάρτης της Ελλάδας. Μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, η γερμανικών συμφερόντων εταιρία ΦΡΑΠΟΡΤ αναλαμβάνει τον πλήρη εμπορικό, λειτουργικό,  και επιχειρησιακό έλεγχο 14 ελληνικών αεροδρομίων, μεταξύ αυτών και του ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Θεσσαλονίκης, που μέχρι σήμερα έχει η (δημόσια) Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ).

Η απόφαση για την «παραχώρηση» των εν λόγω αεροδρομίων ελήφθη επί βαθέως Πασόκ (του 44%) με τον περίφημο πλέον νόμο Ρέππα. Τότε βέβαια δεν υπήρχαν αντιδράσεις από τους εργατοπατέρες, αφού και οι ίδιοι δήλωναν φανατικοί πασόκοι. Όταν αργότερα οι «κακοί ξενόδουλοι σαμαροβενιζέλοι» προσπάθησαν να υλοποιήσουν τον εν λόγω νόμο, ποιος είδε τον Θεό και δεν φοβήθηκε…

ΕΛΛΗΝΑ, θα πληρώνεις τον Τσίπρα για πολλά χρόνια...

Ο θίασος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψηφίστηκε το 2015 για να απαλλάξει τους Έλληνες από τα... δεινά των Σαμαρά-Βενιζέλου. Ιδιαιτέρως, για 2.126.327 συμπολίτες μας που τους ψήφισαν, βασικά ζητούμενα ήταν η... ελπίδα και η... αξιοπρέπεια.

Το τι έλεγαν και το τι έπραξαν και πράττουν δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Απλά, πρέπει να γνωρίζουν ότι τα... φαντάσματα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μας/τους κυνηγούν και το 2019 και το 2020 τουλάχιστον...

Εκλογές... χθες!!!

Η ιστορική φράση «Μάλτα γιοκ» είναι αυτή που θα πρέπει να γίνει συνώνυμο της εθνικής αποτυχίας από χθες. Αυτό που συνέβη στο Eurogroup, όσο περνούν οι ώρες είναι ασύλληπτο.

Τα… γεράκια της Μάλτας, όχι μόνο ασέλγησαν πάνω στο κορμί της δύσμοιρης Ελλάδας αλλά κατάφεραν και να δείχνουν πως άλλαξαν γνώμη την τελευταία στιγμή, ώστε να μην εξευτελίσουν πλήρως τον Τσίπρα. Τον οποίο βεβαίως έχουν ανάγκη αφού πρόκειται για το καλύτερο γιουσουφάκι που θα μπορούσαν να έχουν οι σουλτάνοι της ευρωπαϊκής οικονομίας…

Ο Μάνατζερ Ράγκμπι...

Floe

Ο Λαυρέντης ανακάλυψε την απάτη του Τσίπρα…

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είναι ένας πολύ αγαπητός καλλιτέχνης. Ως άνθρωπος του λαού, οπαδός της Νίκης Βόλου, παλιός ροκάς αισθηματίας δεν θα μπορούσε παρά να είναι Αριστερός. Εκτός αυτού, αντισυστημικός, πολιτικοποιημένος με την έννοια της «αριστερής» κριτικής απόστασης και καυστικός απέναντι στην εξουσία.

Επειδή μ’ αρέσει ο Νταλάρας και ο Κότσιρας, πήρα ένα βράδυ μερικούς φίλους και πήγαμε στη μουσική σκηνή όπου τραγουδούσε μαζί με τους άλλους δύο. Ωραία περάσαμε αλλά ο Λαυρέντης μάς την έσπασε. Ενοχλήθηκε επειδή μιλούσαμε μεταξύ μας, όσο αυτός τραγουδούσε! Μας έκανε και παρατήρηση: «Πόσο καιρό έχετε να βγείτε και μιλάτε τόσο πολύ;». Είπαμε μήπως κάνει εκείνο το παρωχημένο χιούμορ των Αριστερών αλλά όχι, μιλούσε πολύ σοβαρά και μας αγριοκοίταζε…

Κι’ όμως… είναι τόσο απλό!

Παίζω συχνά αυτό το παιχνίδι. Τουλάχιστο κάθε φορά που νιώθω ότι με προδίδει η κοινή λογική και αγωνιώ να αναβαπτιστώ στα στοιχειώδη. Τι κάνω δηλαδή; Απλώς ανάγω πολύπλοκα προβλήματα στην στοιχειώδη περίληψή, στον πυρήνα τους, που μπορεί να βάλλει στη συζήτηση ακόμη και τον απλοϊκότερο συνομιλητή που μου φέρνει η τύχη της στιγμής για κουβέντα. Ιδού, λοιπόν, η τελευταία ψαριά.

Ο συνομιλητής μου είναι ο γηραιότερος τσοπάνης της περιοχής μου, ένας γλυκύτατος εβδομηντάρης που σαλαγάει τα γίδια του σάμπως να τραγουδά στα εγγόνια του για να μη κάνουν αταξίες. Εγώ, κουτσαίνοντας με την αυτοσχέδια μαγκούρα μου, έχω καταφέρει να περάσω από την άλλη πλευρά του λόφου, αυτό το ήσυχο ανοιξιάτικο απογευματάκι, και του στήνω καρτέρι καθισμένος στο πεζούλι εγκαταλειμμένου κριθαροχώραφου. Ξέρω ότι όπου να’ ναι θα φανεί, αφού τον προαναγγέλλουν τα κουδούνια του κοπαδιού του.   Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα καθίσουμε να φιλοσοφήσουμε περί πάντων και άλλων τινών. Του αρέσει η κουβέντα και μένα με θέλγει η ετοιμολογία του. Αυτή τη φορά, όμως, έχω προσχεδιάσει την «συνεδρία»...

Στρατιωτικές επεμβάσεις και ψέματα…

Με αφορμή την προχθεσινή επιδρομή των ΗΠΑ στη Συρία, εξαιτίας της οποίας έγινε ο κακός χαμός και λίγο κόντεψε να πάμε σε Γ’ΠΠ, να θυμίσω κάτι «περίεργο» που είχε γίνει πριν από λίγες δεκαετίες, και που θυμίζει έντονα επιχείρηση false flag. Στημένες δηλαδή καταστάσεις, με σκοπό την παραπλάνηση της κοινής γνώμης προκειμένου να δικαιολογηθεί  και να γίνει κάποια στρατιωτική επέμβαση.

To 1990, όταν το Ιράκ εισέβαλλε στο Κουβέιτ, τα παγκόσμια και εν πολλοίς κατευθυνόμενα  ΜΜΕ (δεν υπήρχε τότε διαδίκτυο) άρχισαν να μεταδίδουν ιστορίες φρίκης, και διάφορες θηριωδίες, που υποτίθεται ότι έκαναν οι εισβολείς Ιρακινοί στρατιώτες…

Μάνατζερ ράγκμπυ…

Αυτό κάνουμε τα τελευταία χρόνια ως χώρα. Μανατζάρουμε το ανύπαρκτο και επικαλούμαστε το αυτοδιαψευδόμενο. Δεν είναι κι άσχημα. Κάπως έτσι καταφέραμε να γίνουμε προτεκτοράτο της πτωχευμένης Βενεζουέλας, να μπάσουμε απ’ το παράθυρο έναν μαιτρ της παγκόσμιας φοροδιαφυγής, να μας φτιάξει παστρικά τις off shore μας, την ώρα που κατά το παρελθόν διαπομπεύαμε έλληνες εφοπλιστές που ακολουθούσαν την ίδια οδό για να αναχρηματοδοτούν τις δουλειές τους.

Καταφέραμε επίσης να μπάσουμε σε αεροπλάνο της γραμμής κοτζάμ λύχνο με ανοιχτή φωτιά κοντά σε εύφλεκτα γένια, την ώρα που οι αεροπορικές εταιρείες απαγορεύουν ακόμη και την πιπίλα από καουτσούκ, για τον κίνδυνο της αυτανάφλεξης…