Η άρνηση της ΝΔ να “βάλει πλάτη” στην κυβέρνηση
για να περάσουν τα δυσβάστακτα μέτρα της β’ αξιολόγησης που “διαπραγματεύτηκαν”
αποκλειστικά και ...πολιτικά, οι κ.κ. Τσίπρας – Τσακαλώτος, δεν συνιστά άρνηση
στη συναίνεση για “να σωθεί η χώρα”.
Συνιστά άρνηση σε ύπουλες γενικεύσεις του τύπου
“όλοι ίδιοι είναι”, “τα ίδια θα κάνουν κι επόμενοι”, δηλαδή “ό,τι τους πουν τα
“ξένα αφεντικά” τους”. Αν επικρατήσει η παραπάνω αντίληψη επικρατεί δυο
πράγματα θα συμβούν:
Πρώτο θα καταλυθεί κάθε έννοια δημοκρατικότητας
και θα θεριέψει ο σπόρος του ολοκληρωτισμού που μεθοδικά έχει διασπαρεί στην
ελληνική κοινωνία. Διότι αν η ΝΔ ψηφίσει τα μέτρα θα στερήσει από το λαό τη
δυνατότητα δημοκρατικής επιλογής μιας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης. Σε μια
τέτοια περίπτωση δεν έχει λόγο ύπαρξης ως αντιπολίτευση. Δεν έχει νόημα ούτε η
εναλλαγή στην εξουσία. Αφού “τα ίδια θα κάνουν”, αφού “είναι κι αυτοί ίδιοι
είναι”, τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης τους; Ας αφήσουν τον... μονάρχη Τσίπρα να
κυβερνά κι ας πάνε από τώρα σπίτι τους.
Δεύτερο θα εξαϋλωθούν και τα ύστατα υπολείμματα
εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας. Διότι αν η ΝΔ κάνει το χατίρι στο ΔΝΤ
και τον Σόιμπλε και ψηφίσει τα μέτρα δεν θα έχει κανένα λόγο να διεκδικεί με
εκλογές την κυβέρνηση. Ακυρώνεται ως αντιπολίτευση. Ακυρώνεται ως παράταξη. Ας
δώσουν από τώρα τα κλειδιά της χώρας στους ξένους και να πάνε σπίτι τους.
Η άρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να ψηφίσει τα
επαχθή δημοσιονομικά μέτρα που είναι αποτέλεσμα της “διαπραγμάτευσης” ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
δεν συνιστά άρνηση επιμερισμού της εθνικής ευθύνης που του αναλογεί, ούτε
άρνηση μιας πολιτικής ευθύνης που έτσι κι αλλιώς δεν έχει, αλλά κάτι πολύ
περισσότερο. Συνιστά άρνηση στην ηττοπάθεια. Συνιστά διατήρηση της ελπίδας ότι
η Ελλάδα μπορεί επιτέλους να αλλάξει. Να γίνει μια κανονική χώρα η οποία είναι
σε θέση να ανταποκρίνεται στις διεθνείς υποχρεώσεις της και φυσικά να
απολαμβάνει των δικαιωμάτων της.
Μπορεί κάποιοι (εντός κι εκτός συνόρων) να
θέλουν να συμφιλιωθούν μοιρολατρικά οι Έλληνες με το μέλλον ενός περίκλειστου,
απομονωμένου, απαξιωμένου, χρεοκοπημένου κράτους. Και θέλουν να βάλουν
ταφόπλακα στην τελευταία ελπίδα που έχει η χώρα για να ανακάμψει και να βγει
από το θανατηφόρο σπιράλ των μνημονίων. Κι αυτή η ελπίδα βρίσκεται σε μια
πολιτική πρόταση βαθειά ριζοσπαστική, μεταρρυθμιστική, εκσυγχρονιστική,
φιλελεύθερη. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ψήφιζε τα μέτρα θα αποδείκνυε πως ούτε
αυτός την διαθέτει, ή πως ούτε ο ίδιος την επιθυμεί. Οπότε καλύτερα να πήγαινε
από τώρα σπίτι του...
Πάνος Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου