29.5.17

Η λεκτική υπερβολή του Κ. Ζαχαριάδη…



Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Να είμαστε υπερήφανοι. Και εμείς και τα παιδιά μας... Ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ σύντροφος Ζαχαριάδης μας ξεκαθάρισε πως η "ατάκα" του "...οι δανειστές μας πιάνουν το χέρι και μας βάζουν να γράφουμε νόμους" ήταν λεκτική υπερβολή. Είχε μεταφορική έννοια... Άρα δεν είμαστε παγκόσμιοι ρεζίληδες... Ούτε θεομπαίχτες... 




Είναι όμως και αυτά "λεκτικές υπερβολές"; Και ας τα δούμε από την αρχή του 2015. Για να μην ξεχνιόμαστε όταν θα μας παρουσιάσουν, ως "λεκτική υπερβολή", τη δήλωση Τσίπρα ότι δεν θα εφαρμόσουμε τα μέτρα αν δεν μας ρυθμίσουν το χρέος και δεν μας δώσουν αντίμετρα. Γιατί τα μέτρα θα τα εφαρμόσουμε και χωρίς αντίμετρα. Και θα πούμε και ένα τραγούδι... μαντινάδα κατά προτίμηση…



Το 2015 λοιπόν, κατά το "δόγμα" ΣΥΡΙΖΑ, οι δανειστές δεν ήταν δανειστές. Ήταν θεσμοί. Η Τρόικα δεν ήταν τρόικα αλλά εκπρόσωποι των θεσμών. Άρα εμείς δεν είχαμε να κάνουμε με δανεικά αλλά με "θεσμικές ρυθμίσεις" και κουβέντες με τους "θεσμούς" . Όλα τα άλλα ήταν λεκτικές υπερβολές...
"Απόδειξη" πως δεν έχουμε δανειστές και Τρόικα αλλά (κατά τον ΣΥΡΙΖΑ) μόνο "εκπρόσωπους των θεσμών" είναι και το ότι οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ συναντούν τους  "εγκλωβισμένους"  στο Χίλτον με παρδαλά σακίδια στην πλάτη. Δεν πηγαίνουν σε σύσκεψη. Σε πενταήμερη... στο Χίλτον πηγαίνουν. 
Το ότι τα παρδαλά σακίδια του ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν παγκόσμιο τηλεοπτικό θέαμα δεν οφείλεται στον Τσίπρα. Είναι και αυτό αποτέλεσμα "υπερβολής". Τηλεοπτικής υπερβολής αυτή την φορά. 
Τα ίδιο και με τη γραβάτα του Τσίπρα. Ο τότε Ιταλός πρωθυπουργός Μόντι δωρίζει γραβάτα στον Τσίπρα. Και τις ίδιες ημέρες ο Γιούνκερ του "φοράει" γραβάτα. 
Θέλει δεν θέλει ο Τσίπρας βάζει το "ιστορικό" στοίχημα για γραβάτα και χρέος. Αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε και εδώ "λεκτική υπερβολή".
Για να φθάσουμε στις μέρες μας. Οι δανειστές μας περνάνε "καπίστρι" με τέταρτο μνημόνιο σαν απάντηση στον Τσίπρα που "υπερβάλλοντας λεκτικά" δήλωνε στις τηλεοράσεις ότι με τα καλά νέα που έρχονται, από το Eurogroup, θα βάλει τη γραβάτα...
Πάμε και λίγο πιο πίσω. Στο 2014 με τον ΣΥΡΙΖΑ να χαλάει τον κόσμο να γαντζωθεί στην εξουσία με όποιον και αν προσφέρεται για δεκανίκι. Είχαμε όμως και εκεί "λεκτικές υπερβολές"...
Ο Στρατούλης έσκιζε τα μνημόνια στην αυλή της Βουλής με ένα νόμο και ένα άρθρο και έβαζε τους ιθαγενείς να χορεύουν στο Σύνταγμα.
Ο Λαφαζάνης θα έσκιζε όλες τις συμφωνίες που έβγαζαν το κράτος από τον σβέρκο της οικονομίας. 
Ο Δρίτσας θα πέταγε σχεδόν με τις κλωτσιές τους Κινέζους από το λιμάνι του Πειραιά και τους καταχτητές από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Ο Σπίρτζης θα έφερνε ξανά το Ελληνικό στα χέρια του λαού στέλνοντας τους Λάτσηδες από εκεί που ήρθαν.
Ο Σκουρλέτης θα έστελνε στα σπίτια τους επενδυτές του Χρυσού, των μεταλλευμάτων και υδρογονανθράκων.
Ο Παππάς θα διέλυε μέσα σε μια νύχτα τη διαπλοκή στην Ελλάδα "κουρεύοντας" κανάλια, διαπλεκόμενους και "μουστερήδες" για τα ΜΜΕ και τα κανάλια. 
Για να μας πουν σήμερα οι σύντροφοι... Τα έλεγαν αυτά και στους "θεσμούς" (στα τραπέζια του Βερολίνου, των Βρυξελλών, της Νέας Υόρκης και της Μάλτας) ή τους έλεγαν πως πρόκειται για  "λεκτικές υπερβολές" εσωτερικής κατανάλωσης, που θα γίνουν "γαργάρες", όπως λέει ο και λαός;
Χαμένος λόγος μια ερώτηση σαν κι αυτή. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας έχουν βρει και τα κάνουν ή (μάλλον ορθότερα) δεν έχουν βρει στον δρόμο τους ικανούς να τους σταματήσουν. Είτε αυτοί λέγονται πολιτικοί, είτε κοινωνικές ομάδες είτε ψηφοφόροι. Το απέδειξαν και στην πράξη. Δεν λογαριάζουν ούτε λαό, ούτε κοινωνία, ούτε εργαζόμενους, ούτε άνεργους όταν πρόκειται να ρισκάρουν καρέκλα και εξουσία. Το βλέπουμε καθημερινά.
Η χώρα είναι παγκόσμιο φαινόμενο υποταγής στους δανειστές. Είναι η μόνη στον πλανήτη που χωρίς να πάρει και τη (συμφωνημένη) δόση δανεικών υπέγραψε μέτρα "προκαταβολή" χωρίς προκαταβολή... Πού αλλού και πότε έχει συμβεί αυτό. Είναι λοιπόν "λεκτική υπερβολή" του συντρόφου Ζαχαριάδη ή πεντακάθαρη ομολογία της πραγματικότητας; Ότι καταντήσαμε πράγματι να μας πιάνουν το χέρι οι δανειστές και μας βάζουν να γράφουμε νόμους και μνημόνια; Για όνομα του Θεού...

Γιώργος Κράλογλου 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου