25.5.13

Καταρρέει άραγε το περίφημο «σουηδικό μοντέλο»;



Για 6η νύχτα συνεχίστηκαν οι ταραχές στα περίχωρα της Στοκχόλμης (παρά τα αντιθέτως γραφόμενα στην Ελλάδα, δεν έχουν επεκταθεί σε άλλες πόλεις), ανάμεσα σε αστυνομία και νεαρούς μετανάστες.
Αφορμή η δολοφονία ενός άνδρα από τα όργανα της τάξης, κάνοντας κυρίως το Husby, προάστιο της σουηδικής πρωτεύουσας, να μοιάζει με την Αθήνα του 2008.




Ακόμα και οι προειδοποιήσεις από ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία στους πολίτες τους, ίδιες με τότε είναι: «Αποφεύγετε περιοχές υψηλού κινδύνου και παραμείνατε σε επαφή με την πρεσβεία».
Η σουηδική κοινωνία είναι αναστατωμένη και εννοείται ότι καταδικάζει τη βία, «απ’ όπου κι αν προέρχεται», όπως συνηθίζεται να λέμε στην Ελλάδα.
Απλώς, εδώ, το εννοούν.


Πολλοί Σουηδοί, μετά το πρώτο σοκ, βγήκαν στους δρόμους, ζητώντας τερματισμό των ταραχών αλλά και της αστυνομικής βίας.
Η θέα πυρπολημένων αυτοκίνητων (150 μέχρι τα ξημερώματα Παρασκευής), κατεστραμμένων προσόψεων καταστημάτων και ATM, ακόμα και φωτιά σε σχολείο(!), δεν είναι ο,τι πιο συνηθισμένο, σε μια χώρα που για χρόνια υπερηφανευόταν για την κοινωνική της ειρήνη.
Αν και, όχι στο τόσο μακρινό παρελθόν, έχουν υπάρξει φαινόμενα βίας κι εδώ.
Υπάρχει, άραγε, ρατσισμός στη Σουηδία; είναι το ερώτημα πολλών.
Καταρρέει το περίφημο «σουηδικό μοντέλο»;
Φυσικά και υπάρχει ρατσισμός.
Και πού δεν υπάρχει;
Αλλά εδώ είναι κοινωνικό έγκλημα και ποινικό αδίκημα, αν (ανα)φερθείς ρατσιστικά σε οποιονδήποτε.
Και όχι, δεν καταρρέει το «σουηδικό μοντέλο».
Η σημερινή Σουηδία, δεν είναι εκείνη της δεκαετίας του ’80, του Olof Palme, αλλά είναι αρκετά ικανή να ενσωματώσει τον μεγάλο όγκο των μεταναστών και των προσφύγων που δέχεται κάθε χρόνο (4η παγκοσμίως και 2η με βάση τον πληθυσμό της, χώρα υποδοχής).
Και μόνο ότι από τους περίπου 44.000 αιτούντες άσυλο (σε σύνολο 103.000 μεταναστών) που έφτασαν το 2012, έλαβε άδεια, σχεδόν το 100%, από μόνο του επιβεβαιώνει των παραπάνω (και προκαλεί κατάθλιψη, αν το συγκρίνεις με τα ποσοστά της Ελλάδας). 
Προφανώς, η χορήγηση άδειας παραμονής, δεν σημαίνει αυτόματη εύρεση εργασίας και κοινωνική ενσωμάτωση.
Η ανεργία στους (κυρίως ανειδίκευτους) νέους μετανάστες, είναι υψηλή και αυτό αποτελεί πηγή προβλημάτων.
Αυτή είναι για πολλούς και η πραγματική αιτία του ξεσηκωμού στο Husby, «καλυμμένη» πίσω από τη δολοφονία του μετανάστη από την αστυνομία.
Τα ΜΜΕ έχουν κάνει σφυγμομετρήσεις αυτές τις ημέρες, ψάχνοντας να βρουν τα αίτια αλλά και προτάσεις λύσεων.
Οι περισσότεροι ερωτώμενοι πολίτες -ανάμεσά τους πολλοί μετανάστες- συγκλίνουν στα ίδια συμπεράσματα: Περισσότεροι πόροι για την ένταξη των νέων μεταναστών στην αγορά εργασίας και στη κοινωνία, περισσότερα χρήματα για τα σχολεία (στο Husby υπάρχουν φωνές ότι διατίθενται λιγότερα χρήματα απ’ ό,τι στη Στοκχόλμη), περισσότερα χρήματα για την αστυνομία, για να μη βρεθεί απροετοίμαστη όπως τώρα, καλύτερη διασπορά των μεταναστών στη χώρα. Τα «ευκόλως εννοούμενα» που, όμως, ακόμα και για τη Σουηδία, δεν είναι τόσο εύκολο να γίνουν πράξη.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι τα επεισόδια ξεκίνησαν και «περατώθηκαν», σύμφωνα με την αστυνομία, από μια «χούφτα» νεαρών, όχι παραπάνω από 30-40 άτομα.
Η οργανωτική ικανότητα, όμως, η οποία αποδείχθηκε όχι  αμελητέα, αποδίδεται από αναλυτές, σε κάπως μεγαλύτερα και πιο έμπειρά άτομα, σε ο,τι αφορά τις συγκρούσεις με την αστυνομία.
Επίσης, η σφοδρότητα της βίας, δεν αντικατοπτρίζει και την αποδοχή της, ακόμα και από μεγάλη μερίδα αποκλεισμένων μεταναστών. Μάλλον ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.
Η κοινωνική ενσωμάτωση μεταναστών θέλει τις κατάλληλες δομές, χρόνο και χρήμα. Παρά τα τελευταία γεγονότα, το σουηδικό κράτος, (δείχνει να) τα διαθέτει σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό.
Οι σχολές εκμάθησης σουηδικών για μετανάστες (SFI), επιχορηγούνται γενναία από κράτος και  Δήμους και η φοίτηση εκεί, για κάθε νεοφερμένο, είναι ευεργετική, και αποτελεί το πρώτο βήμα για την ομαλή ένταξη.
Μια ματιά στην κοινωνική και πολιτική «πυραμίδα» της χώρας, θα πείσει τον οποιονδήποτε για την έμπρακτη και διαρκή προσπάθεια ενσωμάτωσης που κάνει και καταφέρνει η σουηδική πολιτεία.
Παρά τις όποιες υπαρκτές ατέλειες, που γεγονότα όπως αυτά της Στοκχόλμης, τα «φωτίζουν» έντονα.
Ως εκ τούτου, όσοι σπεύσανε να αναφωνήσουν ότι «κατέρρευσε το σουηδικό μοντέλο», γνωρίζουν ελάχιστα από τη σουηδική κοινωνία.
Στο πολιτικό σκέλος, ακόμα και οι ακροδεξιοί «Σουηδοί Δημοκράτες» -που λανθασμένα γράφτηκε ότι είναι 3η δύναμη στο κοινοβούλιο ή στις δημοσκοπήσεις, αφού ήταν και είναι στην 5η θέση, με τάσεις καθόδου, όπως δείχνουν τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα- και παρά τον «ούριο άνεμο» που νιώθουν να πνέει μετά τα γεγονότα, κρατάνε πολύ ήπια στάση, γνωρίζοντας πως η κοινωνία και η πολιτεία, όπως δεν ανέχονται τη βία, δεν ανέχονται και τον ρατσισμό.
Βεβαίως, υπάρχει και η άλλη πλευρά.
Σε μια σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, με πάνω από 110.000 μέλη, που φτιάχτηκε για συμπαράσταση στην αστυνομία, μερικοί νεαροί «ντούροι Σουηδοί», προτείνουν «να πυροβολήσει η αστυνομία στο ψαχνό» ή «να δοθούν όπλα στον λαό» (τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει…).
Όταν, όμως, τους ρωτούν, αν θα ήταν έτοιμοι να πάρουν και την ευθύνη πάνω τους, σε περίπτωση που κάποιος ανόητος τους ακούσει και αρχίζει να πυροβολεί, κάνουν «την πάπια» και αρχίζουν τα «αστεία κάνω» και «δεν τα εννοώ» κ.λπ.
Ξέρουν κι αυτοί καλά ότι η πολιτεία, όπως δεν θα αφήσει ατιμώρητους του πρωταίτιους της βίας, δεν αστειεύεται ούτε στα φαινόμενα παρακίνησης σε βία και ρατσισμού.

Niko Ago
Protagon 


ΥΓ- Α ρε Ago, μάλλον τάχεις κάνει απάνω σου και λες χαζομαρίτσες. Το φαντάζεσαι αντί για την Ελλάδα που τόσο μίσησες να σε βρει το κακό στην "ανεκτική" και με ολοκληρωμένη "πολιτική ενσωμάτωσης" Σουηδία;
Ποιον κοροϊδεύεις άνθρωπε μου... Ποιον;
Οπότε καλά είσαι εκεί που είσαι, ούτε εσύ κινδυνεύεις από εμάς (είσαι στη Σουηδία, πάψε να τρώγεσαι με τα ρούχα σου και να ασχολήσαι με την Ελλάδα έστω και πλαγίως, δεν πέρασες και άσχημα στη χώρα μας), ούτε κινδυνεύει η δική μας ψυχική υγεία με το να σε δούμε ξαφνικά σε κανένα πρωϊνάδικο με τον Αυτιά πχ...
Όση ανοσία στην παράνοια να έχει κάποιος υπάρχουν και όρια.
KK2
ΥΓ: Καλή τύχη στη νέα σου πατρίδα. Με την Ελλάδα πάψε να ασχολείσαι, μπορείς;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου