Δεν ήξεραν… δεν ρώταγαν;

Από τα χρόνια τα δικά μου, ακόμη, πολλοί σοφιστές και περισσότεροι τυχοδιώκτες πολιτικοί απήλασσαν πάντα από κάθε ευθύνη τον Δήμο, για να γίνουν αρεστοί και να κερδίσουν την εύνοιά του.

Τα σκέφτομαι συχνά όλα αυτά, ειδικά τα τρία τελευταία χρόνια της κρίσης, ακούγοντας διάφορους λαοπλάνους του καιρού να ισχυρίζονται ότι ο Δήμος, οι πολίτες δηλαδή, δεν έχουν καμιά ευθύνη για τα δεινά του τόπου.

Σαν να μην ψήφιζαν οι ίδιοι μόνον όσους τους χάιδευαν τ’ αυτιά.
Σαν να μην έριχναν μαύρο σε όποιον αποπειράτο να τους πει τη δυσάρεστη αλήθεια.
Σαν να μην επέλεγαν για τη Βουλή, επί δεκαετίες, πολιτικούς γόνους, οι οποίοι είχαν ως μοναδικό προσόν το όνομα του μπαμπά ή της μαμάς τους.
Σαν να μην ανέδειξαν στην πρωθυπουργία ανεπάγγελτους, απλώς επειδή ο ένας ήταν ο ανηψιός του γενάρχη της μιας παράταξης και ο άλλος γιος του γενάρχη της ετέρας παράταξης…

Τι μου ήρθε Δευτεριάτικα και τα μοιράζομαι όλα αυτά μαζί σας;
Με εξιτάρισε η ιστορία της μπουζουκλερί, στη Χαλκιδική.

Εκεί όπου ο ιδιοκτήτης έγραψε στα παλιά του παπούτσια -για να μην πω πού αλλού- το κράτος, που είχε κλείσει το μαγαζί του για 48 ώρες λόγω κραυγαλέας φοροδιαφυγής.
Εκεί όπου η αστυνομία δήλωσε αδυναμία να εφαρμόσει τον νόμο, με αποτέλεσμα ο λαϊκός αοιδός Πάνος Κιάμος να κάνει την αρπαχτή του ξεσηκώνοντας εκατοντάδες νταλκαδιασμένους συμπολίτες μας.

Ακούω τη σφοδρή κριτική για την ανυπαρξία του κράτους και συμφωνώ. Προφανώς, η διοικητής του αστυνομικού τμήματος της περιοχής κάνει λάθος δουλειά.

Και, συμφωνώ, ότι ο θρίαμβος της φοροδιαφυγής σε ένα υπερφορολογημένο κοινωνικό σώμα κορυφώνει το αίσθημα της αδικίας.

Ένα ερώτημα μόνο έχω: όλοι εκείνοι που πήγαν στο κέντρο να διασκεδάσουν δεν ήξεραν ότι είχε σφραγιστεί την προηγούμενη νύχτα λόγω φοροδιαφυγής;
Δεν έτυχε να δουν τηλεόραση, να ακούσουν ραδιόφωνο, να διαβάσουν κάποιο σάιτ; Όλοι μιλούσαν για το θέμα αυτό.
Και, καλά δεν είδαν ούτε άκουσαν, δεν έτυχε να βρεθούν σε καμιά συζήτηση στην Καλλιθέα (όπου και η μπουζουκλερί) ή στα άλλα χωριά της Κασσάνδρας;
Ήταν το μοναδικό θέμα της κουβέντας όλων εκεί…

Γυρίζω, λοιπόν, εκεί απ’ όπου ξεκίνησα.

Ο Δήμος, όλοι εμείς δηλαδή, δεν έχουμε καμιά ευθύνη για τίποτα;
Ας μην κοροϊδευόμαστε…
Αν δεν πήγαιναν εκατοντάδες συμπολίτες μας σε ένα μαγαζί που ήξεραν πως είχε κλείσει για φοροδιαφυγή, είτε το άνοιγε παράνομα είτε όχι ο ιδιοκτήτης του θα ήταν το ίδιο. Θα αναγκαζόταν να το κλείσει ελλείψει πελατείας…

Δυστυχώς, και στα χρόνια της νιότης μου (πέρασαν κιόλας διόμισυ χιλιετηρίδες) και τώρα στα γεράματα, τα ίδια βλέπω.

Ποτέ δε φταίμε εμείς, πάντα κάποιος άλλος έχει την ευθύνη…

Δημόφαντος

Αιχμή