Αναρωτιούνται πολλοί: «μα δεν είναι ακόμα ψηλά τα ποσοστά
της ΧΑ μετά τα όσα συνέβησαν»;
Απάντηση: Ναι αλλά ήταν και αναμενόμενο.
Και η αρχική μεγάλη πτώση και η σταθεροποίησή τους από
ένα σημείο και μετά.
Ας πάμε 11 χρόνια πίσω.
Λίγο μετά την εξάρθρωση της 17Ν είχε δημοσιευτεί
δημοσκόπηση που έλεγε ότι το 24% της κοινής γνώμης συμφωνούσε με τις θέσεις της
οργάνωσης, αλλά όχι με τις πρακτικές της.
Αρνητική άποψη για τη 17Ν είχε το 84%, το 13% ήταν
ουδέτερο (!) και το 3% είχε θετική άποψη!
Το ποσοστό αυτό μάλιστα υπερδιπλασιάζονταν και έφτανε το
7,5% στα χαμηλά οικονομικά στρώματα και το 8,5 στους νέους.
Σε άλλη έρευνα την περίοδο της δίκης της οργάνωσης, το
20% περίπου πίστευε ότι η δίκη έχει πολιτικές σκοπιμότητες!
Συνειδητοποιούμε για τι νούμερα μιλάμε και μάλιστα σε μια
εποχή «παχέων αγελάδων» και προ-Ολυμπιακής ευφορίας;
Το επί χρόνια μπόλιασμα της κοινωνίας με δόσεις
αριστερίστικου εξτρεμισμού είχε δημιουργήσει βαθιές ρίζες.
Επιστρέφουμε στα σημερινά: Ότι τα ποσοστά της ΧΑ θα
μειώνονταν άμεσα αλλά δεν θα εξανεμίζονταν με τη μία, ήταν δεδομένο.
Για πολλούς λόγους: Πρώτον, διότι το πολιτικό και
ιδεολογικό υπόστρωμα στο οποίο πατάει η ΧΑ, αυτό του εξτρεμιστικού
εθνολαϊκισμού, είναι πολύ ισχυρό στην κοινωνία μας, καλλιεργείται δε
συστηματικά επί 10ετίες, από πολλές δυνάμεις διάχυτες στο πολιτικό σύστημα.
Δεύτερον, διότι η ίδια η κοινωνία μας σήμερα, λόγω της
οικονομικής κρίσης είναι πολύ πιο ριζοσπαστικοποιημένη.
Τα τμήματα της κοινωνίας που λόγω απόγνωσης είναι
"στα κάγκελα" είναι πολύ μεγαλύτερα από ό,τι στα τέλη των '90ς,
πρόθυμα να καταναλώσουν ακραία αντισυστημική ρητορεία και εξτρεμιστικές
πρακτικές.
Τρίτον, η απαξίωση του πολιτικού συστήματος (αλλά και των
ΜΜΕ) είναι σήμερα ακόμα μεγαλύτερη, άρα οι φωνές που επικρίνουν τη δράση της ΧΑ
έχουν μειωμένη δύναμη πυρός, ούσες αναξιόπιστες και οι ίδιες.
Τέταρτον, διότι κανείς δεν παραδέχεται από τη μία μέρα
στην άλλη ότι μέχρι χθες έλεγε βλακείες και υποστήριζε
νεοναζιστικέςεγκληματικές συμμορίες.
Το "στάδιο της άρνησης" προηγείται εκείνου της
"αποδοχής".
Για όλους αυτούς τους λόγους (και κάποιους άλλους
μικρότερης σημασίας), το ξήλωμα του πουλόβερ θα υπάρξει, αλλά δεν θα είναι τόσο
ραγδαίο όσο φάνηκε τις πρώτες μέρες.
Ωστόσο, η εκτίμησή μου σε σχέση με τις προοπτικές της
νεοναζιστικής συμμορίας είναι ξεκάθαρη.
Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τις διώξεις εναντίον
της και τις αποκαλύψεις για τη δράση της, τίποτα για τη ΧΑ δεν είναι όπως πριν.
Η αντίστροφη μέτρηση γι αυτούς έχει αρχίσει.
Το έδαφος μπορεί να παραμένει πρόσφορο, αλλά ο
"ακτιβισμός" και η "επιθετική δράση" μέσα από τα οποία
αναδείχθηκαν στο κόμμα εκείνο που καρπώνονταν την φθορά του συστήματος, έχουν
σε μεγάλο βαθμό ακυρωθεί.
Η ανοδική δυναμική τους (που είχε φτάσει μέχρι 15% σε
κάποιες έρευνες) αποκόπηκε. Η στρατολόγηση στα σχολεία, η διείσδυση σε
οπαδικούς συνδέσμους, τα σόου στα κανάλια ή σε υποβαθμισμένες γειτονιές, τα
λάιφ-στάιλ φτιασιδώματα και τα μηντιακά«πλυντήρια», τελειώνουν.
Ακόμα και αν στην παρούσα φάση αυτό δεν φαίνεται έντονα,
στην πορεία θα φανεί ξεκάθαρα.
Όταν μάλιστα φύγουμε και από τα μονοθεματικά δελτία που
κατά κάποιο τρόπο «αντισυσπειρώνουν» τους συμπαθούντες, το ξεφούσκωμα θα
συνεχιστεί.
Ο εθνολαϊκισμός ως αντίληψη θα παραμείνει ισχυρός διότι η
κοινωνία μας έχει μπολιαστεί σε βάθος χρόνου από αυτόν.
Όμως εφεξής δεν θα είναι η νεοναζιστική συμμορία ο κύριος
εκφραστής του.
Το ποιος θα γίνει θα το δούμε στην πορεία.
Ευτύχης Βαρδουλάκης
ΥΓ: Εκτός από τους βαθύτερους πολιτικοκοινωνικούς λόγους
του αργού ξεφλουδίσματος της ΧΑ, υπάρχει και ένας ακόμα, λιγότερο σημαντικός,
που σχετίζεται με μικροκομματικούς τακτικισμούς.
Όσο κάποιοι της ΝΔ προσπαθούν να πείσουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ
αποτελεί το ισοδύναμο πολιτικό άκρο της ΧΑ, όσο κάποιοι του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν
να πείσουν ότι «ηθικοί αυτουργοί»της ανόδου της ΧΑ είναι ο Σαμαράς και
Βενιζέλος, όσο διάφοροι «ενδιάμεσοι» ισχυρίζονται ότι «τα παλιά κόμματα είναι
οι μεγαλύτεροι εγκληματίες», τόσο οι συμπαθούντες τη ΧΑ απλώς αποκτούν ένα
ακόμα άλλοθι στη φάση της «άρνησης».
Λίγη σοβαρότητα δεν έβλαψε ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου