15.8.14

Επιτομή μιας ταφής



[Καλύτερα παραμυθάς, παρά μπερδεμένος αμόρφωτος που προσποιείται τον ειδήμονα.]

Ο Αλέξανδρος πεθαίνει στην Βαβυλώνα. Τον βαλσαμώνουν και τον μεταφέρουν σε ένα όχημα που περιγράφεται με ακρίβεια, είναι ζωοκίνητο και εκτός τις πολυτελείς λεπτομέρειες έχει και τεχνολογικές καινοτομίες, όπως σφαιρικές «ρόδες» που επιτρέπουν κίνηση προς όλες τις κατευθύνσεις.



Υποτίθεται πως ο Περδίκκας που συνοδεύει το όχημα θα μεταφέρει τον Αλεξανδρο στην Μακεδονία. Εικάζεται πως ως Αργεάδης, θα ταφεί στις Αιγές. Ο Πτολεμαίος «δεσμεύει» την σορό, ο νεκρός παραμένει είτε στο προσωρινό του κιβούρι στην Αλεξάνδρεια είτε σε αιγυπτιακη πόλη με σεβαστή νεκρόπολη.


Ο Πτολεμαίος ανακτίζει τάφο γιά τον Ηγέτη του, που αποκτά το τοπωνύμιο «Σήμα» η «Σώμα» και είναι μέσα στον ταφικό περίβολο σε άμεση σχέση με τα αύλεια πέριξ των ανακτόρων και εκεί είναι η πρώτη Βιβλιοθήκη και εκεί θάβονται οι Πτολεμαίοι. 
Βρίσκεται σε διασταύρωση ενός μεγάλου διαμήκους δρόμου και στην κάθετη λεωφόρο απο την πύλη του Ηλίου στην πύλη της Σεληνης, που μαρτυρείται σε όψιμη περιγραφή της λαμπρής πόλης. 
Η πρώτη τοπογράφηση της Αλεξάνδρειας οφείλεται σε μηχανικούς της Ναπολεόντειας εκστρατείας που έχει συστημικα σφάλματα τα οποία συσκοτίζουν τον εντοπισμό αυτης της διασταύρωσης. 
Ο Αλεξανδρος βρίσκεται σε θέα, σε χρυσό φέρετρο που αργότερα θα αντικατασταθεί με ένα είδος χαλαζία.
Τον επισκέπτονται ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Οκταβιανός, ενώ επισκέψεις αυτοκρατόρων μαρτυρούνται έως τον Καρακάλλα, που παίρνει μερικά απο τα  «όπλα» ή τον θώρακά του, αντιπροσφέροντας τα δικα του.
Εως την αρχή του 4ου αιώνα ο Αλεξανδρος βρίσκεται στην Αλεξάνδρεια. 
Αναφέρεται ότι η μύτη του Αλεξανδρου έσπασε απο άγγιγμα του Καίσαρα. 
Ο Αλεξανδρος είχε ήδη προσφέρει τα δικά του όπλα στον τάφο του Αχιλλέα στην Τρωάδα, παίρνοντας τα δικα του.Ενδεχομένως μέρος απο αυτά τα όπλα να βρισκόταν στην ταφή του. 
Ακολουθεί μιά σκοτεινή περίοδος, όταν ο Αββάς Σισόης συναντά το λείψανο του Αλέξανδρου στην έρημο και η σκηνή δεν λείπει απο καμία τοιχογραφία της ορθόδοξης εικονογραφίας. 
Ταυτόχρονα, γίνονται υποθέσεις εργασίας πως τον Αλεξανδρο τον παρενέδυσαν με το σκηνωμα του Αγίου Μάρκου, του ευαγγελιστή που ήταν παλλάδιο της Αλεξάνδρειας.
Στον μεσαίωνα, ο άγιος Μάρκος εκλάπη απο Βενετους εμπόρους που τον έχωσαν σε χοιρινά κρέατα και τον έβαλαν σε πλοίο γιά την Βενετία. Εκεί ,έγινε ο πολιούχος της πόλης. 
Πολύ αργότερα, οι Κόπτες του Καϊρου, χτίζοντας τον μεγαλυτερο ναό τους στο Κάιρο, ζήτησαν «εγκαίνιο» απο τον Πάπα Παύλο, πριν 50 χρόνια και εκείνος τους έδωσε ένα δαχτυλάκι του Μάρκου  που βρίσκεται έκτοτε στο Κάιρο.
Αν λοιπόν ο Μάρκος είναι ο Αλέξανδρος, μιά εξέταση DNA  σε σχέση με ευρήματα της Βεργίνας, θα έλυνε τις όποιες απορίες. 
Περίβολοι ταφικοί επιγόνων, βρίσκονται στην περιοχή του Αρχοντικού της Πέλλας και υπάρχει η υπόθεση πως η οικογένεια του Αντίπατρου ετάφη στην Πέλλα, ενώ οι Αντιγονίδες στην Βέροια. 
Ενδιαφέρον γιά την εκδοχή πως ο Αλέξανδρος δολοφονήθηκε στην Βαβυλώνα με υγρό φαρμάκι «τόσο παγωμένο ωστε διατηρούνταν μέσα σε οπλή γαϊδάρου», παρασκευάστηκε απο τον Αριστοτέλη και μεταφέρθηκε απο τον Κάσσανδρο στον αδελφό του τον Ιόλα που ήταν ο κεραστής του Αλεξανδρου, παρουσιάζει η είδηση πως όταν ο Ιόλας πέθανε νέος και τον έθαψαν στην Μακεδονία, η Ολυμπιάδα βεβήλωσε την ταφή του και πέταξε τα λείψανά του στο σύντομο διάστημα που βασίλεψε. 
Ο Κάσσανδρος έστειλε να δολοφονήσουν τον Αλέξανδρο ,γιό της Ρωξάνης και την Ρωξάνη, που ήταν περιορισμένοι στην Αμφίπολη. 
Η Αμφίπολη ήταν ο τόπος που συγκεντρώθηκε ο στρατός και ο στόλος της πανελληνιας εκστρατείας. 
Η Αμφίπολη βρισκόταν ανάμεσα στις πόλεις όπου ο Αλεξανδρος σχεδίαζε να αναπτύξει με ίδρυση ναών. Ο ίδιος σχεδιασμός κάλυπτε και δρόμους που «έδεναν» χώρες της Μεσογείου χωρις άμεση σχέση με το υπόλοιπο δίκτυο, όπως στην βόρεια Αφρική. Τα σχέδια αυτά απορρίφθηκαν απο την συνέλευση του Μακεδονικού Στρατού που ήταν το ανώτατο όργανο των Μακεδόνων. 
Οι περισσότεροι απο τους αναγνώστες, γνωρίζουν μέρος ή και το όλον της Αφήγησης αυτής.
Απλώς, πρέπει να διαχωρίζεται η περιοχή της καταγραφής που έκαναν οι σύντροφοι του Αλέξανδρου,όπως  ο Αριστόβουλος, αναστηλωτής του τάφου του Κύρου, ο Πτολεμαίος ο Λάγου, μετέπειτα Φαραώ, αλλα και ο Ευμένης ο Καρδιανός, εκδότης των βασιλικών «εφημερίδων».
Παράλληλα, έβραζαν φήμες και διαδόσεις που μετέπεσαν σε λαϊκό ανάγνωσμα και μέρος τους αναφέρεται στον Πλούταρχο και σε Λατίνους για να φτάσει ως "φυλλάδα του μεγαλέξανδρου" μέσα απο τον μεσαίωνα στις μέρες μας. 
Εκατοντάδες πληροφορίες βρίσκονται διασπαρμένες στην γραμματολογία για αυτά, γι αυτό και η παρούσα Αφήγηση, ας θεωρηθεί Αφήγηση χωρις πολλες ερμηνευτικές διατάξεις.

Πάνος Θεοδωρίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου