26.6.15

Μέτρα χωρίς Τσίπ(ρ)α…



"Καλό κουράγιο στον λαό", όπως θα έλεγε και ο γνωστός μνημονιακός φιλόσοφος Όλι Ρεν.
Έχουμε πει πολλές φορές ότι μια αγαπημένη συνήθεια κυβερνήσεων και πρωθυπουργών είναι να διαψεύδουν τους εαυτούς τους κατά το πέρασμα των χρονικών περιόδων, που χωρίζονται μεταξύ τους από κάλπες




Αλλά είναι διαφορετικό αυτό να γίνεται από τους Σαμαροβενιζέλους, που ο λαός έχει ήδη βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και διαφορετικό και ηθικά επικίνδυνο να γίνεται από μια αριστερή ή “αριστερή” κυβέρνηση (τα εισαγωγικά τα αφήνω σε σας)…


Τα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, με τις υποσημειώσεις για ανάπτυξη και όπως διαφαίνεται από τις δηλώσεις κορυφαίων Ευρωπαίων αξιωματούχων, με παραπομπή της συζήτησης για το χρέος στο μέλλον, είναι μέτρα χωρίς τσίπα και χωρίς Τσίπρα.
Τουλάχιστον, χωρίς τον Τσίπρα της προεκλογικής περιόδου, που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ, το μνημόνιο και θα “χόρευε” τις αγορές.
Μπορεί τα μέτρα να πλασαριστούν με οποιονδήποτε τρόπο, μην ξεχνάτε άλλωστε ότι και ο καταστροφέας Βενιζέλος, που θα μείνει στην ιστορία για το χαράτσι, εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι “μας έσωσε”, αλλά όποια και αν είναι η επικοινωνιακή διαχείριση, πρόκειται για μέτρα σκληρά, που δεν συνάδουν με το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Και όπως είπαμε και στην αρχή, όταν το κάνει αυτό μια δεξιά κυβέρνηση, ή το ΠΑΣΟΚ, που είχε κάνει ηθική του την εξαπάτηση, είναι λίγο διαφορετικό από το να το κάνει μια αριστερή κυβέρνηση.
Αν ο Αριστερός δεν υπερασπίζεται τα λόγια του με τα έργα του και το αντίστροφο, ποιος θα το κάνει; Ο Μένουμε Ευρώπη με το κρασί στο χέρι, το εισιτήριο για Μύκονο στην τσέπη και το πλακάτ, που το αληθινό μήνυμά του είναι “συνταξιούχος καλός, μόνο νεκρός”;
Στην απάντηση που κυκλοφόρησε χθες η κυβέρνηση σχετικά με τα μέτρα που θα πρέπει να φέρει και να περάσει από την ελληνική Βουλή, παραδέχθηκε κάτι πολύ ενδιαφέρον.
"Η πρόταση της κυβέρνησης δεν είναι μέρος του προγράμματός της. Είναι αποτέλεσμα σκληρών και επίπονων διαπραγματεύσεων προκειμένου να υπάρξει συμφωνία που δεν θα θίγει τα εργασιακά δικαιώματα, δεν θα διαλύει τον κοινωνικό ιστό και θα δίνει προοπτική".
Δεν είναι μέρος του προγράμματός της λοιπόν. Θα δίνει προοπτική. Γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα, το μόνο που εφαρμόζεται σίγουρα και άμεσα είναι το “ψαλίδι”. Η προοπτική συνήθως εξαγγέλλεται και η ανάπτυξη είναι το χρύσωμα του χαπιού. Αυτό γίνεται και τώρα.
Το μόνο σίγουρο, είναι τα μέτρα για να πέσουν οι υπογραφές.
Είναι προφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας, μπορεί να ξοδέψει όλο το πολιτικό του κεφάλαιο και με ανύπαρκτη αντιπολίτευση, να περάσει τα μέτρα από τον λαό και από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό θα είναι όλο. Αν η προοπτική διαψευσθεί και η απογοήτευση της αθέτησης υποσχέσεων συναντήσει τα ραβασάκια της εφορίας, θα έρθει γρήγορα σε μια θέση, που σίγουρα δεν περίμενε.
Και ο λαός, δεν θα έχει άδικο. Πέρα από τα λάθη στην τακτική (η ιδεολογική ασάφεια κράτησε πάρα πολύ και οι “μαγκιές” του Βαρουφάκη, από ένα σημείο και μετά δεν είχαν νόημα), το βασικό στρατηγικό λάθος, ήταν ότι η σημερινή κυβέρνηση, άφησε μέχρι το τέλος αναπάντητο το ερώτημα, “ποιο είναι το εναλλακτικό σχέδιο, αν οι Ευρωπαίοι σας πουν όχι”.
Ο εκβιασμός έφτασε μέχρι το τέλος. Η συμμαχία του Νότου δεν υπήρξε σε επίπεδο κυβερνήσεων και εναλλακτικό σχέδιο, με άμεση χρηματοδότηση επίσης δεν υπήρξε.
Έτσι φτάσαμε στα μέτρα 8 δισ. ευρώ, που μπορεί στην κατάστασή μας να είναι αναγκαία, αλλά αυτή η επιχειρηματολογία, είναι ίδια με αυτή της εποχής, που η Μέρκελ "χτυπούσε φιλικά στην πλάτη" τους διεκπεραιωτές των Μνημονίων. Το αποτέλεσμα μετράει και θα είναι σκληρό για τους πολίτες.
Ο συμβιβασμός αν έρθει, είναι σκληρός και επώδυνος, αλλά περισσότερο και από την τσέπη μας, θα πλήξει την ψυχολογία του λαού και το ηθικό πλεονέκτημα που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά.
Εν κατακλείδι, αν οι “Σοσιαλιστές” του Γιώργου, έφεραν το ΔΝΤ στην Ελλάδα, οι “Ζαππειατίστας” του Σαμαρά, πανηγύριζαν για τα μέτρα που αύξησαν ανεργία και αυτοκτονίες και η πρώτη αριστερή κυβέρνηση, φέρνει τέτοιους φόρους, λογικά για το επόμενο μεγάλο πακέτο μεταρρυθμίσεων θα χρειαστούν Τροτσκιστές.
“Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
Όχι θα ξανάλεγε.
Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο το Όχι - το σωστό - εις όλην την ζωήν του."

Μάνος Χωριανόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου