15.3.17

Είμαστε η Ντίσνεϊλαντ της ανομίας και της ατιμωρησίας…



Το ότι η χώρα μας έχει καταντήσει ξέφραγο αμπέλι και αποτελεί τη Ντίσνεϊλαντ της ανομίας και της ατιμωρησίας, το λέω και το γράφω χρόνια τώρα, αλλά πέρα βρέχει. Καλώς ή κακώς, η Ελλάδα αποτελεί προορισμό, ακόμη και safehaven για όλου του κόσμου τους παραβατικούς, και κάθε είδους κακοποιούς.




Κι αυτό συμβαίνει κυρίως διότι είχαμε (και έχουμε) μια υστέρηση σε σχέση με όλα όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο. Στο ζήτημα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας δηλαδή, απέχουμε παρασάγγας από τους υπόλοιπους δυτικούς διότι όταν εμείς «εκπολιτιστήκαμε» κι αρχίσαμε να εφαρμόζουμε επιτέλους μια πιο ανθρώπινη αστυνομική και δικαστική αντιμετώπιση των εγκληματιών, εκείνοι είχαν ήδη περάσει στην αντεπίθεση, ήτοι στην πιο σκληρή εφαρμογή του νόμου και της τάξης αφού είχαν γνωρίσει το σκληρό έγκλημα πολύ πριν από εμάς…



Σήμερα, όπου εδώ και αρκετά χρόνια η Ελλάδα έχει γεμίσει από κάθε καρυδιάς καρύδι, που βρήκε φως και μπήκε, σφάζοντας και ρημάζοντας ελεύθερα, εμείς έχουμε την πιο ανθρώπινη, την πιο ήπια νομοθεσία όσον αφορά στο πως αντιμετωπίζουμε το  έγκλημα. Μόνο που το έγκλημα δεν είναι πια φόνοι για λόγους ερωτικής αντιζηλίας, και για κτηματικές διαφορές σε κάποια απομακρυσμένα ορεινά χωριά της Κρήτης, αλλά εν ψυχρώ δολοφονίες με καλάσνικοφ μέρα μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης,  για 20 ευρώ.
Αν δεν κάνω λάθος, ακόμη και φόνο εκ προμελέτης να κάνεις, και να σταθείς άτυχος να συλληφθείς, όταν με το καλό δικαστείς και αν τυχόν βρεθείς ένοχος, το πολύ να φας 20 χρόνια φυλακή, τα οποία στην πράξη είναι 8-10, ενώ στο ενδιάμεσο μπορείς να παίρνεις και άδειες για βλέπεις τους αγαπημένους σου, ή να συνεχίζεις να σκοτώνεις… Δεν είμαστε δηλαδή Αμερική, όπου τα ισόβια είναι ισόβια, η φυλακή φυλακή και όχι αμέρικαν μπαρ, και η ηλεκτρική καρέκλα λειτουργεί τακτικά και αδιαλείπτως σε ορισμένες πολιτείες.  Βέβαια, είπαμε, εκείνοι είναι χαζοχαρούμενα αμερικανάκια, ενώ εμείς …
Γι αυτό βλέπουμε μια ολόκληρη γενιά (μπορεί και δυο) να σπάζουν ότι βρουν μπροστά τους και να μην τρέχει τίποτα. Γι αυτό βλέπουμε μπαχαλάκηδες και χούλιγκανς απ’ όλο τον κόσμο να έρχονται στην Ελλάδα για να ζήσουν το όνειρό τους, σίγουροι πως δεν πρόκειται να συλληφθούν, και πως αν ο μη γένοιτο συμβεί κάτι τέτοιο, τότε θα έχουν δεκάδες ομοϊδεάτες τους,  και χιλιάδες ιδεοληπτικούς (χώρια τους επιτήδειους), που θα σπεύσουν να τους υπερασπιστούν, οργανώνοντας διαδηλώσεις, καταλήψεις, κλπ.
Αυτό μάλιστα το νεοελληνικό φαινόμενο, που ίσχυε εδώ και τριάντα χρόνια, τώρα έχει ολοκληρωθεί  και επισήμως, αφού οι ιδεοληπτικοί και οι επιτήδειοι που λέγαμε είναι επιτέλους  … κυβέρνηση!



Το μόνο που μου προξενεί απορία είναι το πώς λειτουργεί ακόμη η αστυνομία (όσο λειτουργεί) και κυνηγάει (λέμε τώρα) τους κακοποιούς, αφού κανείς μα κανείς, είτε πολιτικός, είτε δικαστικός, είτε αλληλέγγυος, είτε συνηγορίνα του σύριζα (αυτές με τα γκούτσι) είτε το ΠΑΜΕ, είτε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είτε οποιαδήποτε συλλογικότητα,  ΔΕΝ την αφήνουν να κάνει τη δουλειά της, και σε τελική ανάλυση ΔΕΝ θέλουν την τιμωρία οποιουδήποτε παραβατικού, είτε αυτός πετάει μολότοφ, είτε σφάζει και βιάζει γιαγιάδες μέσα στα σπίτια τους. Στην χώρα μας δυστυχώς, η έννοια της δημοκρατίας έχει ταυτιστεί με πάρα πολλά λάθος πράγματα, και κυρίως με εκείνην της ατιμωρησίας στα πάντα όλα.
Είναι, λέει, αριστεροί, και δεν πιστεύουν στην αστυνομική καταστολή. Λες και στην πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, και στους δορυφόρους της, ή στη σημερινή Β, Κορέα δεν υπήρχε ούτε υπάρχει αστυνομία…
Τα θυμήθηκα όλα αυτά διαβάζοντας οργισμένος για την σύλληψη ενός ακόμη λουλουδιού στον μπαξέ μας, ενός «ταλαίπωρου πρόσφυγα πολέμου» από την Νιγηρία(!), από αυτούς δηλαδή που προσκάλεσε ο Αλέξης με τον Κουράκη, από αυτούς που κανάκεψε η κυρά Τασία και που συνεχίζουν να κανακεύουν με το αζημίωτο οι επαγγελματίες αλληλέγγυοι παρέα με τον πετυχημένο Μουζάλα, και ο οποίος αντιλαμβανόμενος σε ποιον παράδεισο ήρθε, λιάστηκε, και στη συνέχεια ξεκίνησε το χούι του, να ληστεύει, να δέρνει, και να ζει το όνειρο, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν κινδυνεύει να πιαστεί, και πως αν τυχόν πιαστεί θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, αφού η γενναιόδωρη και αριστερή πολιτεία μας είναι φτιαγμένη για άτομα σαν του λόγου του.
Αναφέρομαι στον λεβέντη «πρίγκιπα» Prince Amechi του Αlabi και της Betie, γεννηθέντα την 30-10-1985, ο οποίος συνελήφθη στην Κυψέλη, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Αθηνών και του Τμήματος Ασφαλείας Αγίου Παντελεήμονα, για ληστείες σε βάρος ηλικιωμένων ατόμων που τελέσθηκαν με ιδιαίτερη σκληρότητα και βία. Πιο συγκεκριμένα, ο εν λόγω πρίγκιπας κατηγορείται για τουλάχιστον 14(!!!!) επιθέσεις κατά κυρίως γυναικών, ηλικίας από 60 έως 95(!) ετών, ενώ τέσσερα από τα θύματά του νοσηλεύονται σε μονάδες εντατικής θεραπείας!!!!!
Και το κλου της υπόθεσης; Ο μάγκας είχε συλληφθεί το 2013 (επί των φασιστών σαμαροβενιζέλων δηλαδή) και είχε καταδικαστεί σε ποινή 10 ετών για παρόμοια αδικήματα. Αφέθηκε όμως ελεύθερος το 2016, επί Πρώτης Φοράς Αριστεράς, εκμεταλλευόμενος τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου Παρασκευόπουλου, ο οποίος ως πούρος αριστερός (πρώην καραμανλικός αν δεν κάνω λάθος) δεν πίστευε στην τιμωρία, αφού όλοι είμαστε ίσοι, παιδιά του λαού, κλπ κλπ. Πίστευε δηλαδή σε μια ανοιχτού είδους φυλακή με επίκεντρο τον άνθρωπο!
Τώρα, το πιο πιθανό είναι ο μάγκας να κάτσει μέσα κανένα χρόνο το πολύ, να φάει και να πιεί για να καρδαμώσει, και μετά ή με καμιά άδεια, ή με καμιά απόδραση, ή με καμιά ελαφρυντική διάταξη που θα ψηφίσουν οι συριζαίοι βολευτές, πάλι έξω θα είναι, νεότατος, φρέσκος, και έτοιμος να σφάξει μια ακόμη γιαγιά…

Strange Attractor


ΥΓ- Να επαναλάβω εδώ για μια ακόμη φορά αυτό που είχε πει κάποτε ο Τζορτζ Όργουελ, ότι δηλαδή, μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας ο μέσος πολίτης πάντα θα διαλέγει την ασφάλεια. Το πιστεύω κι εγώ, και ας το σκεφτούν καλά όλοι όσοι εκπλήσσονται που με αυτά και με αυτά η ναζιστική Χ.Α. είναι εδραιωμένα πλέον το τρίτο κόμμα στη βουλή μας… Σκληρή η λιτότητα και η πείνα, αλλά απείρως καλύτερες από το να σφάζουν τη γριά μάνα σου μέσα στο σπίτι της εικοσάρηδες «πρόσφυγες πολέμου», οι οποίοι θα κυκλοφορούν ελεύθεροι, ακόμη κι αν έχουν συλληφθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου