Η φράση του Τσίπρα «κανένας δεν είναι πιο
αριστερός από εμένα», που διέρρευσε από το μέγαρο Μαξίμου σε απάντηση στο άρθρο
του Σκουρλέτη στην ΕφΣυν, που μιλούσε για επικείμενο «κανιβαλισμό της ΔΕΗ»,
δείχνει τα ζόρια που περνάει η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων ενόψει της
παράτασης του Μνημόνιου με προ-νομοθέτηση μέτρων (και όχι μόνο). Η διαρροή είχε
και συμπλήρωμα: «αν τη συμφωνία μπορεί να τη διαχειριστεί ιδεολογικά ο Τσίπρας,
τότε μπορεί να τη διαχειριστεί ο κάθε βουλευτής»!
Πίσω από το αυτοκρατορικό ύφος διακρίνεται
καθαρά ο φόβος. Ο φόβος όχι τόσο απέναντι στον Σκουρλέτη, που δεν υπήρχε
περίπτωση να ρίξει την κυβέρνηση, ούτε ίσως απέναντι σε μερικούς βουλευτές που,
αν δεν μπορούν «να διαχειριστούν ιδεολογικά» τη νέα συμφωνία, όπως μπορεί ο
Τσίπρας, θα πιεστούν να παραιτηθούν παραχωρώντας τις έδρες τους σε «πρόθυμους»
επιλαχόντες, όσο μπροστά στο άγνωστο των κοινωνικών αντιδράσεων. Γιατί μπορεί
αυτοί να αποφασίσουν «να διαχειριστούν ιδεολογικά» τη νέα συμφωνία, όμως πώς θα
διαχειριστούν την εργαζόμενη κοινωνία, που θυμίζει ελατήριο που συμπιέζεται και
ξανασυμπιέζεται και άμα αποσυμπιεστεί δε θα ξέρουν πού να κρυφτούν;
Μέχρι τώρα, είχαν αφήσει να διαρρεύσει ότι
συμφώνησαν σε νέα μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ για το 2019-2020, ονοματίζοντας το
αφορολόγητο και τις περιβόητες «προσωπικές διαφορές» στις συντάξεις. Τα
περιβόητα «αντίμετρα» τα άφησαν στη μπάντα, όταν οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές
αποκάλυψαν ότι αυτά μπορεί μεν να νομοθετηθούν, όμως, θα ισχύσουν μόνο στην
περίπτωση που θα υπάρξει υπέρβαση του στόχου για το «πρωτογενές πλεόνασμα». Ο
καθένας μπορεί να κάνει μερικούς απλούς υπολογισμούς και τα… Tsakalotos
Mathematics (τα παρουσίασε κάποια στιγμή στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων
της Βουλής) μόνο θυμηδία προκαλούν.
Και «ξαφνικά», ξεπήδησε η ΔΕΗ. Από την αρχή υπήρχε στο λογαριασμό, βέβαια, αλλά την κρατούσαν για το τέλος. Κι εκεί προέκυψε ο Σκουρλέτης, που βρήκε την ευκαιρία να καταγραφεί ως ο ηγέτης της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, εγγράφοντας υποθήκες για το μέλλον, καθώς ο Τσακαλώτος είναι «καμένος» ως διαχειριστής της νέας συμφωνίας και οι 53+ δεν μπορούν να κάνουν τόσο μεγάλη φασαρία ενάντια στον άτυπο ηγέτη της. Ο Σκουρλέτης μίλησε για ξεπούλημα, για πολιτικά βαποράκια που προωθούν τον κανιβαλισμό της ΔΕΗ και άλλα τέτοια ηρωικά. Κι όταν κλήθηκε στο Μαξίμου και συναντήθηκε με τον Τσίπρα και τους Τσιπραίους (κλείνοντας το σχετικό «ντιλ»), βγήκε και είπε πως εννοούσε τη ΝΔ (λες και είναι η ΝΔ που διαχειρίζεται το ξεπούλημα της ΔΕΗ), διευκρινίζοντας παράλληλα πως αυτός θα ψηφίσει τη συμφωνία, πειθαρχώντας στη συλλογική απόφαση του κόμματός του!
Πρόκειται για πολιτική εξαχρείωση που, βέβαια, δεν τη βλέπουμε πρώτη φορά σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και στην αστική πολιτική γενικότερα. Από τη μια να καταγγέλλεις ξεπουλήματα και από την άλλη να τα ψηφίζεις, λες και δεν υπάρχει ο δρόμος της παραίτησης. Παραίτηση, όμως, σημαίνει απομάκρυνση από τη νομή της εξουσίας και αυτά τα πολιτικά στελέχη τρέφονται από την εξουσία, κοιμούνται και ξυπνούν με τη δίψα για εξουσία.
Με το που είδαν τον Σκουρλέτη να παίρνει «όλη τη δόξα», πετάχτηκε και η Χριστοδουλοπούλου να πει τη δικιά της κουβέντα, πάντοτε υπέρ των φτωχών και των αδυνάτων. Από δύο υπουργεία που κατείχε το ζεύγος Χριστοδουλοπούλου-Δρίτσα βρέθηκε με κανένα, οπότε πρέπει να «γκρινιάξει» λίγο. Είναι και οι 53+, άλλωστε, που δεν πρέπει ν' αφήσουν τον Σκουρλέτη και τον Φίλη να τους «καβαλήσουν» στο εσωκομματικό «ράγκμπι».
Και «ξαφνικά», ξεπήδησε η ΔΕΗ. Από την αρχή υπήρχε στο λογαριασμό, βέβαια, αλλά την κρατούσαν για το τέλος. Κι εκεί προέκυψε ο Σκουρλέτης, που βρήκε την ευκαιρία να καταγραφεί ως ο ηγέτης της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, εγγράφοντας υποθήκες για το μέλλον, καθώς ο Τσακαλώτος είναι «καμένος» ως διαχειριστής της νέας συμφωνίας και οι 53+ δεν μπορούν να κάνουν τόσο μεγάλη φασαρία ενάντια στον άτυπο ηγέτη της. Ο Σκουρλέτης μίλησε για ξεπούλημα, για πολιτικά βαποράκια που προωθούν τον κανιβαλισμό της ΔΕΗ και άλλα τέτοια ηρωικά. Κι όταν κλήθηκε στο Μαξίμου και συναντήθηκε με τον Τσίπρα και τους Τσιπραίους (κλείνοντας το σχετικό «ντιλ»), βγήκε και είπε πως εννοούσε τη ΝΔ (λες και είναι η ΝΔ που διαχειρίζεται το ξεπούλημα της ΔΕΗ), διευκρινίζοντας παράλληλα πως αυτός θα ψηφίσει τη συμφωνία, πειθαρχώντας στη συλλογική απόφαση του κόμματός του!
Πρόκειται για πολιτική εξαχρείωση που, βέβαια, δεν τη βλέπουμε πρώτη φορά σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και στην αστική πολιτική γενικότερα. Από τη μια να καταγγέλλεις ξεπουλήματα και από την άλλη να τα ψηφίζεις, λες και δεν υπάρχει ο δρόμος της παραίτησης. Παραίτηση, όμως, σημαίνει απομάκρυνση από τη νομή της εξουσίας και αυτά τα πολιτικά στελέχη τρέφονται από την εξουσία, κοιμούνται και ξυπνούν με τη δίψα για εξουσία.
Με το που είδαν τον Σκουρλέτη να παίρνει «όλη τη δόξα», πετάχτηκε και η Χριστοδουλοπούλου να πει τη δικιά της κουβέντα, πάντοτε υπέρ των φτωχών και των αδυνάτων. Από δύο υπουργεία που κατείχε το ζεύγος Χριστοδουλοπούλου-Δρίτσα βρέθηκε με κανένα, οπότε πρέπει να «γκρινιάξει» λίγο. Είναι και οι 53+, άλλωστε, που δεν πρέπει ν' αφήσουν τον Σκουρλέτη και τον Φίλη να τους «καβαλήσουν» στο εσωκομματικό «ράγκμπι».
Κατά τα άλλα, Τσακαλώτος, Σταθάκης και Αχτσιόγλου έχουν μετατραπεί σε «μασέρ»
που προσπαθούν να «ισιάξουν» τις πλάτες των βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ώστε να
ψηφίσουν τη νέα συμφωνία, όποτε υπάρξει κατάληξη. Ο δε Τζανακόπουλος, με το
γνωστό ύφος των χιλίων καρδιναλίων, επιτίθεται σε καθημερινή βάση στη ΝΔ και
εκφράζει προκαταβολικά τη… χαρά με την οποία οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα
ψηφίσουν τα εργασιακά (τόσο θετικά θα είναι). Κι αν κάποιοι θυμηθούν αυτή τη
δήλωσή του, όταν θα ανακοινωθεί η νέα συμφωνία και πάνε τα μέτρα στη Βουλή για
ψήφιση, κι αρχίσουν το «κοπάνημα»; Αυτό το έχουν ξεπεράσει από παλιά οι
συριζαίοι. Οι δηλώσεις και οι διακηρύξεις τους είναι «μιας χρήσεως». Δεν τους
ενδιαφέρει που θα τους πουν ψεύτες. Λένε τόσο πολλά και τόσο χοντρά ψέματα,
ποντάροντας στο ότι στο τέλος όλοι θα βαρεθούν να τους αποκαλούν ψεύτες.
Πέρα από το «μασάζ» στους βουλευτές και τη χαρτογράφηση των προθέσεων του καθενός και της καθεμιάς από τους 153 (τώρα διαρρέουν ότι φοβούνται τους «σιωπηλούς βουλευτές»), καταβάλλουν συντονισμένες προσπάθειες να θολώσουν τον πολιτικό ορίζοντα, φορτώνοντας την ατζέντα της επικαιρότητας με κάθε είδους σκανδαλολογία. Για υποθέσεις παλιές και υποθέσεις καινούργιες.
Ο ίδιος ο Τσίπρας πήγε στη Βουλή για να μιλήσει για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για δικογραφίες που αφορούν τον Γιάννο Παπαντωνίου, όταν ήταν υπουργός Αμυνας του Σημίτη. Δηλαδή, για υποθέσεις παραγεγραμμένες, όπως ο ίδιος ο Τσίπρας παραδέχτηκε. Πήγε και μίλησε, όμως, προσπαθώντας να κάνει ρελάνς στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που πάντως δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ψηφίσουν υπέρ αυτής της προανακριτικής που θα έχει ένα τυπικό έργο (να πιστοποιήσει την επέλευση της παραγραφής). Ο Γιάννος είναι έτσι κι αλλιώς πολιτικά τελειωμένος και σε λίγο κανένας δε θα θυμάται την ομιλία του Τσίπρα στη Βουλή. Αλλωστε, κανένας στην Ελλάδα δεν είναι ανυποψίαστος. Και το δυστύχημα (όχι μόνο για τον Τσίπρα) είναι πως ο μιθριδατισμός έχει κάνει τη δουλειά του. «Ολοι ίδιοι είναι, άμα αρπάξουν την κουτάλα» λέει ο απλός κόσμος, βγάζοντας από τα πολιτικά κριτήριά του την εμπλοκή κάποιων σε παλιά σκάνδαλα. Αλλωστε, οι εμπλακέντες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε σκάνδαλα, πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν σε σημαντικό βαθμό περιθωριοποιηθεί από τα κόμματά τους, που έχουν ανανεώσει το πολιτικό τους προσωπικό.
Το πράγμα μπορεί ν' αλλάξει κάπως, αν καταφέρουν με το σκάνδαλο Novartis να «βγάλουν στη σέντρα» στελέχη που διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο και σήμερα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (Γεωργιάδη, Βορίδη, Λοβέρδο). Γι' αυτό «καθάρισαν» τη Ράικου (γράφουμε σχετικά στη σελίδα 13), όμως ο/η διάδοχος της Ράικου μάλλον δε θα μπορέσει σε σύντομο χρονικό διάστημα να τους δώσει το «υλικό» που θέλουν. Το πιθανότερο είναι, πολύ πριν υπάρξει οτιδήποτε στον τομέα των σκανδάλων, να είναι αναγκασμένοι να ψηφίσουν τη νέα συμφωνία.
Δέκα εξεταστικές και προανακριτικές να φτιάξει ο Τσίπρας, ο ελληνικός λαός θα τον κρίνει από την πρακτική πολιτική. Απ' αυτά που υποσχέθηκε και δεν έκανε και από τα νέα δεινά που θα του φορτώσει, παρατείνοντας τη σκληρή λιτότητα και την κινεζοποίηση και μετά τη λήξη του τρίτου Μνημόνιου, μετά το 2018. Γι' αυτό και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ «μπετονάρουν» τη γενικά αρνητική στάση τους απέναντι στο «τέταρτο Μνημόνιο», αποκρούοντας τις πιέσεις που δέχονται από το εξωτερικό για να το ψηφίσουν. Δεν είμαστε, βέβαιοι, ότι αυτό το έχουν πετύχει, όμως η πρόθεσή τους είναι ξεκάθαρη.
Αργά ή γρήγορα, λοιπόν, οι Τσιπροκαμμένοι με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα βρεθούν μπροστά στο δίλημμα που θα σφραγίσει το πολιτικό τους μέλλον. 'Η θα ψηφίσουν την επέκταση του Μνημόνιου και τα εφιαλτικά μέτρα που θα τη συνοδεύουν ή θα επιλέξουν (αναγκαστικά σε ό,τι αφορά τις ηγεσίες, που φαίνεται να μην έχουν δισταγμούς) να δραπετεύσουν μέσω εκλογών. Οι εξελίξεις της περασμένης Πέμπτης, με την αναβολή της συνεδρίασης της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν ότι ζορίζονται πολύ.
Πέρα από το «μασάζ» στους βουλευτές και τη χαρτογράφηση των προθέσεων του καθενός και της καθεμιάς από τους 153 (τώρα διαρρέουν ότι φοβούνται τους «σιωπηλούς βουλευτές»), καταβάλλουν συντονισμένες προσπάθειες να θολώσουν τον πολιτικό ορίζοντα, φορτώνοντας την ατζέντα της επικαιρότητας με κάθε είδους σκανδαλολογία. Για υποθέσεις παλιές και υποθέσεις καινούργιες.
Ο ίδιος ο Τσίπρας πήγε στη Βουλή για να μιλήσει για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για δικογραφίες που αφορούν τον Γιάννο Παπαντωνίου, όταν ήταν υπουργός Αμυνας του Σημίτη. Δηλαδή, για υποθέσεις παραγεγραμμένες, όπως ο ίδιος ο Τσίπρας παραδέχτηκε. Πήγε και μίλησε, όμως, προσπαθώντας να κάνει ρελάνς στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που πάντως δεν είχαν κανένα πρόβλημα να ψηφίσουν υπέρ αυτής της προανακριτικής που θα έχει ένα τυπικό έργο (να πιστοποιήσει την επέλευση της παραγραφής). Ο Γιάννος είναι έτσι κι αλλιώς πολιτικά τελειωμένος και σε λίγο κανένας δε θα θυμάται την ομιλία του Τσίπρα στη Βουλή. Αλλωστε, κανένας στην Ελλάδα δεν είναι ανυποψίαστος. Και το δυστύχημα (όχι μόνο για τον Τσίπρα) είναι πως ο μιθριδατισμός έχει κάνει τη δουλειά του. «Ολοι ίδιοι είναι, άμα αρπάξουν την κουτάλα» λέει ο απλός κόσμος, βγάζοντας από τα πολιτικά κριτήριά του την εμπλοκή κάποιων σε παλιά σκάνδαλα. Αλλωστε, οι εμπλακέντες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε σκάνδαλα, πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν σε σημαντικό βαθμό περιθωριοποιηθεί από τα κόμματά τους, που έχουν ανανεώσει το πολιτικό τους προσωπικό.
Το πράγμα μπορεί ν' αλλάξει κάπως, αν καταφέρουν με το σκάνδαλο Novartis να «βγάλουν στη σέντρα» στελέχη που διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο και σήμερα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (Γεωργιάδη, Βορίδη, Λοβέρδο). Γι' αυτό «καθάρισαν» τη Ράικου (γράφουμε σχετικά στη σελίδα 13), όμως ο/η διάδοχος της Ράικου μάλλον δε θα μπορέσει σε σύντομο χρονικό διάστημα να τους δώσει το «υλικό» που θέλουν. Το πιθανότερο είναι, πολύ πριν υπάρξει οτιδήποτε στον τομέα των σκανδάλων, να είναι αναγκασμένοι να ψηφίσουν τη νέα συμφωνία.
Δέκα εξεταστικές και προανακριτικές να φτιάξει ο Τσίπρας, ο ελληνικός λαός θα τον κρίνει από την πρακτική πολιτική. Απ' αυτά που υποσχέθηκε και δεν έκανε και από τα νέα δεινά που θα του φορτώσει, παρατείνοντας τη σκληρή λιτότητα και την κινεζοποίηση και μετά τη λήξη του τρίτου Μνημόνιου, μετά το 2018. Γι' αυτό και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ «μπετονάρουν» τη γενικά αρνητική στάση τους απέναντι στο «τέταρτο Μνημόνιο», αποκρούοντας τις πιέσεις που δέχονται από το εξωτερικό για να το ψηφίσουν. Δεν είμαστε, βέβαιοι, ότι αυτό το έχουν πετύχει, όμως η πρόθεσή τους είναι ξεκάθαρη.
Αργά ή γρήγορα, λοιπόν, οι Τσιπροκαμμένοι με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα βρεθούν μπροστά στο δίλημμα που θα σφραγίσει το πολιτικό τους μέλλον. 'Η θα ψηφίσουν την επέκταση του Μνημόνιου και τα εφιαλτικά μέτρα που θα τη συνοδεύουν ή θα επιλέξουν (αναγκαστικά σε ό,τι αφορά τις ηγεσίες, που φαίνεται να μην έχουν δισταγμούς) να δραπετεύσουν μέσω εκλογών. Οι εξελίξεις της περασμένης Πέμπτης, με την αναβολή της συνεδρίασης της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν ότι ζορίζονται πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου