Η συνεισφορά του Αλέξη...

Τους τελευταίους τρεις μήνες στη Βενεζουέλα έχουν δολοφονηθεί από το αριστερό καθεστώς Μαδούρο περί τους 90 πολίτες που συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες. Δυστυχώς η ελληνική κυβέρνηση είναι η μοναδική στην Ευρώπη και ενδεχομένως μια από τις ελάχιστες στον κόσμο που στηρίζει ένα καθεστώς που αποφεύγει τις εκλογές, εισβάλλει με παρακρατικούς στο κοινοβούλιο για να δείρει βουλευτές και δολοφονεί πολίτες... Η ΕΡΤ μάλιστα εμφανίζεται σαν χορηγός εκδηλώσεων της πρεσβείας της Βενεζουέλας.

Στην αριστερά, ιδίως την ελληνική που είναι πολιτικά, ηθικά  και διανοητικά καθυστερημένη συγχέουν τα επαναστατικά ιδεώδη με τον "κατσαπλιαδισμό".

Αυτό, έχει κόστος και όταν έρθει η ώρα θα πληρώσουν...

Στη Συρία μαίνεται ο εμφύλιος ενώ το χάος συνεχίζεται στη Λιβύη.

Προχθές ο γερμανικός τύπος έγραφε πως η Τουρκία έχει επιστρέψει από άποψη πολιτικών ελευθεριών στη δεκαετία του ’80 όταν είχε δικτατορία.

Παράλληλα, ευρωπαϊκές χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία διολισθαίνουν σε αυταρχικές, εθνικιστικές νοοτροπίες. Ο κόσμος γύρω μας βρίσκεται σε μια περίοδο έξαρσης και αναβρασμού.

Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής έχουμε αποφύγει τα χειρότερα. Το εθνολαϊκιστικό μέτωπο που διευρύνθηκε απότομα τα τελευταία χρόνια μετά τη χρεοκοπία του 2010 και εκφράστηκε κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ που έγινε μέχρι και κυβέρνηση και τη Χρυσή Αυγή που εισήλθε στο κοινοβούλιο τελεί σε σύγχυση και υποχώρηση.

Η "κωλοτούμπα" και ο συμβιβασμός του ΣΥΡΙΖΑ κατέδειξε σε μια μερίδα πως δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και πως η ρήξη με τους δανειστές, την Ευρώπη και τη Δύση θα είχε τραγικές συνέπειες για τη χώρα.

Ο κ. Τσίπρας απονεύρωσε το λαϊκίστικο ρεύμα που αν είχε επικρατήσει το 2015 θα είχε οδηγήσει τη χώρα σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και περιπέτειες.

Το όφελος από τη διακυβέρνηση Τσίπρα είναι πως το εθνολαϊκίστικο μέτωπο που ζήταγε στάση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ  έχει ηττηθεί και αποσυντονιστεί.

Οι πολιτικές δυνάμεις που εκφράζουν ακόμη αυτές τις απόψεις είναι το ΚΚΕ, η Χρυσή Αυγή που έχουν μονοψήφια εκλογικά ποσοστά και κάποιες μικρότερες που δύσκολα θα αποκτήσουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Η έστω καιροσκοπική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ έχει διαλύσει το μέτωπο της ρήξης με τη λογική. Το κόστος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων και η οπισθοδρόμηση σε μια σειρά τομέων όπως η παιδεία. Συνέπεια της καθυστέρησης αυτής θα είναι η μεγαλύτερη διάρκεια και ένταση της ύφεσης και της φτωχοποίησης.

Όσο παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τόσο φθείρεται η μεταπολιτευτική ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς και απονομιμοποιούνται πράξεις βίας που είχαν αρχίσει να γίνονται αποδεκτές.

Οι ιδιωτικοποιήσεις και ο έλεγχος των κρατικών επιχειρήσεων από το υπερταμείο κόβει τους ιμάντες ανατροφοδότησης του πελατειακού κράτους. Αυτό στερεί το μέτωπο της αντιμεταρρύθμισης από σημαντικές δυνάμεις, καθιστώντας εν συνεχεία ευκολότερη και τη μεταρρύθμιση του στενότερου δημόσιου τομέα.

Τον τελευταίο καιρό έχω συναντήσει αρκετούς ανθρώπους της οικονομίας και των επενδύσεων που θεωρούν πως θα είναι χρήσιμο η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα να ολοκληρώσει την τετραετία ή έστω να μείνει για δώδεκα μήνες ακόμη, μέχρι να προχωρήσουν κάποιες από τις αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί.

Η χώρα το 2012 ή το 2015 απείχε λίγο από το να γίνει Τουρκία, Συρία ή Μαδουριστάν. Το απέφυγε και αυτό δεν είναι μικρή υπόθεση και σίγουρα αποτελεί επιτυχία...

Κώστας Στούπας

Capital.gr