Ωστε λοιπόν ο Μίκης
Θεοδωράκης είπε ακρότητες στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, με κορυφαία ότι
υπάρχει αριστερόστροφος φασισμός; Ω, πόσο μεγάλη ακρότητα! Τόσο μεγάλη, που όσα
ακολούθησαν επιβεβαίωσαν πλήρως τα λόγια του. Εκατοντάδες κείμενα δημοσιεύτηκαν
από αριστερούς αρθρογράφους που του απαγορεύουν το δικαίωμα να ομιλεί! Τέτοια
δημοκρατική ευαισθησία είχαμε να δούμε χρόνια...
Ενας έγραψε «ο Μίκης
για μένα πέθανε» και κάποιος άλλος ότι τα ‘χει χαμένα. Να λοιπόν ο φασισμός.
Διαφωνώ με αυτά που λες και... δεν σου επιτρέπω να τα λες. Ωρέ, δημοκράτες της
Αριστεράς, υπέρμαχοι των ελευθεριών και όλων των απόψεων, πού πήγε ο πολιτικός
πολιτισμός σας; Τον ξεχάσατε μόλις σας ζόρισαν τα σκληρά αληθινά λόγια του
Μίκη;
Αρκούσε λοιπόν μια ομιλία 23 λεπτών για να απογυμνώσει όλα τα αριστερά παραμύθια. Γι’ αυτό ξεσπάθωσαν εφημερίδες και έντυπα της Αριστεράς αυτές τις ημέρες. Επειδή δέχτηκαν αυτογκόλ στη λήξη του ματς! Και άρχισαν στη συνέχεια την προσπάθεια απαξίωσης του δικού τους συμβόλου με άθλια επιχείρηση παραποίησης των δηλώσεών του. Πραγματικά μιλάμε για βρόμικη εκστρατεία χωρίς αιδώ!
Η Αριστερά όμως έτσι
λειτουργούσε πάντα. Διέγραφε από την Ιστορία πρόσωπα που δεν τη βόλευαν,
«εξαφανίζοντάς» τα, έσβηνε από τα κομματικά αρχεία ολόκληρα κεφάλαια που της
χαλούσαν το αφήγημα, και αναθεωρούσε τα γεγονότα ξαναγράφοντάς τα όπως ήθελε το
κόμμα. Εδώ το ΚΚΕ αποκαθήλωσε τον ίδιο τον Χαρίλαο Φλωράκη λίγα χρόνια μετά τον
θάνατό του εκδίδοντας «αναθεώρηση» της Ιστορίας της περιόδου που ηγείτο του
κόμματος!
Θέλετε κι άλλο παράδειγμα του αριστερού φασισμού; Προ λίγων μηνών ο Κυριάκος Σταμέλος, ένα από τα σύγχρονα σύμβολα της Αριστεράς και πρωτεργάτης του Πολυτεχνείου, παραδέχτηκε μιλώντας στη «δημοκρατία» ότι η πύλη του ιδρύματος έπεσε έπειτα από συνεννόηση Στρατού και φοιτητών!
Αυτή η ιστορική παραδοχή που ανατρέπει όσα ξέραμε για το Πολυτεχνείο λοιδορήθηκε από τα αριστερά έντυπα που, επειδή δεν μπορούσαν να αμφισβητήσουν τον Σταμέλο και την προσφορά του στην Αριστερά, τον έβγαλαν περίπου... τρελό. Υπαινίχθηκαν ότι τα έχει μπερδέψει και ότι δεν ξέρει τι λέει εξαιτίας του ξύλου που έφαγε από τη χούντα! Τέτοιοι άθλιοι υπαινιγμοί γράφτηκαν στα έντυπά τους επειδή δεν μπορούσαν να αποδεχτούν την αλήθεια. Επομένως ο Μίκης δεν ήταν το πρώτο ούτε θα είναι και το τελευταίο θύμα του αριστερού φασισμού!
Αγαπητοί φίλοι αριστεροί, πάρτε το απόφαση, ο φασισμός δεν έχει χρώμα. Είναι ντροπή να κρίνουν τον Θεοδωράκη πολιτικοί νάνοι και μικροστελέχη σας που δεν πέτυχαν τίποτα στη ζωή τους. Πόσο θράσος έχουν αυτά τα τυχαία ανθρωπάκια να του λένε «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Τι σχέση έχει η πατριωτική Αριστερά του Φλωράκη και του Κύρκου με το σημερινό κομπλεξικό συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ; Ποια Αριστερά πρόσβαλε ο Μίκης; Αυτή του... κομμουνιστή Κατρούγκαλου ή της Αχτσιόγλου; Ας αφήσουμε λοιπόν την πλάκα. Ο Μίκης δεν είναι το πρόβλημά σας. Οι μύθοι σας είναι που έχουν γυάλινα πόδια.
Να σας πω ποιος είναι ο Μίκης Θεοδωράκης; Ακούστε λοιπόν:
Ο μικρός Χρήστος, μόλις 8 ετών, έμαθε κιθάρα εδώ και τέσσερα χρόνια (πολύ πριν από το συλλαλητήριο...) για να παίζει τα τραγούδια του. Τον ενθουσίαζε η μαχητικότητά τους.
Θέλετε κι άλλο παράδειγμα του αριστερού φασισμού; Προ λίγων μηνών ο Κυριάκος Σταμέλος, ένα από τα σύγχρονα σύμβολα της Αριστεράς και πρωτεργάτης του Πολυτεχνείου, παραδέχτηκε μιλώντας στη «δημοκρατία» ότι η πύλη του ιδρύματος έπεσε έπειτα από συνεννόηση Στρατού και φοιτητών!
Αυτή η ιστορική παραδοχή που ανατρέπει όσα ξέραμε για το Πολυτεχνείο λοιδορήθηκε από τα αριστερά έντυπα που, επειδή δεν μπορούσαν να αμφισβητήσουν τον Σταμέλο και την προσφορά του στην Αριστερά, τον έβγαλαν περίπου... τρελό. Υπαινίχθηκαν ότι τα έχει μπερδέψει και ότι δεν ξέρει τι λέει εξαιτίας του ξύλου που έφαγε από τη χούντα! Τέτοιοι άθλιοι υπαινιγμοί γράφτηκαν στα έντυπά τους επειδή δεν μπορούσαν να αποδεχτούν την αλήθεια. Επομένως ο Μίκης δεν ήταν το πρώτο ούτε θα είναι και το τελευταίο θύμα του αριστερού φασισμού!
Αγαπητοί φίλοι αριστεροί, πάρτε το απόφαση, ο φασισμός δεν έχει χρώμα. Είναι ντροπή να κρίνουν τον Θεοδωράκη πολιτικοί νάνοι και μικροστελέχη σας που δεν πέτυχαν τίποτα στη ζωή τους. Πόσο θράσος έχουν αυτά τα τυχαία ανθρωπάκια να του λένε «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Τι σχέση έχει η πατριωτική Αριστερά του Φλωράκη και του Κύρκου με το σημερινό κομπλεξικό συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ; Ποια Αριστερά πρόσβαλε ο Μίκης; Αυτή του... κομμουνιστή Κατρούγκαλου ή της Αχτσιόγλου; Ας αφήσουμε λοιπόν την πλάκα. Ο Μίκης δεν είναι το πρόβλημά σας. Οι μύθοι σας είναι που έχουν γυάλινα πόδια.
Να σας πω ποιος είναι ο Μίκης Θεοδωράκης; Ακούστε λοιπόν:
Ο μικρός Χρήστος, μόλις 8 ετών, έμαθε κιθάρα εδώ και τέσσερα χρόνια (πολύ πριν από το συλλαλητήριο...) για να παίζει τα τραγούδια του. Τον ενθουσίαζε η μαχητικότητά τους.
Παράλληλα, διάβασε την
ιστορία του και δημιούργησε στο μυαλό του τον ιδανικό ήρωα. Ενα μουσικό
φαινόμενο που ήταν ταυτόχρονα ατρόμητος αγωνιστής της ελευθερίας. Δεν ξέρει καν
τον Τσίπρα, πόσο μάλλον τον... Κασιδιάρη. Ξέρει όμως και θαυμάζει τον
Μίκη.
Προχθές με ρώτησε: «Γιατί, μπαμπά, κάποιοι βρίζουν έναν τόσο σπουδαίο άνθρωπο; Εχουμε κι άλλους σαν αυτόν;» Πείτε μου λοιπόν τι να του απαντήσω. Μόνο μη μου πείτε να του υποδείξω ως σπουδαιότερο τον Κατρούγκαλο, τον Πολάκη ή τον Παπαδημούλη. Θα ανατριχιάσω!
Λίγη ντροπή λοιπόν, φίλοι μου. Με τα σύμβολα που εμπνέουν τα παιδιά μας δεν παίζουμε.
Προχθές με ρώτησε: «Γιατί, μπαμπά, κάποιοι βρίζουν έναν τόσο σπουδαίο άνθρωπο; Εχουμε κι άλλους σαν αυτόν;» Πείτε μου λοιπόν τι να του απαντήσω. Μόνο μη μου πείτε να του υποδείξω ως σπουδαιότερο τον Κατρούγκαλο, τον Πολάκη ή τον Παπαδημούλη. Θα ανατριχιάσω!
Λίγη ντροπή λοιπόν, φίλοι μου. Με τα σύμβολα που εμπνέουν τα παιδιά μας δεν παίζουμε.
Δημήτρης Ριζούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου