Διότι εσείς τρώγατε όσο εμείς πεινούσαμε…

Το ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τη μπάλα στο ζήτημα της πανδημίας είναι πλέον παγκοίνως γνωστό και πασιφανές σε όποιον έχει στοιχειώδη αντίληψη.

Σύρεται πίσω από τις εξελίξεις, εφαρμόζοντας σπασμωδικά μέτρα, και πειραματιζόμενη στου κασίδη το κεφάλι.

Χωρίς όμως κανένα απτό αποτέλεσμα, πλην της φτωχοποίησης πολλών κλάδων επαγγελματιών.

Με μόνιμο άλλοθι της τους «ειδικούς» που τη συμβουλεύουν, και οι οποίοι θα είναι εκείνοι που θα «στηθούν στον τοίχο» από τους «άριστους» μόλις η λαϊκή δυσφορία εξελιχθεί σε λαϊκή οργή.

Μόλις δηλαδή καταλάβει ακόμη και ο τελευταίος χειροκροτητής ότι ο «βασιλιάς είναι γυμνός».

Σε όλα τα άλλα βέβαια, η κυβέρνηση τα πάει μια χαρά.

Ο κορονοϊός αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της προκειμένου να περάσουν νόμους και μέτρα,  που σε νορμάλ εποχές θα ήταν αδύνατο.

Σε νορμάλ εποχές δηλαδή, όπου τα ΜΜΕ θα έπαιζαν τον πραγματικό τους ρόλο, αυτόν της 4^ης εξουσίας που ελέγχει τις υπόλοιπες.

Δυστυχώς, άρκεσαν κάποια ζεστά εκατομμυριάκια, και τα περίφημα ΜΜΕ μας, που μέχρι πρότινος όλα τα έσφαζαν και όλα τα μαχαίρωναν μετατράπηκαν σε «κλακαδόρους» του Μαξίμου.

Θυμίζοντας το ανέκδοτο με τον γάιδαρο που πετάει…

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους βουλευτές της συμπολίτευσης, που μέχρι να εκλεγούν υπόσχονταν παπάδες, αλλά τώρα, σαν καλά παιδάκια, ψηφίζουν ότι τους έρθει από επάνω, και μάλιστα μέσω «τηλεδιάσκεψης», χωρίς καμιά κριτική φωνή.

Γι αυτό εν μέσω πανδημίας κάποιοι κάνουν πάρτι. Και όχι μόνο οι χιλιάδες βαλέδες που πρόλαβαν να διοριστούν μετακλητοί, σπάζοντας ακόμη και το ρεκόρ του Σύριζα.

Κάποιοι, πιο μάγκες, τρίβουν τα χέρια τους φτιάχνοντας περιουσίες.

Όπως τότε στη κατοχή, που διάφοροι επιτήδειοι αποκτούσαν ακίνητα από πεινασμένους συνέλληνες, με μόνο τίμημα έναν τενεκέ νοθευμένο λάδι.

Σήμερα, όλα γίνονται στα φανερά, μέσω κοινοβουλευτικών διαδικασιών, έστω και  με webex ή zoom, οπότε το πλιάτσικο είναι δημοκρατικά εγκεκριμένο.

Όλα κι όλα… πάνω απ όλα οι θεσμοί. 

Και τι κάνει ο μέσος πολίτης γι αυτό;

Παρακολουθεί τις εξελίξεις μέσα από τα δελτία ειδήσεων της Σίας, του Χ’’νικολάου, και του Εισαγγελάτου, και ενημερώνεται για τα του ιού από τους διάφορους δόκτορες που παρελαύνουν από τα πάνελς.

Με μόνιμη επωδό τους (εδώ και ένα χρόνο) πως «οι επόμενες δυο εβδομάδες θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες».

Λίγοι όμως, που όσο περνάει ο καιρός και τα κρούσματα δεν λένε να μειωθούν δραστικά, παρά τα  μέτρα, άρχισαν ήδη να απογοητεύονται από τους άριστους που εξέλεξαν προκειμένου να απαλλαγούμε από τα σούργελα.

Μια οι πομπώδεις δηλώσεις και οι φιέστες για τα εμβόλια, μια το ντου της κυβερνητικής νομενκλατούρας  στα νοσοκομεία προκειμένου να εμβολιαστούν πρώτοι οι κομματόσκυλοι, και μια οι ελάχιστοι εμβολιασμοί παρά τις μεγαλεπήβολες υποσχέσεις… δεν θέλει πολύ για να αρχίσει η αμφισβήτηση, και ίσως ο χλευασμός (κάτι ακόμη χειρότερο) των «αρίστων» που λέγαμε.

Και τι κάνει η κυβέρνηση;

Εξαγγέλλει στα ξαφνικά νέο αυστηρό λοκντάουν, την ώρα που πολλοί (ακόμη κι ο υπουργός Υπανάπτυξης) μιλούσαν για χαλάρωση, διαρρέοντας παράλληλα και φήμες για επικείμενο ανασχηματισμό που θα επαναφέρει το κυβερνητικό πλοίο στη ρότα του.

Και κλείνοντας ακόμη και τα νυχάδικα, που μόλις πριν από 2-3 βδομάδες αποτελούσαν «μοχλό ανάπτυξης» της οικονομίας μας.

Με αποτέλεσμα να αιφνιδιαστούν ακόμη και οι συνήθεις λιβανιστές στα σόσιαλ μύδια, και να ανεβάζουν τραγουδάκια του Ρέμου, αντί για τα συνηθισμένα «λιβανιστήρια» τους  για τον σωτήρα, για την υπέρκομψη, κλπ.…

Και να έχω και τον φίλο μου τον Μήτσο, που δεν πρόλαβε καν να κουρευτεί ο καψερός, ο οποίος διατηρεί κατάστημα εσωρούχων, και δηλώνει φανατικός οπαδός του Άδωνι, να στάζει 9.000 ευρώ για να στήσει κι αυτός e-shop με σκοπό να πουλάει κιλοτάκια μέσω click away, και τώρα να έχει μελανιάσει και να βρίζει νυχθημερόν τον «προγναθικό υπουργό» που τον πήρε στον λαιμό του…

Για να μην αναφερθώ στη φίλη μου τη Σούλα, παλιά ΟΝΝΕΔίτισσα, που περίμενε πως και πως τον Κυριάκο για να ανασάνει, να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, να βάλει τους Σκοπιανούς στη θέση τους, να κλείσει τα σύνορα στους Σομαλούς «πρόσφυγες πολέμου», και άλλα πολλά, και που χθες έφαγε πρόστιμο 300 ευρώ διότι κάθισε σε παγκάκι σε πάρκο κοντά στο σπίτι της με τον καφέ στο χέρι, και η αστυνομία την τιμώρησε για «κατάχρηση» του κωδικού 6 που αναφέρεται σε «σωματική άσκηση» και μόνο.

Και την ώρα που εμείς οι ιθαγενείς δεν μπορούμε να πάμε ούτε στο γειτονικό Ζαγκλιβέρι, διότι αλλάζει νομός, ούτε στο μπακάλικο χωρίς να έχουμε στείλει τα sms μας, κάποιοι γλεντάνε στο Ντουμπάι σαν να μην υπάρχει αύριο.

Κι ανάμεσα τους γνωστός αθλητής, που μέχρι προχθές μας συμβούλευε μέσω τηλεόρασης να μένουμε σπίτι και να τηρούμε αυστηρά τα μέτρα. Να κάτσουμε στα αυγά μας δηλαδή.

Αθλητής, τον οποίον λατρεύουν εκατομμύρια συμπατριώτες μας, διότι μας κάνει περήφανους καθότι είναι ένας από εμάς, ένας πραγματικός Έλληνας δηλαδή.

Άσχετα αν ο εν λόγω δηλώνει μόνιμος κάτοικος … Μονακό, και η μόνη σχέση του με την Ελλάδα είναι οι διαδρομές με λιμουζίνα μεταξύ Βουλιαγμένης και αεροδρομίου Σπάτων.

Τέλος πάντων… ας μην πω περισσότερα, διότι στα σόσιαλ μύδια όποιος διαμαρτύρεται για το «ανήθικο» του ξεφαντώματος στα Εμιράτα χαρακτηρίζεται ως ζηλόφθων, μικροπρεπής, συμπλεγματικός, κλπ.

Διότι σύμφωνα με το νεοελληνικό αφήγημα, όποιος κατηγορεί για οτιδήποτε τον «πτωχευμένο» Πετράν, αυτόν τον γίγαντα influencer, που μαζί με τη Ρούλα Κορομηλά διαμόρφωσαν 1-2 γενιές Ελλήνων, είναι απλά ένας αμάμητος ζηλιάρης που πολύ θα ήθελε να είναι Πετράν στη θέση του Πετράν, να κυκλοφορεί στα πιο χάι μέρη αγκαλιά με μοντέλες, αλλά δεν μπορεί… οπότε σταματάω εδώ.

Πάντως, για να τα λέμε όλα, ρώτησα τον φίλο μου τον Προκόπη, γνωστό μπον βιβέρ εδώ και δεκαετίες, που προχθές επέστρεψε από το Ντουμπάι, όπου πάρταρε σαν τρελός, να μου πει πως ήταν.

Δεν μου φάνηκε και πολύ ενθουσιασμένος.

«Παντού βίζιτες από Ελλάδα» μου είπε, «και πιο πολλές μερσεντές από την Αλβανία… καλύτερα να πήγαινα σε κείνο το πάρτι σε σαλέ στα Γρεβενά που με κάλεσαν παρά στην αραπιά…».

Χμ…. άρα καλά έκανα και δεν τον ζήλεψα, αρκούμενος στο να γλεντήσω την πρωτοχρονιά βλέποντας το «Στην Υγειά Μας Βρε Παιδιά» με τις καινούργιες λαμέ πιτζάμες μου, πίνοντας βερμούτ στον καναπέ… και χωρίς μάσκα παρακαλώ. Κανονικός ντεσπεράντο.

Τόσο ξεφάντωμα πρωτοχρονιά είχα να ζήσω από τότε που άλλαξα χρονιά σε σκοπιά στο χιονισμένο Καλπάκι, επί…Κατσιφάρα.

Τότε που ζήλευα τα ΚΑΠΗ, που πήγαιναν εκδρομή σαββατοκύριακο στο Γκρατς, καθότι λεφτά υπήρχαν, και εν πάση περιπτώσει ο Ανδρέας ήταν «μπρούκλης»… τι να λέμε;

Σήμερα μόνο την πάρτι τους, και τους οικογενειακούς φίλους φροντίζουν οι άριστοι…

Οι υπόλοιποι ας προσέχαμε.

 Strange Attractor

 

ΥΓ- Επί γαλλικής επανάστασης, τότε που η λαιμητόμος δούλευε υπερωρίες γεμίζοντας τα καλάθια με κεφάλια «αριστοκρατών», ο όχλος από κάτω πανηγύριζε ουρλιάζοντας: «διότι εσείς τρώγατε, όσο εμείς πεινούσαμε».

Μια μικρή ιστορική υπενθύμιση στους κυβερνώντες, προσφορά του υπογράφοντος.