Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Μητσοτάκη μετά τη συνέντευξη στον Σρόιτερ είναι το απότομο και σαρωτικό άδειασμα των θέσεων των υποστηρικτών του. Αφενός ο έως χθες πανίσχυρος επικοινωνιακός μηχανισμός είδε να του τραβάει σε μια στιγμή το χαλί κάτω από τα πόδια ο ίδιος ο πρωθυπουγός. Αλλά υπάρχει και ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ:
Εκτός από τους ποικιλοτρόπως πληρωμένους υποστηρικτές του, ο Μητσοτάκης και ο μητσοτακισμός γενικότερα έχουν μια αρκετά ισχυρή και σταθερή βάση αγνών και άδολων υποστηρικτών, που απλά πιστεύουν σε αυτά που πρεσβεύει ή, ορθότερα, δείχνει να πιστεύει η Οικογένεια και ιδίως ο Κυριάκος...
Θυμάμαι έναν πολύ σοβαρό και γνωστό συνάδελφό μου να λέει σε ιδιωτικό κύκλο όταν ο Κ.Μ. ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση ότι "το φοβερό με αυτόν τον άνθρωπο είναι ότι είναι πράγματι τόσο αξιόλογος όσο δείχνει". Ομολογώ ότι με είχε επηρεάσει πολύ ο συγκεκριμένος. Δεν αποκλείεται να είναι σωστό αυτό, όντως δηλαδή να είναι τόσο αξιόλογος. Όμως δυστυχώς η όποια προσωπική αξιοσύνη του Κ.Μ. πήγε περίπατο, μετά την έναρξη της β΄ τετρατείας και την έπαρση που καταφανώς του προκάλεσε το 41% και η παντελής έλλειψη αντιπολίτευσης.
Αυτοί λοιπόν οι υποστηρικτές, που είναι μια υπερβολικά σταθερή βάση προκομμένων ανθρώπων που πιστεύουν ειλικρινά στην ελεύθερη οικονομία και στην ανάγκη αναμόρφωσης του κράτους μας, βάση σταθερή από το 1984-85 που ο πατήρ Μητσοτάκης έγινε αρχηγός της ΝΔ, ήταν διατεθειμένη περίπου να ακούει το "πετάει ο γάιδαρος, πετάει", από το στόμα του αρχηγού της. Δεν τους κατηγορώ, ούτε τους θεωρώ ψεκασμένους - αν και η ψυχική διεργασία που χρειάζεται για να υιοθετείς το "πετάει ο γάιδαρος" από το επικοινωνιακό σύστημα Μητσοτάκη είναι η ίδια που συμβαίνει για να δεχθείς ότι όσοι έκαναν και τις επτά δόσεις εμβολίου για τον Covid, όπως εγώ, είναι περίπου θαύμα που είναι ακόμη ζωντανοί. Είναι ζήτημα αισθητικής, είναι ζήτημα ότι ο άνθρωπος χρειάζεται σταθερές στον διαονητικό και αξιακό του μικρόκοσμο, είναι ζήτημα υπόρρητου οπαδισμού και υποσυνείδητης εκδήλωσης του αγελαίου ενστίκτου, είναι ζήτημα αντίθεσης με τους "άλλους", τους όποιους άλλους. Έτσι, σε αυτή την ψυχική διεργασία, ακούς με τα αυτιά σου και βλέπεις με τα μάτια σου π.χ. τον πατέρα Μητσοτάκη να λέει ότι "σε δέκα χρόνια το όνομα της Μακεδονίας θα το έχουμε ξεχάσει" και λες "αποκλείεται να το είπε" ενώ το είδες μόλις εκείνη τη στιγμή. Μιλώ για τον εαυτό μου, όπως πραγματικά μου συνέβη. Άρα δεν κατηγορώ κανέναν, ούτε θεωρώ κανέναν "ψεκασμένο", ένθεν και ένθεν. Σε όλους μας μπορεί να συμβεί αυτό.
Αυτοί όλοι λοιπόν οι άνθρωποι, που με περισσή ευκολία έλεγαν "συνωμοσιολόγους" όλους όσους - εκτός από τους γονείς που περίπου "δικαιούνται να είναι τρελοί", διότι κάτι τέτοιο υπονοούσαν όταν έλεγαν οι διάφοροι Αδώνιδες ότι "οι γονείς μπορούν να λένε ό,τι θέλουν", δηλαδή περίπου ό,τι τους κατέβει - υποστήριζαν ότι υπήρχαν παιδιά που κάηκαν και δεν πέθαναν από τη σύγκρουση, αυτοί λοιπόν όλοι και ήταν πάρα πολλοί, πίστευαν ειλικρινά ότι το επικοινωνιακό σύστημα Μητσοτάκη τους λέει την αλήθεια και ότι οι άλλοι όλοι είναι ψεκασμένοι, συνωμοσιολόγοι, εχθροί της χώρας και του εκσυγχρονισμού που έχει ανάγκη ο τόπος και τα λοιπά και τα λοιπά. Και εκεί που πανηγύριζαν για τις φωτισμένες τους ("φωταδιστικές" θα τις λέγαμε) απόψεις και αναρτούσαν υπερήφανα τη φωτογραφία της κας. Καρυστιανού με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, να 'σου έρχεται ο Μητσοτάκης ο ίδιος και μιλάει για τα παιδιά που κάηκαν και που δεν ξέρουμε πόσα είναι, για την παραπλάνησή του από αυτούς που είχε ρωτήσει στην αρχή και τα λοιπά και τα λοιπά!
Νομίζω προσωπικά ότι το χτύπημα που μόλις έριξε χθες το βράδυ ο Μητσοτάκης στους υποστηρικτές του είναι τόσο δυνατό, που δεν θα συνέλθουν ποτέ από αυτό. Και όχι μόνον τους αγνούς και άδολους υποστηρικτές του, αλλά και τον επαγγελματικό επικοινωνιακό του μηχανισμό. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά σήμερα στο liberal, να δείτε τη ζεμάτισμα έχουν φάει. Έβαλε ο Θ. Μαυρίδης και η ομάδα του όλη την προσωπική τους αξιοπιστία στο τραπέζι του ιδιότυπου πολιτικού πόκερ για να βγάλουν δήθεν "χαλκευμένο" και μετά πονηρά-πονηρά "χαλκευμένο ή μη" το ηχητικό ίσα για να υπάρχει η στάχτη στα μάτια, τρώει μήνυση και αγωγή (απολύτως δικαιολογημένα) από τον πραγματογνώμονα, μόνο και μόνο για να έρθει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να επιβεβαιώσει τη γνησιότητα του ηχητικού! Ποιος θα πληρώσει τώρα την αποζημίωση στην αγωγή που θα κερδίσει ο πραγματογνώμονας, μου λέτε; Ο Μητσοτάκης ο ίδιος; Ποιος; Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του Θ. Μαυρίδη.
Αν ο επαγγελματικός επικοινωνιακός μηχανισμός έχει φάει τέτοιο ζεμάτισμα, πόσο ζεμάτισμα έχει φάει ο απλός ειλικρινής οπαδός; Εκεί που καμάρωνε ότι αυτός ήταν κάτοχος της αλήθειας και οι άλλοι ήταν "συνωμοσιολόγοι", αίφνης αυτός είναι ο εντελώς "χαζός" (διότι τέτοιον τον βγάζει ο Μητσοτάκης) που άκουγε τον επικοινωνιακό μηχανισμό του Μαξίμου, ενώ ο συνωμοσιολόγος είναι δικαιωμένος από τον ίδιο τον αρχηγό του! Του οπαδού Μητσοτάκη τον αρχηγό.
Δεν θέλει πολύ για να προβλέψει κανείς ότι ο επικοινωνιακός αυτός μηχανισμός έχασε σε μια στιγμή την αξιοπιστία του στα μάτια του αγνού και άδολου οπαδού. Μέχρι χθες ο Μητσοτάκης μπορούσε να κάνει σχεδόν τα πάντα και μια (έστω και βαθμιαία συρρικνούμενη) ομάδα, απλά τον πίστευε. Το έβλεπε κανείς καθαρά ότι το έκανε οργανωμένα πια και επίτηδες. Σου λέει, θα φέρω τα Ελγίνεια κατ' ουσίαν με δάνειο και θα τους πω ότι δεν είναι δάνειο και αυτοί θα το πιστέψουν (αν κάποια στιγμή έπαιξε το όνομα της Μενδώνη για ΠτΔ, θεωρώ ότι έγινε για τη βγάλει απο τη μέση επειδή αντιδρούσε και πολύ σωστά στον δανεισμό). Πού το πρόβλημα. Θα διαλύσω την οικονομία με τα MyDATA, αλλά θα τους πω ότι το κάνω για τη φοροδιαφυγή και θα με πιστέψουν. Πού το πρόβλημα. Θα διαπραγματευτώ με την Τουρκία τα 12 μίλια και μετά, όταν δεν κλείσει τελικά η συμφωνία, θα τους πω ότι ποτέ δεν το διαπραγματεύτηκα και ότι ντροπή τους που πιστεύουν τους Τούρκους (και τη Γαβουνέλη, τη Ντόρα και τον παραιτηθέντα πολιτικό Διευθυντή του ΥπΕξ) και όχι εμένα, τον Έλληνα πρωθυπουργό. Και θα με πιστέψουν. Κανένα πρόβλημα! Θα τους πω ότι θα βάλω τεχνητή νοημοσύνη στο Κτηματολόγιο, ασχέτως που στην πράξη δεν θα λειτουργεί, και θα με χειροκροτήσουν. Πού το πρόβλημα; Αφού πέρα από τους άμεσα ενδιαφερόμενους κανείς δεν θα το μάθει.
Τώρα όλα αυτά είναι από χθες παρελθόν. Όχι μόνον διότι ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν σεβάστηκε καθόλου τον επικοινωνιακό του μηχανισμό (από τα ανώνυμα τρολ, μέχρι τους επαγγελματίες της επικοινωνίας όπως το liberal), αλλά επειδή κυρίως δεν σεβάστηκε τη νοημοσύνη των δικών του οπαδών.
Και αυτό είναι τελικά η μεγαλύτερη ήττα για τον Μητσοτάκη. Έχασε σε μια στιγμή την ηθική ισχύ του επικοινωνιακού του μηχανισμού. Δεν θα το βάλει κάτω, βέβαια, αλλά από χθες τίποτε πια δεν θα είναι το ίδιο.
Τέλος, η βιασύνη του Μητσοτάκη να ανακτήσει το χαμένο ηθικό έδαφος αποδεικνύει ότι ο πρωθυπουργός τελικά παίρνει και αποφάσεις εν θερμώ, όταν στριμώχνεται πολύ. Ίσως μάλιστα θα τολμούσα να πω: Όταν βρίσκεται σε πανικό. Διότι τα συλλαλητήρια της Κυριακής προκάλεσαν πανικό. Η βαρέως πληγείσα αξιοπιστία του επικοινωνιακού του μηχανισμού νομίζω ότι θα φέρει και άλλες τέτοιες "κρίσεις πανικού" στον πρωθυπουργό από εδώ και πέρα. Αν μάλιστα θυσιάσει Καραμανλή, Τριαντόπουλο και Σταϊκούρα, όπως διαβάζουμε, ο επιπλέον πόλεμος που θα δεχθεί από διάφορες μεριές θα του προσθέσει κι άλλα δυσεπίλυτα προβλήματα, μέχρι και στη συνοχή της κοινοβουλευτικής του ομάδας.
Οι εξελίξεις από εδώ και πέρα θα είναι εντελώς απρόβλεπτες. Και ίσως ταχύτερες από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε.
Georgios Matsos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου