Να πως χτίζεται το μέλλον…. Ο Χείμαρρος!

Εδώ και καιρό που μέσα από το διαδίκτυο ασχολούμαι κι εγώ με τα «κοινά», ανακάλυψα ότι η χώρα μας έχει ένα τεράστιο κενό εξουσίας.

Η πολιτική μας τάξη δεν καλύπτει πλέον τις ανάγκες της χώρας.

Και πιο ειδικά της νεολαίας…

Και αυτό μου το λένε διάφοροι όπου βρεθώ και όπου σταθώ.

«Βρε συ Strange», μου είπαν τις προάλλες κάποιοι φοιτητές που γνώρισα σε ένα ουζερί της Άνω πόλης, «κάτι πρέπει να γίνει, κάτι πρέπει να αλλάξει… γιατί δεν κάνεις κάτι»;

Η αφορμή ήταν μάλλον κάτι που έγραψα, ή κάτι που ψέλλισα σε κάποια ουζοκατάνυξη.

Τα κλικ αυξάνουν την ανισότητα!

Είναι αλήθεια ότι οι ιδεολογίες που υπερασπίζονται την απόλυτη αυτονομία της αγοράς οδηγούν σε ταχύτατη αύξηση της ανισότητας;

Σε πολλές περιπτώσεις, η ανισότητα μεταξύ των χωρών μειώνεται, σύμφωνα με τον Adair Turner, πρώην πρόεδρο της Αρχής Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών της Βρετανίας και μέλος της βρετανικής Επιτροπής Χρηματοοικονομικής Πολιτικής.

Ο ίδιος φέρνει ως παράδειγμα το μέσο κινεζικό νοικοκυριό, που αρχίζει να πλησιάζει το μέσο αμερικανικό - αν και έχει ακόμα πολύ δρόμο για να φτάσει στο ίδιο επίπεδο.

Χρειάζονται τα ΚΕΠ;

 Eίναι άραγε τόσο απαραίτητη η λειτουργία των ΚΕΠ; Μόνο σε μένα φαίνεται κάπως παράδοξη η λειτουργία τους; 

Στην πραγματικότητα, οι περισότερες πλέον υπηρεσίες που προσφέρουν μπορούν να λειτουργήσουν και άμεσα, ηλεκτρονικά, από τον πολίτη.

Εν τω μεταξύ, υπάρχουν διπλές βάρδιες με εργαζόμενους που τις περισσότερες ώρες δεν έχουν πως να περάσουν την ώρα τους.

Με απλά λόγια η κυβέρνηση επειδή θέλει να διατηρεί ακόμα έναν στρατό από "πελάτες" δεν ζητάει από τους πολίτες να ενεργοποιηθούν.

Τι θα μπορούσαν να κάνουν όσοι δεν γνωρίζουν από υπολογιστές;

Nα απευθυνθούν στους λογιστές τους, σε συγγενικά πρόσωπα, στους δήμους (για απομακρυσμένες περιοχές ας υπάρξουν εξαιρέσεις) και τέλος πάντων δεν είναι τόσο τρελό να εξοικειωθούν επιτέλους με την τεχνολογία.

Ας το ζητήσουμε επιτέλους.

Δεν μπορεί αυτή η επίκληση για τον παππού και τη γιαγιά να μας κυνηγάει για πάντα!

Living on the Edge of the Night....

Iggy Pop

Ο Σταθάκης και το δημόσιο χρέος…

Πάρε κόσμε: Όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω...
«Το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι δημιούργημα της δεκαετίας του 1980. Προέκυψε από την επέκταση του κράτους. Το χρέος είχε παραμείνει μεταπολεμικά μικρό, μόλις στο 20% του ΑΕΠ την περίοδο 1944-1974. Η Ν.Δ. προέβη σε μαζικές κρατικοποιήσεις την περίοδο 1974-1981, εν μέσω της οικονομικής κρίσης. Το ΠΑΣΟΚ προσέθεσε το κοινωνικό κράτος. Και οι δύο επέκτειναν τη δημόσια διοίκηση...». 

Δεν είναι εδάφιο από παλιότερο άρθρο της στήλης, ούτε άλλου πονήματος που προσπαθεί να εξηγήσει όσα συμβαίνουν με βάση μια ακολουθία αριθμητικών δεδομένων και την κοινή λογική, την οποία συνήθως στη χώρα μας η ιδεολογική κυριαρχία της παλαβής και μη αριστεράς έχει ορίσει ως  νεοφιλελευθερισμό λόγω της αδυναμίας της να αντιπαρατεθεί με βάσιμα επιχειρήματα.
Είναι απόσπασμα από άρθρο του  στελέχους του οικονομικού επιτελείου  του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γ. Σταθάκη στην Αυγή της περασμένης Κυριακής.

Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού Έλληνα…

«Κι όποιοι αμφιβάλλουν για την αγάπη του υπογράφοντος για την πατρίδα του, πρώτον να παν να πνιγούν και δεύτερον, αφού πνιγούν, να έρθουν ως ψυχές ελληνικές και ορθόδοξες στην κόλαση όπου θα βρίσκομαι, για να μου πουν τα νέα για τη χαμένη πατρίδα.»
Βασίλης Ραφαηλίδης

Όσοι άνθρωποι και λαοί δεν έχουν παρόν πασχίζουν να εφεύρουν ένα ένδοξο παρελθόν -ή έναν καταχθόνιο εχθρό.

Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά για να το διαπιστώσετε.

Αρκεί να δείτε πως σκέφτεται η πλειονότητα των Γραικών, των Ρωμιών, των Νεοελλήνων.

Το πρόβλημα της ανανέωσης.

Δεν ξέρουμε ποια ήταν η τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής των «58».

Πιθανότατα κατάλαβαν αυτό που αποκάλυψε χθες ο κ. Φώτης Κουβέλης μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, ότι δηλαδή συμφωνούσαν σε διάφορα πράγματα και μετά ο αντιπρόεδρος «ανέκρουε πρύμναν».

Σίγουρα συνέβαλε και η διαρκής αλλαγή του εκλογικού νόμου για τις ευρωεκλογές· πρώτα ήταν ο «σταυρός», μετά η άρση του ασυμβίβαστου βουλευτή-υποψήφιου ευρωβουλευτή και Κύριος οίδε τι θα προκύψει αύριο.

Η κατάσταση οδηγούνταν αργά και σταθερά, όχι στο «ΠΑΣΟΚ plus», όπως σάρκαζαν κάποιοι, αλλά σε κάτι χειρότερο.

Στο ΠΑΣΟΚ συν κάποιους χειροκροτητές τών (χωρίς νόημα και στόχο) ελιγμών του προέδρου του.

Ουκρανία...

Με ρωτούν τις τελευταίες μέρες αρκετοί τακτικοί αναγνώστες της Παραπολιτικής γιατί δεν έχουμε σχολιάσει το παραμικρό για τα όσα ιστορικά λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανία τις τελευταίες εβδομάδες.

Προσωπικά, έχω μια απάντηση στο εύλογο ερώτημα τους: δεν νιώθω ότι μπορώ να γράψω κάτι πολύ συγκεκριμένο και αξιόπιστο για το συγκεκριμένο θέμα, παρόλο που έχω διαβάσει πάρα πολλά σχετικά άρθρα, κυρίως του διεθνούς Τύπου.

Τα 20 ψέματα του λαϊκισμού.

 ΨΕΜΑ 1
Όπου έχει αναλάβει το ΔΝΤ βύθισε την οικονομία στην ύφεση.
Το ΔΝΤ από τις 20 χώρες που έχει χρηματοδοτήσει οι 13 αναπτύχθηκαν και οι 2 τώρα βρίσκονται στους G20.(Τουρκία, Βραζιλία).

Οι άλλες 7 απλά δεν εφάρμοσαν το σταθεροποιητικό πρόγραμμα (βλέπε Ελλάδα). Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι της Αγγλίας το 1979 που μπήκε στο ΔΝΤ και εφαρμόζοντας πολιτικές απελευθέρωσης της αγοράς , γνώρισε την μεγαλύτερη ανάπτυξη της ιστορίας της.

ΨΕΜΑ 2
Θα μπορούσαμε να χρηματοδοτηθούμε από την Ρωσία.

Όχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ αυτό ,αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Ρωσία είναι από τα μέλη του ΔΝΤ που έφερε αντίρρηση για το ύψος της βοήθειας προς την Ελλάδα σαν μη συμφέρουσα επένδυση.
Η περίπτωση της Λευκορωσίας είναι χαρακτηριστική, ενώ βγήκε από τις αγκάλες του ΔΝΤ, στράφηκε σε δανεισμό στη Ρωσία , η οποία της δάνεισε λιγότερα με μεγαλύτερο επιτόκιο και με επαχθέστερους όρους όπως το ξεπούλημα όλων των υποδομών της σ’ αυτήν.
Δείγμα των προθέσεων της είναι ότι αρνείται να πουλήσει πετρέλαιο επί πιστώσει στα ελληνικά Διυλιστήρια, δηλ. σε κερδοφόρες και φερέγγυες επιχειρήσεις.
Και για να δείξουμε το ανεδαφικό του παραπάνω ισχυρισμού, η Ρωσία θα μπορούσε να αγοράσει ελληνικά ομόλογα από την ελεύθερη αγορά, απλά δεν το έκανε.

Σημεία των καιρών.

Η φωτογραφία παραπέμπει σ' αυτά τα κακόγουστα νεοελληνικά ουζερί.

Τραπέζια με φορμάικα, πάτωμα ντυμένο με άσπρα γυαλιστερά πλακάκια και γενικά ένα διόλου συμπαθητικό ντεκόρ.

Θέμα αισθητικής βέβαια, ας μην μείνουμε εκεί.

Τα τραπέζια του ουζερί έχουν ενωθεί ώστε η μεγάλη παρέα να μπορεί να επικοινωνεί μεταξύ της.

Σε περίοπτη θέση ο Χάρης Τομπούλογλου.

Η λεζάντα που συνοδεύει τη φωτογραφία (η οποία διακινείται στο διαδίκτυο), μας πληροφορεί πως η υπόλοιπη παρέα είναι μέλη της δημοτικής παράταξης, της οποίας ηγείται ο κ. Τομπούλογλου στον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας.