Κάπνισμα, κράνη, και άλλοι νεοελληνικοί παραλογισμοί…

Αυτήν την ιστορία με την απαγόρευση του καπνίσματος, ποτέ μου δεν την κατάλαβα.

Καπνίζω από έφηβος, και το κόλλησα από τότε που οι καπνιστές αποτελούσαν το 98% του πληθυσμού.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια πίστευα ότι σε όλα μπορούμε να γίνουμε Ευρώπη, εκτός του καπνίσματος.

Και ότι αν τυχόν μας το απαγόρευαν ποτέ, τότε είναι που θα ξεσηκωνόμασταν πραγματικά, και θα βγαίναμε στους δρόμους.

Και όμως…

Τα ποσοστά των καπνιστών έχουν πέσει εδώ και κάποιες δεκαετίες, οπότε και ο αντικαπνιστικός νόμος πέρασε χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Και οι μόνοι που την πάτησαν είναι οι φανατικοί καπνίζοντες, μαζί με τους ιδιοκτήτες μπαρ, καφέ, εστιατορίων, κλπ.

Προσωπικά έχω να μπω μέσα σε τέτοιο μαγαζί εδώ και 4-5 χρόνια, προτιμώντας να κάθομαι έξω για να καπνίζω αν το επιτρέπει ο καιρός, ή να μην μπαίνω καν στη διαδικασία εξόδου αν ο καιρός είναι απαγορευτικός.

Εκτός και ο μαγαζάτορας κάνει τα στραβά μάτια.

Και εκτός από εμένα, φαντάζομαι πως είναι πολλοί αυτοί  που σκέφτονται και πράττουν παρομοίως.

Με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να χάνει το κράτος αρκετά εκατομμύρια σε φόρους από συναλλαγές που απλά δεν γίνονται.

Και όμως, όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν λυθεί με λίγο κοινό νου.

Να γίνει δηλαδή ένας διαχωρισμός των καταστημάτων σε αυτά που επιτρέπεται το κάπνισμα και σε αυτά όπου απαγορεύεται.

Με μια ειδική άδεια, που ίσως να κοστίζει λίγο παραπάνω.

Και τότε θα βλέπαμε το τι ακριβώς συμβαίνει, και το τι προτιμά ο κόσμος.

Στον Καναδά ισχύει κάτι τέτοιο εδώ και χρόνια, όσον αφορά στη πώληση οινοπνευματωδών.

Δεν πωλούνται οινοπνευματώδη σε όλα τα εστιατόρια, αλλά σε ένα μόνο ποσοστό που διαθέτουν ειδική άδεια (licensed).

Στα καθ’ ημάς, πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι.

Όπως για παράδειγμα στην απαγόρευση των καταδύσεων που ίσχυε επί δεκαετίες, σε μια χώρα πνιγμένη στη θάλασσα και στις ακτογραμμές, επειδή το κράτος δεν μπορούσε να ελέγξει αλλιώς την αρχαιοκαπηλεία στο βυθό!

Ή στην απαγόρευση νυχτερινών πτήσεων με συνθήκες VFR, κάτι που αποκλείει σχεδόν όλη τη γενική αεροπορία, δηλαδή τους ερασιτέχνες πιλότους, και τα ελικόπτερα.

Τέλος πάντων, τα θυμήθηκα όλα αυτά διότι προχθές έζησα τον κρατικό παραλογισμό στο πετσί μου.

Υπάρχει ένα ουζερί σε πεζόδρομο της Καλαμαριάς, όπου ο ιδιοκτήτης έχει τραπεζάκια έξω, σε μια ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα, και όπου επιτρέπεται το κάπνισμα επειδή ακριβώς είναι έξω.

Φέτος τον χειμώνα, κάλυψε τον χώρο με αυτές τις πλαστικές κουρτίνες που εμποδίζουν τον αέρα, και τοποθέτησε και μια δυο σόμπες μανιτάρια.

Όλα καλά κι ωραία.

Ναι αλλά…

Πριν από μερικές ημέρες, πέρασαν, λέει, οι επιθεωρητές δημόσιας υγείας και του έκοψαν ένα βαρβάτο πρόστιμο διότι άφηνε τους πελάτες να καπνίζουν σε αυτόν τον (εξωτερικό) χώρο!

Με πρόσχημα το ότι εφόσον υπάρχουν αυτές οι κουρτίνες, ο χώρος θεωρείται εσωτερικός!

Άσχετα αν μπάζει από παντού.

Το αποτέλεσμα είναι ο μαγαζάτορας να συμμορφωθεί, και οι καπνιστές πελάτες (όπως κι εγώ) να μη πατάνε πλέον στο μαγαζί, αφού το κάπνισμα απαγορεύεται και μέσα και έξω.

Ποιος κερδίζει απ όλα αυτά;

Το κράτος, που εισέπραξε ένα πρόστιμο;

Ε και;

Τα πολύ μεγαλύτερα ποσά που χάνει από τον ΦΠΑ που τώρα δεν θα πάρει επειδή ο κόσμος δεν θα τρώει εκεί, δεν τα σκέφτονται οι ιθύνοντες;

Σε εποχή ύφεσης και κρίσης, όπου το κάθε ευρώ που έρχεται στα δημόσια ταμεία είναι απαραίτητο, και το κράτος ξεζουμίζει κάθε πιθανή πηγή εσόδων, είναι δυνατόν να απεμπολεί τόσα έσοδα επειδή κάποιοι καρεκλοκένταυροι θέλουν ντε και καλά να μας κάνουν Ευρώπη;

Ποιος χάνει από όλη αυτή τη σαχλαμάρα;

Εγώ ή τα δημόσια ταμεία;

Θέλετε κύριοι να απαγορεύσετε το κάπνισμα; Απαγορέψτε το ολοκληρωτικά, μη επιτρέποντας την πώληση προϊόντων καπνού, και κηρύσσοντας τον καπνό απαγορευμένο είδος.

Να βγούμε κι εμείς στη παρανομία, να γίνουμε ντεσπεράντος, και να ξέρουμε τι κάνουμε και που βαδίζουμε…

Όχι αυτές τις μεσοβέζικες και ερμαφρόδιτες καταστάσεις… που και κουράζουν και μπερδεύουν, και έχουν αντίθετα αποτελέσματα (ειδικά στα δημόσια έσοδα).

Και κλείνω αναφέροντας και έναν άλλον (κατ εμέ) παραλογισμό που έχει να κάνει με τα κράνη των μοτοσικλετιστών. 

Καλά θα ήταν να ισχύσει κι εδώ αυτό που ισχύει σε αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ, όπου όποιος θέλει δεν φοράει κράνος, αρκεί να πληρώνει αυξημένα ασφάλιστρα σε σχέση με τους υπόλοιπους.

Διότι το σκεπτικό πίσω από την υποχρεωτική χρήση κράνους είναι απλά η αποφυγή των δαπανών υγείας αν τυχόν πέσει και τραυματιστεί ο «ανεύθυνος» δικυκλιστής.

Δεν είναι η προληπτική καλοκάγαθη συμπόνια του κράτους για … το καλό του.

Οπότε, ας αυξηθούν τα ασφάλιστρα, ή τα τέλη κυκλοφορίας, και όποιος θέλει μετά ας φοράει ή ας μη φοράει κράνος.

Και όποιος διαφωνεί, ας δοκιμάσει να κάνει μια βόλτα στο κέντρο της πόλης τον Αύγουστο με 40 βαθμούς, φορώντας κράνος προδιαγραφών στο κεφάλι του, που μετατρέπεται σε καζάνι, και που μάλλον προκαλεί περισσότερα ατυχήματα.

Και όλες αυτές οι «ευρωπαϊκές» απαγορεύσεις και συμμορφώσεις ισχύουν σε μια μπανανία όπως η δική μας, όπου εδώ και 3-4 χρόνια οι αρμόδιες υπηρεσίες ΔΕΝ διαθέτουν το ειδικό πράσινο χαρτί αδειών κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα όλοι να είναι «παράνομοι», και όπου για να εκδοθούν νούμερα και για να πάρεις πινακίδες για καινούργιο όχημα, περνάνε πολλά πολλά τέρμινα.

Κάτι που στην Εσπερία των βελανιδοφάγων γίνεται μέσα σε 2-3 λεπτά της ώρας.

Αλλού κι αλλού Ευρώπη….

Strange Attractor