Διάβαζα προ ημερών στο Capital.gr τον καλό
συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη να μας μέμφεται γιατί υποκύπτουμε στα κόλπα του
ΣΥΡΙΖΑ, πέφτουμε στην παγίδα και παίζουμε το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού.
Αντί να ασχολούμαστε με τον ΕΝΦΙΑ και τους φόρους και τις συντάξεις, με
την απάτη του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, ασχολούμαστε με την σημαία, την αριστεία,
τα εγκλήματα του κομμουνισμού και τις πανελλαδικές. Έχει δίκιο; Όχι...
Κατ' αρχήν δεν πιστεύω ότι το
"τσούρμο" έχει το επιτελείο για να σχεδιάζει
αποπροσανατολισμούς. Είναι στο DNA τους να ανοίγουν θέματα που διχάζουν
και πολώνουν. Βλέπουν παντού εχθρούς. Αλλά έτσι κι αλλιώς, όλες αυτές
οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις, απλά επιβεβαιώνουν στον καθένα μας τις
βεβαιότητες του…
Ουδείς που θελει την απόσυρση του ΣΥΡΙΖΑ θα επηρεαστεί από τον
καυγά για τον κομμουνισμό και τις εμφυλιοπολεμικές κορώνες του Καράογλου. Όπως
και κανείς που ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σοκαριστεί απο την "τύφλωση" του
Κοντονή για τα goulag. Δεύτερον δεν πιστεύω ότι η αντιπολίτευση του ΕΝΦΙΑ και
του ΦΠΑ είναι αποτελεσματική. Ναι ο κόσμος είναι εξοργισμένος από την
φοροκαταιγίδα, ναι δεν έχει φράγκο να πληρώσει τους "φόρους
Ευκλείδη", αλλά επίσης γνωρίζει ότι οποία κι αν ήταν η κυβέρνηση, τα
περιθώρια οικονομικής ελευθερίας θα ήταν ούτως ή άλλως περιορισμένα.
Λιτότητα θα είχαμε. Όπως δεν "παίζει" το προγράμμα Θεσσαλονίκης έτσι
δεν "παίζει" και κανένα Ζάππειο. Last year... (Άσε που οι επιδόσεις
των προηγούμενων δεν αφήνουν και περιθώρια για πανηγυρισμούς...).
Οπότε τι; Σωπαίνουμε και περιμένουμε; Όχι. Ο
καθένας κάνει την δουλειά του. Η καλύτερη απάντηση στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ
να οικοδομήσει μια λειψή δήθεν άμεσο-δημοκρατία, με τους δημοκρατικούς θεσμούς
υπό διαρκή αμφισβήτηση (και πρώτα απ' όλα τον ανεξάρτητο τύπο, που βρίσκεται
διαρκώς στο στόχαστρο των προπαγανδιστών του Μαξίμου), είναι να κάνει ο καθένας
όσο καλύτερα μπορεί την δουλειά του. Τα δικαστήρια να βγάζουν δίκαιες αποφάσεις
βασισμένες στα στοιχεία της δικογραφίας (κι ας μην αρέσουν στην Ολγα
Γεροβασίλη, ξύδι...), οι ανεξάρτητες αρχές να ελέγχουν (κι ας εξοργίζεται ο
Νίκος Παππάς), η αντιπολίτευση να στηλιτεύει τα ψέματα του Αλ. Τσίπρα για την
οικονομία και οι σχολιαστές να επισημαίνουν πώς οι πρωτοβουλίες Κοντονή
και η άρνησή του πχ να αποδεχθεί την συμμετοχή της Ελλάδας στο συνέδριο
της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ, απομακρύνουν την χώρα από τον ευρωπαϊκό αξιακό
πολιτισμό. Τόσο απλά.
Αρκεί;
Όχι. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει τις εκλογές αλλά δεν θα
εξαφανιστεί.
Παρά τα προεκλογικά ψεύδη, παρά τις απίθανες ιστορίες που μαθαίνουμε για το
παρασκήνιο του Δημοψηφίσματος και τη διαπραγμάτευση "με τα πουκάμισα
έξω", παρά την πρωτοφανή ανικανότητα στη διαχείρηση της εξουσίας,
παρά την αλλαζονεια της εξουσίας και τη μικροκομματική πολιτική άλωσης του
κράτους με τους διορισμούς από το παράθυρο ... ένα κομμάτι των ψηφοφόρων
του ΣΥΡΙΖΑ, θα τους ξαναψηφίσει στις επόμενες εκλογές. Έστω κι αν δεν στήσουν
κανένα πανηγύρι στο Σύνταγμα. Έστω και στα μουλωχτά... Στα κρυφά.
Είναι η έλλειψη αξιοπιστίας των παλαιών
κομμάτων; Είναι το ελληνικό παράδοξο; Είναι το κομμάτι εκείνο των ψηφοφόρων που
σιτίζεται από το δημόσιο και βολεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ; Είναι το παραμύθι
του Δαυίδ με τους φιλελε Γολιάθ; Είναι η άρνηση ορισμένων ψηφοφόρων να
αποδεχθούν την εξαπάτησή τους απο τον Αλ. Τσίπρα; Είναι όλα αυτά
μαζί; Πιθανώς...
Αυτό που ειναι σίγουρο είναι πως για να
τελειώνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται κάτι παραπάνω. Ένα θετικό αφήγημα.
Ή όπως έλεγαν οι παλαιότεροι πολιτικοί, οι εκλογές κερδίζονται με την
ελπίδα. Η αντιπολίτευση οφείλει να πείσει ότι μιά άλλη Ελλάδα ειναι
εφικτή. Μια κανονική Ελλάδα. Που θα παράγει, θα εκσυγχρονίζεται, θα βελτιώνει
το επίπεδο ζωής των ανθρώπων, θα αποτρέπει τους νέους από το να φύγουν στο
εξωτερικό. Μια Ελλάδα εξωστρεφής και ανοιχτή στην κοινωνία και στον κόσμο. Αυτο
το νέο αφήγημα οφείλει να παρουσιάσει η αντιπολίτευση. Για να πείσει τον
κόσμο...
Την υπόλοιπη δουλειά θα την κάνουν οι εκλογές.
Τα κόμματα φυλλορροούν από τη στιγμή που χάνουν τις εκλογές.. (Τότε
άλλωστε ανοίγουν και τα στόματα...)
Μανόλης Καψής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου