5.2.13

Η συμμορία των τεσσάρων, και ο κύκλος του αίματος.


Επειδή αυτές τις μέρες ζούμε μια παράνοια... θέλω να μιλήσω. Δεν μπορώ άλλο!


Ε λοιπόν, έλεος πια με τη δακρύβρεχτη αυτή συμπάθεια στους τέσσερις συλληφθέντες....
Ας θυμηθούν κάποιοι πρώτα το γιατί και το πως πιάστηκαν τα μπουμπούκια: πάνοπλοι, έχοντας διαπράξει ληστείες, κλοπή αυτοκινήτων, και απαγωγή!!!


Μια καλοσχεδιασμένη αστυνομική επιχείρηση οδήγησε στην απελευθέρωση του ομήρου, και στην σύλληψη των δραστών χωρίς ευτυχώς να θρηνήσουμε θύματα.
Ούτε κουβέντα συμπάθειας για τους αστυνομικούς των 800 ευρώ μηνιαίων αποδοχών που ρισκάρουν τη ζωή τους και καταφέρνουν το στόχο τους χωρίς καμιά απώλεια εκατέρωθεν.
Γιατί μην ξεγελιέστε αν μια παρόμοια επιχείρηση είχε διεξαχθεί στις ΗΠΑ στην Βρετανία ή στην Γαλλία δεν θα βλέπαμε μώλωπες στα πρόσωπα των τεσσάρων, αλλά θα μετρούσαμε δεκάδες σφαίρες στα κορμιά τους.
Με τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών να επιδοκίμαζε.
Εδώ όμως, στην καθ ημάς Ανατολή,  έχουμε τη μια μάνα να δηλώνει ότι ο γιος της είχε κάνει εγχείρηση στο μάτι και δεν έπρεπε να δεχτεί χτύπημα!
Ας το ‘ξερε όμως και ο κανακάρης  της που συμμετείχε σε τραπεζική ληστεία, κάτι που δεν έχει και μεγάλη σχέση με έναν απλό περίπατο στο πάρκο...
Η άλλη μάνα, η Παυλίνα Νάσιουτζικ, αναφέρει ότι  «είμαι πολύ υπερήφανη για το γιο μου, που αγωνίζεται ενάντια σε μια παράνομη και σάπια κοινωνία και άνομη, και θα τον υπερασπιστώ μέχρι την τελευταία ρανίδα του σώματός μου».
Σαν κανονική Σπαρτιάτισσα μάνα δηλαδή…
Ενώ παράλληλα προσθέτει ότι «τα παιδιά είναι πολύ χτυπημένα».
Μάνα είναι και πολύ καλά κάνει και υπερασπίζει το γιο της.
Αλλά συγνώμη, η ίδια αυτή μάνα δεν είναι κομμάτι, και μάλιστα εξέχον και εύπορο, αυτής της παράνομης και σάπιας κοινωνίας;
Θα τρελαθούμε δηλαδή;
Τι την κάνει με τέτοια ευκολία και χωρίς μια προϋπάρχουσα
  στοιχειώδη αυτοκριτική να καταφέρεται εναντίον της κοινωνίας;
Φαίνεται ότι αρκούν μερικά πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης, και όλα πλέον επιτρέπονται.
Όσο για τους αστυνομικούς.
Πολλοί διαμαρτύρονται για τις ψιλές που ίσως έπεσαν μετά την σύλληψη (που μπορεί να ήταν και πολύ χοντρές).
Αν έχει γίνει κάτι τέτοιο είναι απαράδεχτο και πρέπει να επιβληθούν ποινές.
Όμως ας σκεφτούν οι συλληφθέντες και οι οικογένειες τους, ότι όχι πολλά χρόνια πριν, τι μεταχείριση είχαν επιφυλάξει τα όργανα της τάξης στον Πρέκα και στον Μαρίνο.
Να αφήσουν λοιπόν τους ψευτοτσαμπουκάδες περί εκδικήσεως, γιατί σε άλλους
polites in extremis δεν δόθηκε ποτέ καμιά ευκαιρία.
Αδιάβαστοι πήγαν…
Όπως δεν δόθηκε και καμιά ευκαιρία στους τρεις αθώους υπαλλήλους και στο αγέννητο αγγελούδι της
Marfin, που βρήκαν φρικώδη θάνατο. Εξαιτίας «επαναστατικών» πράξεων.
Τα παιδιά τους ζούνε, έστω με μαυρισμένα μάτια,  και αυτό είναι που μετράει πιο πολύ από όλα.
Ο κύκλος αίματος πρέπει επιτέλους να κλείσει.

Blue Nile

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου