7.3.17

Ο πήχυς της υποκρισίας…



Προ εβδομάδων είχε κάνει τη σχετική φασαρία λέγοντας πως η δραχμή δεν είναι ταμπού και ότι πρέπει να ανοίξει μια δημόσια συζήτηση για το θέμα. Δεν είπε τίποτε καινούργιο ούτε διαφορετικό από ό,τι λέγεται στην παρέα του. Απλώς κατέθεσε εν δήμω τα κουτσομπολιά των δείπνων. Μετά πήγε να τα μαζέψει, αλλά τη δουλειά του την είχε κάνει.




Κοντεύαμε να τον ξεχάσουμε και θυμηθήκαμε την ύπαρξή του. Και αυτήν τη δουλειά την ξέρει καλά. Αν θυμάστε, όσο ακόμη ήταν υπουργός, φρόντιζε πάντα να τοποθετεί εαυτόν πίσω από τον πρωθυπουργό του στα υπουργικά έδρανα του Κοινοβουλίου για να βγαίνει στις φωτογραφίες. Κανείς, βέβαια, δεν αναρωτήθηκε υπό ποίαν ιδιότητα μίλησε για τη δραχμή. Ως ειδήμων περί τα οικονομικά; Ως «αποψίας» μίλησε ο άνθρωπος. Εχει κοπιάσει μια ζωή για να έχει άποψη περί παντός…



Τις προάλλες, πήρε τον λόγο στο Φόρουμ των Δελφών για να αποφανθεί ότι η κυβερνητική τηλεόραση είναι τριτοκοσμική και ότι το επίπεδο της δημοσιογραφίας έχει κατακρημνισθεί, αρχής γενομένης από τη δεκαετία του ογδόντα. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν New York Times ούτε BBC», δήλωσε χαρακτηριστικά. Ισχυρίσθηκε κανείς πως υπάρχουν; Οχι, όμως αν επιστρέψεις στην επαρχία σου από ταξίδι στο Λονδίνο, ο μόνος τρόπος για να αποδείξεις ότι πήγες είναι να μιλήσεις για τα θαυμαστά που είδες εκεί. Αυτά κάποτε βέβαια, όταν τα ταξίδια στο Λονδίνο αποτελούσαν αξιοσημείωτο γεγονός. Οπως θα γίνουν όταν η δραχμή πάψει να είναι ταμπού.
Δεν έχει σημασία αν ο ίδιος ήταν χρόνια δημοσιογράφος. Διακριθείς ως Μέγας Λυρικός εξαιρείται από την κατάπτωση και το κουτσομπολιό. Του χρωστώ, εξάλλου, ευγνωμοσύνη διότι μου έμαθε τη λέξη «νερολί», που μέχρι να διαβάσω σε άρθρο του ότι είναι το άρωμα της Αθήνας την άνοιξη δεν την ήξερα. Δεν έχει σημασία αν, έχοντας διατελέσει υπουργός Πολιτισμού, φέρει κι αυτός μέρος της ευθύνης για την τριτοκοσμική αναγέννηση της κυβερνητικής τηλεόρασης. Η πανικόβλητη αντίδραση του μουσικοσυνθέτου κ. Τσακνή στη δήλωσή του δεν πρέπει να εκληφθεί απλώς ως σύγκρουση δύο εγνωσμένου κύρους πνευματικών ανδρών του τόπου τούτου. Ο Μέγας Λυρικός, προβάλλοντας για μία ακόμη φορά το κεφάλι του πίσω από τον πρωθυπουργό του για να μη χάσει τη φωτογραφία του, ψιθύρισε στ’ αυτί: «Αν μου δώσεις εμένα την ΕΡΤ τώρα που ξέμπλεξα με τα υπουργεία, θα στην κάνω BBC. Εχεις πάει Λονδίνο; Χάνεις».
Στην πραγματικότητα, ο κ. Ξυδάκης δεν είπε τίποτε διαφορετικό από ό,τι λένε όσοι πελαγοδρομούν μέρα-νύχτα στο Διαδίκτυο: η δημοσιογραφία είναι σκουπίδι, εμείς δεν διαβάζουμε εφημερίδες. Κοινώς αρκούνται στο δικό τους κουτσομπολιό. Αναφέρθηκε στην ΕΡΤ, διότι κάπως πρέπει να φροντίσει κι αυτός τη σταδιοδρομία του.
Υπάρχει πρόβλημα με την ΕΡΤ; Ποια ΕΡΤ θα μου πείτε. Υπάρχει πρόβλημα με τον τρόπο που ασκείται η δημοσιογραφία; Και βέβαια υπάρχει. Συμμετέχει κι αυτή σ’ έναν δημόσιο λόγο που έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχυ της υποκρισίας, όπως μπορείς πολύ εύκολα να διαπιστώσεις όταν ακούς δηλώσεις σαν κι αυτές του Μεγάλου Λυρικού.

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου