Βρε άει στο διάολο…

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει σήμερα μεγάλο κίνδυνο από το ανερχόμενο ρεύμα του «ευρωσκεπτικισμού» - ή μάλλον της «ευρω-άρνησης». Που κερδίζει έδαφος και στα αριστερά και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Πολλοί το επισημαίνουν αυτό - κι έχουν δίκιο, αναμφίβολα. Μόνο που το πρόβλημα δεν λύνεται «ξορκίζοντας» τους κακούς «ευρωσκεπτικιστές».

Διότι κάποιες φορές ο πραγματικός εχθρός δεν βρίσκεται εκεί, βρίσκεται «εντός των τειχών»: στην πλευρά εκείνων που – υποτίθεται – θέλουν την Ενωμένη Ευρώπη! Αλλά κάνουν τα πάντα για να τη διαλύσουν.

Ο Γαλλος Πρόεδρος Μακρόν, για παράδειγμα – ακραιφνώς «Ευρωπαϊστής, έτσι; - πέρασε νομοθεσία στη χώρα του, με την οποία… κατάργησε τη δημόσια χρήση των όρων «πατέρας» - «μητέρα» στα Γαλλικά σχολεία!

Αντί γι’ αυτές τις λέξεις, θα χρησιμοποιούνται πλέον οι περιφράσεις: «Γονέας υπ’ αριθμός ένα» και «γονέας υπ’ αριθμός δύο». Τέτοια… καραγκιοζιλίκια!

Cherokee People...

Paul Revere and the Raiders

Ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Τρία ερωτήματα πλανώνται πάνω από την Ελλάδα, χωρίς να παίρνουν καμία απάντηση. Κι αυτό κάτι δείχνει για το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει ως κοινωνία.

Πρώτο ερώτημα: Πότε θα γίνουν εκλογές;

Παλαιότερα αυτό αφορούσε μόνο τους «επαγγελματίες» της Πολιτικής. Βουλευτές, υποψήφιους βουλευτές, στελέχη κομμάτων, υψηλόβαθμα στελέχη του κρατικού μηχανισμού, δημοσιογράφους κλπ.

Τώρα όμως, το θέτουν, όλο και πιο πιεστικά, άνθρωποι που ΔΕΝ ασχολούνται ιδιαίτερα με την πολιτική.

Γιατί άραγε;

Διότι νιώθουν ότι η απομάκρυνση του ΣΥΡΙΖΑ – που όλοι την προεξοφλούν πλέον – θα επηρεάσει άμεσα τη ζωή τους.

Η μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας νιώθει πια παγιδευμένη σε μια κατάσταση, πολύ χειρότερη απ’ ό,τι θυμάται οποιοσδήποτε στο παρελθόν.

Και πιο απελπιστική, επίσης...

Το ερώτημα δεν έχει «προφανή» απάντηση:

Το «λογικό» για τον Τσίπρα θα ήταν να κάνει τις εκλογές άμεσα: Ακόμα και πριν το Μάϊο (όταν θα γίνουν αναγκαστικά ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές). Ακόμα και Απρίλιο ει δυνατόν…

Είναι κακό που οι άνθρωποι έκαναν ουρά για το βιβλίο του Ντάνου;

Η σύντομη απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι «ναι, κακό είναι» αλλά δυστυχώς πολλές φορές ακόμα και τα προφανή χρειάζονται εξηγήσεις. Και πριν από τις εξηγήσεις χρειάζονται περιγραφές. 

Στη φωτογραφία βλέπετε ανθρώπους να έχουν κάνει ουρά έξω από το βιβλιοπωλείο στο οποίο ο Γιώργος «Ντάνος» Αγγελόπουλος, ο νικητής του προπέρσινου ριάλιτι «Survivor» και μάλλον όχι πολλά πέρα από αυτό, υπογράφει αντίτυπα του βιβλίου «Ντάνος» το οποίο είναι μια αφήγησή του στην κυρία Σαββίδου…

Πέμπτη φάλαγγα…

Στη διαδίκτυο έγινε αληθινό «πάρτυ» τις μέρες αυτές, με τη «γέφυρα» που πασχίζουν να στήσουν στο όνομα της Κεντροαριστεράς, λέει, κάτι «τελειωμένοι» της Πολιτικής - κάτι γυρολόγοι, κάτι ρετάλια – ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ κι όσους… έβριζε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι προχθές.

Τι «γέφυρα των στεναγμών» τους είπαν…

Τι στοιχειωμένο «γιοφύρι της Αρτας»…

Τι μακάβριες συσχετίσεις έκαναν με το αληθινό γεφύρι που κατέρρευσε στην Κρήτη, λίγες ώρες αργότερα, λόγω της νεροποντής…

Το πιο σημαντικό βέβαια, είναι, πέρα από τα καλαμπούρια:

«Άνθραξ ο θησαυρός»! 

Πολλή φασαρία για τα τίποτα! Κοιλοπόνεσε βουνό και εγεννήθη…ποντικός!

Αυτή η «προοδευτική παράταξη» που είχε αναγάγει τη «συλλογή υπογραφών» σε τεράστια «φάμπρικα» επί δεκαετίες, δενκατάφερε να επιστρατεύσει παρά μόνο… «τσόφλια» αυτή τη φορά.

Πέρα από τις τέσσερις-πέντε γνωστές «προξενήτρες», που ξεχύθηκαν να αλιεύσουν «πολύφερνες νύφες», τελικά μάζεψαν κάτι … «κοκοβιούς»:

Κάτι «υπόλοιπα» από το χώρο του πάλαι ποτέ ΚΚΕεσωτ. και κάτι… «ανθυπο-υπόλοιπα» από το χώρο του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ.

Ακόμα και άνθρωποι που δηλώνουν «κεντροαριστεροί», ακόμα και ιστορικά στελέχη της Κεντροαριστεράς, που θα μπορούσαν να δουν με «επιείκια» τη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν αντέχουν να συνυπογράψουν μαζί με τη Μαρία Ρεπούση, το Νίκο Μπίστη, τον Αντώνη Λιάκο, το Σωτήρη Βαλντέν, ή τον Γιάννη Ραγκούση…

Κερδεύουμε… (που λέει κι ο Τσαλακώτος)

Τέσσερα χρόνια απόλυτης δυστυχίας και οικονομικής δυσπραγίας, και όμως … ο πάντα σοφός λαός δεν λέει να βάλει  μυαλό.

Μας έλεγαν πως θα καταργήσουν το μνημόνιο, τα διόδια, τον ΕΝΦΙΑ, τους φόρους, τον καρκίνο, και ότι άλλο τους κατέβαζε η θολωμένη κούτρα τους.

  

Και ο λαός μάσησε, και τους ψήφισε για να τα πραγματοποιήσουν, και για να ανασάνουμε επιτέλους ελεύθεροι, στέλνοντας την χούντα των σαμαροβενιζέλων στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…

Το πολύ το κάπα-κάπα… (ξανά)

Είδα προχθές μιαν μαγνητοσκοπημένη συζήτηση του Νίκου Παπά με μέλη του ΣΥΡΙΖΑ (από ομιλία του σε κάποια τοπική, υποθέτω), όπου τον ρωτάνε για τη δημοσκοπική «άνοδο» ή έστω «αντοχή» της Χρυσής Αυγής.

Η απάντησή του έχει ενδιαφέρον. Κι αξίζει να την σχολιάσουμε.

Υποστηρίζει, λοιπόν ότι για την «άνοδο» του νεοναζιστικού μορφώματος ευθύνονται τα… άλλα κόμματα – κυρίως η ΝΔ που «υιοθετούν» λέει την επιχειρηματολογία της!

Κι εδώ αναφέρεται στη ΝΔ - και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, και στο Σαμαρά - ενώ υπονοεί και τη Φώφη και το ΚΙΝΑΛ ακόμα!

Τι μας λέει, δηλαδή; Ότι από τη στιγμή που όλοι αυτοί αρνήθηκαν την άθλια Συμφωνία των Πρεσπών, έδωσαν «χώρο» και «νομιμοποίηση» στη ΧΑ να αναπτύξει τα «υπέρ-εθνικιστικά» επιχειρήματά της και να κερδίσει έδαφος!

Προσέξτε πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η λογική…

Tip Toe Through the Tulips...

Tiny Tim

Και το Ισραήλ στο… φεγγάρι!

Κάποτε, όταν έλεγα ή έγραφα πως για να πάμε μπροστά, θα έπρεπε να μιμηθούμε το Ισραήλ, δεχόμουν απίθανες κατηγορίες και επιθέσεις από κάθε πλευρά.

Κι αυτό επειδή στην Ελλάδα κουβαλούσαμε και συνεχίζουμε να κουβαλάμε αμέτρητες ιδεοληψίες και αναχρονιστικές αγκυλώσεις, που αποτελούν τροχοπέδη στην όποια ανάπτυξή μας.

Και όμως, το Ισραήλ, αν και κατά πολύ νεότερο κράτος από την Ελλάδα, με τους Ισραηλινούς (και Εβραίους) να είναι περίπου οι ίδιοι με εμάς πληθυσμιακά, έχει καταφέρει απίστευτα πράγματα, και όλα αυτά σε μια ακατάλληλη (σε σχέση με τη χώρα μας) γεωγραφική περιοχή, περικυκλωμένο από αποφασισμένους εχθρούς, ορκισμένους να το εξαφανίσουν από προσώπου γης,  και με χίλια μύρια προβλήματα στο εσωτερικό του (τρομοκρατία, ισλαμισμός, εθνοτικό, θρησκευτικό, κλπ)…

Τους ΑΝΤΙ-αριστερούς ψηφοφόρους θα τους κοιτάξουμε ποτέ;

Τα τελευταία χρόνια κυοφορείται μια μεγάλη μεταστροφή στη συμπεριφορά του ελληνικού εκλογικού σώματος που συνοψίζεται σε δύο λέξεις:

Μετακίνηση δεξιότερα!

Πιο συγκεκριμένα: έχουμε συρρίκνωση της «αντί-δεξιάς ψήφου», δηλαδή της «δεξαμενής ψηφοφόρων» που δεν μπορούν να ψηφίσουν «δεξιά» κόμματα γενικότερα - και τη ΝΔ πιο συγκεκριμένα. 

Με παράλληλη δημιουργία ενός νέου αντίστοιχου φαινομένου: της «αντί-αριστεράς» ψήφου, δηλαδή μιας επίσης μεγάλης δεξαμενής ψηφοφόρων που δεν ψηφίζουν πλέον «αριστερά» κόμματα γενικότερα - και ειδικότερα τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό, όπως είναι φυσικό δεν έχει πλήρως καταγραφεί στις κάλπες ακόμα. Αλλά ενδείξεις υπάρχουν ήδη – δημοσκοπικά και όχι μόνο…

Τα δυο φαινόμενα…

Ας μεταφερθούμε χρονικά 4 μόλις χρόνια πίσω. Τότε εμφανίστηκε το πρώτο φαινόμενο από τα δύο. Έκανε σπέσιαλ πρεμιέρα με τα χέρια στις τσέπες και ρίχνοντας «γαλλικά» στον Ντάισελμπλουμ. Που πιθανόν να τα άξιζε, αλλά όταν είσαι υπουργός οικονομικών σε μια πτωχευμένη χώρα πρέπει οι τρόποι σου να είναι, αν μη τι άλλο, ευπρεπείς.

Δεύτερη εμφάνιση σε εκείνο το συμβούλιο των υπουργών οικονομικών της ΕΕ. Λέει ο Σόιμπλε «εμφανίστηκε χωρίς να κρατάει ούτε ένα έγγραφο και μας απευθύνθηκε λες και ήμασταν ηλίθιοι». Τα αποτελέσματα αυτής της συνεδρίασης τα ξέρετε γιατί τα πληρώνουμε ακόμα. Με υπολογισμούς το κοντέρ έγραψε 80 δις…

Πολακισμός: Το τελευταίο στάδιο του κουτσαβακισμού…

Παρακολουθώντας στενά εδώ και 4 χρόνια την κατάβαση της χώρας μας στην άβυσσο, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ τι να σκέφτονται άραγε σήμερα όλοι εκείνοι που ψήφισαν την πρώτη φορά αριστερά, για το ηθικό της πλεονέκτημα.

Και όχι τόσο εκείνοι οι ιδεοληπτικοί μπουφόνοι του 3%, αλλά οι υπόλοιποι… οι «νοικοκυραίοι», που ψήφισαν Αλέξη για να μην πληρώνουν ΕΝΦΙΑ (και για να καταργηθούν τα διόδια).

Που ψήφισαν Μπαρουφάκη, για να σωθεί η οικονομία μας!

Τι να λένε και τι να σκέπτονται σήμερα παρακολουθώντας τις υπουργοποιήσεις γυρολόγων, που μέχρι προχθές έβριζαν τον Αλέξη, ή των ακροδεξιών παραληρηματικών πρώην πσαικαζμένων, που σήμερα ζουν κι αναπνέουν … κομμουνισμό; Π.χ. Κουίκ, Κουντουρά, κ.ά.

Η ΝΔ μπορεί να πιάσει το 40%...

Χθες έγραψα ότι με βάση προσεκτική ανάγνωση από τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις, τις «στατιστικές διορθώσεις» που γίνονται (που υπερτιμούν πλέον τη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ υποτιμούν αντίστοιχα την πραγματική δυναμική της ΝΔ) και τα αντίστοιχα ευρήματα των Ευρωπαίων, η ΝΔ μπορεί κάλλιστα να φτάσει πια το 40% στις εθνικές εκλογές!

(Το 36% με 38,5% που της δίνουν οι τελευταίες έρευνες των Ευρωπαίων για τις επικείμενες ευρωεκλογές, αντιστοιχεί σε τουλάχιστον σε 40% στις εθνικές εκλογές! Γιατί πάντα το πρώτο κόμμα που ανεβαίνει παίρνει αισθητά περισσότερα στις εθνικές παρά στις ευρωεκλογές).

Συνεπώς το 40% δεν είναι «πολύ φιλόδοξο» πια για τη ΝΔ. Μη σας πω ότι είναι και «μετριοπαθές».

Αλλά χρειάζεται προσοχή. Γιατί το κυνηγάμε σε «λάθος κατεύθυνση», μου φαίνεται.

Για να το καταλάβουμε αυτό, ξεχάστε προς στιγμήν τα εκλογικά ποσοστά και προσέξτε τους συνολικούς ψηφοφόρους. (Τα ποσοστά μπερδεύουν πολύ, όταν η αποχή διευρύνεται)…

Η "ολοκούζουλη" τορπίλη βυθίζει τον Τσίπρα…

Ο Παύλος  Πολάκης εξελίσσεται σε "αχίλλειο πτέρνα" της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα και απειλεί να στείλει τον ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο απ’ όπου και ξεκίνησε.

Επιπλέον, η  περίπτωση του αρειμάνιου Κρητικού υπουργού καταδεικνύει την τρικυμία και τη σύγχυση που βυσσοδομούν στο κρανίο του πρωθυπουργού, αλλά και την αδυναμία του. 

Όλοι όσοι ασχολούνται με την πολιτική από επίπεδο 15μελούς γυμνασίου και πάνω, γνωρίζουν πως την εξουσία, ιδίως σε ένα -έστω και υπό διαμόρφωση διπολικό σύστημα, δεν την δίνει η εκλογική βάση κάθε κόμματος που παραμένει σταθερή, αλλά ένα 10-20% που μετακινείται κυρίως μεταξύ των δυο μεγάλων κομμάτων.

Το κόμμα που αναπτύσσει δυναμική εξουσίας εμφανίζει συνήθως υψηλή διείσδυση σ’ αυτή την κατηγορία. Ακόμη και το κόμμα που απομακρύνεται από την εξουσία φροντίζει να κρατήσει διόδους ανοιχτές με αυτή την κατηγορία προκειμένου να λειτουργήσουν όταν γυρίσει ο εκλογικός κύκλος...

Ασφάλεια στους αιθέρες. Ποιες είναι οι πιο ασφαλείς εταιρίες;

Η πιο ασφαλής αεροπορική εταιρία του κόσμου, είναι και η πιο έμπειρη, σύμφωνα με το AirlineRatings.com.

Το συγκεκριμένο σάιτ, που ασχολείται με, και ερευνά την ασφάλεια των πτήσεων, εξετάζοντας το ιστορικό και τα μητρώα 405 αεροπορικών εταιριών ανά τον κόσμο, έλαβε υπ όψη του τους κρατικούς ελέγχους, τις επιθεωρήσεις των υπηρεσιών πολιτικής αεροπορίας, το ιστορικό ατυχημάτων ή και περιστατικών ασφαλείας, τα συστήματα διαχείρισης ασφάλειας που εφαρμόζουν οι εταιρίες, τις καινοτομίες, και άλλες πολλές παρόμοιες παραμέτρους, καταλήγοντας σε έναν κατάλογο με τις 20 πλέον ασφαλείς εταιρίες του πλανήτη…

Αν έχεις βαθιά τσέπη…

Ζούμε στη χώρα όπου λόγω κυκλοφοριακού μπάχαλου, η διαδρομή από και προς το αεροδρόμιο διαρκεί περισσότερο απ’ ότι το αεροπορικό ταξίδι.

Π.χ. στη Θεσσαλονίκη, που για να πας στο αεροδρόμιο έχεις μόνο δυο επιλογές: Πανάκριβο ταξί, ή λεωφορείο του ΟΑΣΘ…  το πρώτο κοστίζει ουκ ολίγα, και το δεύτερο (αν εμφανιστεί ποτέ) θυμίζει μεταφορά βοοειδών στο Σικάγο του μεσοπολέμου.

Αν μάλιστα μόλις έχεις φτάσει στη Θεσσαλονίκη, και δεν θέλεις να περιμένεις τρεις ώρες το λεωφορείο του μπαμπά Παππά, και πάρεις ταξί, τότε θα ακούσεις τα σχολιανά σου από τον «συμπαθή» οδηγό του, ο οποίος περίμενε 1-2 ώρες στην πιάτσα για να του τύχει αγώγι για καμιά Καβάλα, Δράμα, και πάντως όχι για την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Μη σας τύχει…

Ο ΣΥΡΙΖΑ τρώει τα παιδιά του…

Λάβαμε και δημοσιεύουμε (με την αρχική του ορθογραφία και σύνταξη) το εύλογο παράπονο ενός αναγνώστη μας, του Διονύση, που είναι εκείνος που τράβηξε την περίφημη φωτό της παρέας του Αλέξη στο ταβερνάκι, και τα πλήρη στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεσή μας.

Χωρίς περαιτέρω σχόλια.

Κύριε ορθογράφε, απεφθίνομε σε εσενα γιατί οπου αλλού απεφθίνθικα βρηκα τις πόρτες ερημικά κλειστές.

Ακόμη και στο αγονιστικό σάιτ ΝΤΟΚΟΜΕΝΤΟ του δημοσιογράφου κυρίου Μπαγκσεμπάνη έστειλα το παράπονο μου αλλά τίποτα.

Ξέρω πολύ καλά ότι και εσυ παίζεις παιχνίδια και τα έχεις καλά με την δεξιά που κατέστρεψε τον τόπο μας, αλλά αν μου δόσεις βήμα τότε θα σε εκτιμώ και θα σε διαβάζω τακτικά…

Η επιθανάτια αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ…

Οι «κυλιόμενες» δημοσκοπήσεις αρχίζουν να προκαλούν βαθιά ανησυχία στο Μαξίμου. Παρά τα κύματα «παροχών» των τελευταίων μηνών, η πρόθεση ψήφου για το ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να υποχωρεί, για πρώτη φορά εδώ κι ένα χρόνο περίπου, κάτω από το 20%. Με περαιτέρω πτωτική τάση…

Οι κανονικές δημοσκοπήσεις δεν το δείχνουν ακόμα τόσο καθαρά. Αλλά οι «κυλιόμενες» το δείχνουν ήδη…

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να έχει «χαμηλή συσπείρωση» (52-60%) δεν είναι ιδιαίτερα «παρηγορητικό». Γιατί ένα μεγάλο μέρος από το «υπόλοιπο» έχει ήδη μετακομίσει σε άλλα κόμματα - και το δηλώνει.

Παραμένει «αναποφάσιστο» ένα 15% από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ πριν τέσσερα χρόνια. Δηλαδή 5% του εκλογικού σώματος. Αλλά κι αυτοί δεν είναι σίγουροι…

Ο ΣΥΡΙΖΑ με δικά τους λόγια…

Επιτέλους ένα άρθρο γραμμένο από κομμουνιστές για κομμουνιστές!

Στο ερώτημα «τι ακριβώς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ», οι απαντήσεις ποικίλουν και ουδείς θα γίνει σοφότερος αν προσθέσουμε και τη δική μας. Επειδή όμως το ερώτημα παραμένει μετέωρο, αναζητήσαμε την περιγραφή του κυβερνώντος κόμματος στα φωτεινά μυαλά τα οποία διακρίνονται για τη σωστή αριστερή τους τοποθέτηση, διαθέτουν αγνά πολιτικά κριτήρια, έχουν στελεχώσει υπουργεία, μετέχουν σε κομματικές εκδηλώσεις και οι τοποθετήσεις τους αποθεώνονται από τον επιχορηγούμενο αδέσμευτο κομματικό Τύπο και την ανεξάρτητη ΕΡΤ του Παππά.

Ομπρός, σύντροφοι, δείξτε σε όλη την ανθρωπότητα τι σημαίνει Πρώτη Φορά Αριστερά!

 

Ο Αλέξης... κατά τους υπουργούς του!

Ο Τσίπρας έδωσε τη Μακεδονία με αντάλλαγμα την εξουσία
Ο υφυπουργός μεταναστευτικής πολιτικής σ. Άγγελος Τόλκας αναλύει τη Συμφωνία των Πρεσπών: «Δεν ήταν κατάλληλη στιγμή να ανοίξει το μακεδονικό. Δόθηκε η χρήση του όρου Μακεδονία, μακεδονική γλώσσα, μακεδονική εθνότητα. Είναι από κομματικά μορφώματα που μοναδικό σκοπό έχουν την κατάληψη της εξουσίας»…

Ποιοι και γιατί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ;

Τί έκανε τον κόσμο να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και να φέρει ένα κόμμα του 3% στην εξουσία;

Τί άλλαξε και ένα κόμμα με παλαβές ιδέες και ακόμη πιο παλαβούς ανθρώπους, το οποίο βρισκόταν στο περιθώριο, όχι μόνο της πολιτικής, αλλά και της κοινωνίας, έγινε κυβέρνηση;

Πώς πείστηκε ο λαός να εμπιστευθεί μία δράκα ανεπάγγελτων, άπειρων και εν πολλοίς αγράμματων ανθρώπων με κομμουνιστικές ιδεοληψίες να τον κυβερνήσει;

Γυρίζοντας το μέσα στο μυαλό μου πιστεύω ότι η απάντηση είναι τα μνημόνια. Πιστεύει κανείς ότι αυτό το παρτσακλό συνοθύλευμα θα είχε ποτέ καμία ελπίδα να γίνει κυβέρνηση, αν ο κόσμος δεν είχε στριμωχτεί όσο δεν παίρνει από τις «μνημονιακές υποχρεώσεις» της χώρας; 

Δεν ήταν μόνο τα οικονομικά βάρη, που γονάτισαν τους Έλληνες. Ήταν και η μετατροπή της χώρας σε νεοαποικιακό κρατίδιο με κυβερνήσεις σε ρόλο Έπαρχου και επισκέπτες σε ρόλο ελεγκτών του προτεκτοράτου τους…

Σαχλαμαρόμαγκας!

Στις εποχές της γενικευμένης παρακμής, άτινας μας έριξε η άπονη μοίρα, τα δημόσια πρόσωπα που σέβονται το νόημα αμφοτέρων των λέξεων του χαρακτηρισμού θα όφειλαν να ορθώνουν το ανάστημά τους, το οποίο δεν μετριέται με χάρακες και μεζούρες, αλλά με τις χαρακιές της ψυχής. Δεν πά να ’σαι πέντε πήχες ντερέκι, αν δεν το λέει η καρδούλα σου, το πραγματικό σου μπόι βυθίζεται κάτω κι απ’ το τρίτο υπόγειο.

Κι αν φτάνεις πάλι με τα χέρια στην ανάταση κι ανασηκωμένος στις μύτες των ποδιών τσίμα τσίμα το ένα και πενήντα, μα τρεμοπαίζουν βαθιά μέσα σου οι φλογίτσες της ευτολμίας και του σθένους, υψώνεσαι ίσαμε τα νεφοκάτωφλα των ουρανοξυστών. Ετσι πάει!

Όλες οι διαστάσεις της ελληνικής «Καφρίλας»…

Σκεφτείτε, τις περιπτώσεις του Μπιλ Γκέϊτς (της Microsoft), του μεγαλο-επενδυτή Γουόρν Μπαφετ ή του μακαρίτη Στηβ Τζόμπς (της Αpple).

Πρόκειται για τρείς αυτοδημιούργητους ιδιοφυείς ανθρώπους που ξεκίνησαν από χαμηλά και μέσα σε μερικές δεκαετίες, όχι μόνον έγιναν πάμπλουτοι (οι δύο στους τρεις είναι οι πλουσιότεροι άνθρωποι διεθνώς), αλλά άλλαξαν δραστικά την τεχνολογία, την παραγωγή και την ανάπτυξη σε παγκόσμια κλίμακα.

 

Αν όταν ήταν νέοι τους υποχρέωνες να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, ας πούμε, ή να ασχοληθούν με την Εστίαση, ή να γίνουν φαρμακοποιοί, ή γιατροί του ΕΣΥ ή υδραυλικοί, πιθανότατα δεν θα τα κατάφερναν και τόσο καλά.

Και δεν θα τους μαθαίναμε ποτέ…

Ο Μπάνος έσωσε τη χώρα… αν πιστέψουμε τον Τράγκα…

Άκουγα πάλι πρωί πρωί σήμερα τον Τράγκα να ωρύεται στο ραδιόφωνο, τη μια για κάτι «φάρμακα» που διαφημίζει, για κάτι μεταμοσχεύσεις τριχών με… βλαστοκύτταρα, και την άλλη για τον Αλέξη, για τον οποίο  πρόσφατα ανακάλυψε πως είναι απατεώνας!

Ναι, αυτός ο έγκυρος δημοσιογράφος, που επί δεκαετίες κοσμεί το «λειτούργημα» με τις αποκαλύψεις του για τους Μασόνους,  για τη ναζιστική ατζέντα του Σαμαρά, και για χίλια δυο άλλα, με τις υψηλές γνωριμίες του σε όλα τα κέντρα και τα παράκεντρα εξουσίας, ειδικά σε ξένες πρεσβείες, πρόσφατα ανακάλυψε ότι ο Αλέξης μας κοροϊδεύει… κανονικός Σέρλοκ Χολμς ο τύπος…

Πώς κόβεται η μαγκιά από τα θρασίμια...

Το θράσος είναι περίεργο πράγμα…

·       --Πρώτον, δεν είναι «αρετή». Ούτε πολιτική αρετή ούτε γενικότερα ανθρώπινη αρετή.

·       --Δεύτερον είναι κουσούρι.

Αρετή είναι το θάρρος!

Το θάρρος από το θράσος ένας αναγραμματισμός τα χωρίζει, αλλά είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα.

Πολλές φορές είναι και αντίθετα…

--Όσοι διαθέτουν αληθινό θάρρος και γενναιότητα είναι συχνά ταπεινοί και ευπροσήγοροι στην καθημερινή τους ζωή.

Δείχνουν το θάρρος τους τη δύσκολη στιγμή μόνο. Δεν κάνουν «μαγκιές» στους γύρω τους, σε καθημερινή βάση...

--Αντίθετα, οι θρασείς, το παίζουν «μάγκες» όπου τους παίρνει, αλλά όταν πρέπει να σταθούν όρθιοι στα δύσκολα, συνήθως... «κιοτεύουν».

Συνηθέστατα, οι θρασείς αποδεικνύονται θρασύδειλοι.

Οι θαρραλέοι δείχνουν το θάρρος τους στην «κόντρα» και στα «δύσκολα», ακόμα κι όταν μένουν μόνοι τους. Αλλά παραμένουν πάντα όρθιοι.

Οι θρασείς πάνε με το μπούγιο, ζητάνε τις «πλάτες» άλλων, αλλά όταν μένουν μόνοι τους κονταίνουν κι εξαφανίζονται…

Πρόστιμο μαμούθ σε επιτήδειο φοροφυγά…

Πρόστιμο πάνω από 20.000 ευρώ θα πληρώσει Έλληνας κάτοχος πολυτελούς αυτοκινήτου το οποίο διατηρούσε σε κυκλοφορία στην Ελλάδα με βουλγάρικες πινακίδες κυκλοφορίας σύμφωνα με την απόφαση που εξέδωσε η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων. 

Ειδικότερα η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ απέρριψε το αίτημα ακύρωσης των προστίμων για παράνομη κυκλοφορία στην Ελλάδα μιας Mercedes-ML 400 Cdi με βουλγάρικες πινακίδες κυκλοφορίας από Έλληνα ο οποίος είναι φορολογικός κάτοικος της χώρας μας αλλά διαθέτει και βουλγάρικη εταιρεία στο όνομά του η οποία όπως αποδείχθηκε όμως δεν είχε καμία απολύτως εμπορική δραστηριότητα!

Σχολεία στο έλεος συμμοριών…

Με αφορμή το περιστατικό του βιασμού του 12χρονου σε Γυμνάσιο και τα καταγγελτικά κείμενα που ακολούθησαν για τους αδιάφορους, κακούς, τεμπέληδες, ανεύθυνους εκπαιδευτικούς έχω να πω τα εξής.

Σύμφωνα με τα σημερινά νέα το 12χρονο παιδί είχε νοητική στέρηση. Συγχρόνως μία συμμορία κυκλοφορούσε στο σχολείο. Σύνηθες φαινόμενο, υπάρχουν παντού.
Πάμε στο πρώτο στοιχείο…

Υπάρχει μία τάση τα τελευταία χρόνια παιδιά με νοητική στέρηση να εγγράφονται σε κανονικά σχολεία, θεωρώντας ότι το κανονικό περιβάλλον βοηθάει την κοινωνικοποίηση τους. Σε ελαφριές μορφές αυτό πιθανόν να συμβαίνει. Σε πιο βαριές μορφές αυτό δεν συμβαίνει και το να στρουθοκαμηλίζουν γονείς, εκπαιδευτικοί και επιστήμονες ότι όλα βαίνουν καλώς δεν βοηθά κανέναν, ειδικά το παιδί…

Αεροπορικά κόλπα για «ψαγμένους» επιβάτες…

Πριν από κάποιες δεκαετίες είχα διαπιστώσει κάτι που με έβγαζε απ’ τα ρούχα μου.

Έκλεινες π.χ. ένα διήμερο σε ξενοδοχείο της Χαλκιδικής, και σου κόστιζε περίπου 3.000 δρχ τη βραδιά με πρωινό.

Εκεί, γνώριζες Σουηδούς, Γερμανούς, κ.ά. τουρίστες (δεν υπήρχαν ακόμη οι Ρώσοι και γενικά οι ανατολικοί), οι οποίοι απολάμβαναν 7-10 μέρες διακοπές στο ίδιο ξενοδοχείο με μια συνολική τιμή 10.000- 15.000 δρχ. φουλ πανσιόν! Και με τα αεροπορικά εισιτήρια από Ευρώπη να συμπεριλαμβάνονται στην τιμή!

Τι συνέβαινε ρε παιδιά;

Ήταν τα περίφημα charter, τα all inclusive πακέτα, ή ελληνιστί: κλειστού κύκλου περιηγήσεις.

Πακέτα διακοπών δηλαδή, που τα έκλειναν οι ξένοι από τον προηγούμενο Φεβρουάριο ή τον Ιανουάριο.

Με αποτέλεσμα να περνούν μπέικα 10 μέρες με όσα χρήματα έδινες εσύ για 2-3 μέρες, και μόνο για την διαμονή…

Μακεδονία: Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Αριστερά…

Η ΣΥΡΙΖΑϊκη «Εφημερίδα των Συντακτών», κοπίασε πολύ για να ετοιμάσει μιαν «απάντηση» στην ομιλία Σαμαρά, στη Βουλή για το Μακεδονικό.

Και τη δημοσίευσε, με δέκα μέρες καθυστέρηση, υπό τον τίτλο: «Τα δέκα ψέματα του κ. Σαμαρά»

Πρόκειται για τυπικό κείμενο «αριστερής κριτικής»: απροκάλυπτης εμπάθειας, ιδεολογικών εμμονών, διανοητικής τύφλωσης, μεγάλων «αποσιωπήσεων» και μόλις συγκεκαλυμμένου... κωλοπαιδισμού.

Είναι ένα «οργισμένο» κείμενο, γραμμένο με αλαζονικό ύφος, ευθέως ανάλογο της άγνοιας που αποκαλύπτει, άλλοτε ειρωνεύεται (πράγματα που εμφανώς δεν καταλαβαίνει), άλλοτε πέφτει σε αντιφάσεις, άλλοτε ψεύδεται ανοικτά, κι άλλοτε απλώς ξεπέφτει σε «ευήθεια» - δηλαδή σε παιδαριώδεις ανοησίες.

Και μνημειώδεις γκάφες, όπως θα δούμε…

Η παρακμιακή έκδοση της σπουδαίας Εκδοτικής Αθηνών…

Μέσα στις συνθήκες κοινοβουλευτικής αναπηρίας και απόλυτης ηθικής κατάπτωσης που βιώνει ο τόπος μας, μέσα στο ακορντεόν που χωρά η κοπτοραπτική της κυβέρνησης και σε μια κοινωνία που κρατά τη μύτη της για να μην εισπνέει τη δυσωδία της σήψης και του ασπόνδυλου κοινοβουλευτισμού (κατά τον Ευάγγελο Βενιζέλο), θα περιμέναμε να ανθίστανται παντοιοτρόπως οι πνευματικοί κι επιστημονικοί φορείς και ταγοί. Από  οποιοδήποτε μετερίζι κι αν βρίσκονται. Εντός ή εκτός του κράτους.

Προς τι ο μακρύς πρόλογος; Ακούστε:

Είδα χθες μια διαφήμιση στην ιστοσελίδα του σπουδαίου και ιστορικού εκδοτικού οίκου, της «Εκδοτικής Αθηνών». Μια διαφήμιση που αφορά την έκδοση ενός βιβλίου με τίτλο «Ντάνος – Το βιβλίο του Γιώργου Αγγελόπουλου». Και για να μη μένει καμιά αμφιβολία στο τι εστί «Ντάνος» (ομολογώ ότι δεν ήξερα), υπάρχει μια φωτογραφία στο εξώφυλλο που πιστοποιεί ότι πρόκειται για ένα παίκτη του Survivor, ενός από τα θλιβερά  ριάλιτι που έπαιξε και παίζουν στην ελληνική τηλεόραση…

Η Εκδοτική Αθηνών εκδίδει… Ντάνο! Τι ξεπεσμός!

Ασφαλώς ο κάθε Ντάνος έχει το δικαίωμα να βγάλει το βιβλίο του σε μια χώρα που περισσότερο γράφουμε (και εκδίδουμε τα γραπτά μας) παρά διαβάζουμε. Αλλά πώς μπορεί ο εκδοτικός οίκος της «Ιστορίας του Ελληνικού Eθνους» να ενδιαφέρεται για τα ριάλιτι και τους πρωταγωνιστές τους;

Βλέπω στην ιστοσελίδα της Εκδοτικής Αθηνών, ακριβώς κάτω από την καταχώρηση για το βιβλίο «Ακρόπολη. Το Μουσείο της Ακρόπολης», την αναγγελία της έκδοσης του «Ντάνος – Το βιβλίο του Γιώργου Αγγελόπουλου» και δεν πιστεύω στα μάτια μου. Η φωτογραφία δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας, πρόκειται για τον εκ Σκιάθου celebrity Γιώργο Αγγελόπουλο, τον νικητή του «Survivor 1» και πρωταγωνιστή αυτή την περίοδο της σαπουνόπερας «Τατουάζ»…

Ώστε θέλεις να γίνεις συγγραφέας;

Οδηγίες προς επίδοξους συγγραφείς, από έναν πρωτομάστορα του είδους.

Αν δεν ξεχύνεται από μέσα σου, κόντρα στα πάντα… μη το κάνεις.

Αν δεν βγαίνει μέσα από τη καρδιά σου, το μυαλό, και το στόμα σου, μέσα από το στομάχι σου,  χωρίς να του το ζητήσεις, τότε… μη το κάνεις.

Αν χρειάζεται να κάθεσαι για ώρες κοιτώντας την οθόνη του υπολογιστή, ή σκυμμένος πάνω από τη γραφομηχανή σου, ψάχνοντας για λέξεις… μη το κάνεις…

Σταματήστε τους «Γενίτσαρους»!

Μην ακούτε τις ανοησίες που λέγονται δεξιά-αριστερά. Μπορείτε να αποκαλείτε τα Σκόπια όπως θέλετε: Σκόπια, FYROM, πΓΔΜ.

Κανείς δεν μπορεί να σας επιβάλει να αποκαλείτε τη χώρα αυτή «Βόρεια Μακεδονία». Κι όποιος σας λέει κάτι άλλο, παραβιάζει κι αυτήν ακόμα τη Συμφωνία των Πρεσπών!

Να τι αναφέρεται σχετικώς στο άρθρο 1 παράγραφος 7:

«Από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας… οι όροι «Μακεδονία», «Δημοκρατία της Μακεδονίας»... σε μεταφρασμένη ή αμετάφραστη μορφή, καθώς και το προσωρινό όνομα «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και το ακρωνύμιο «πΓΔΜ» θα σταματήσουν να χρησιμοποιούνται … σε οιοδήποτε επίσημο πλαίσιο».

Σε επίσημο πλαίσιο! Και μόνο.

Αλλά «ανεπισήμως», οι πολίτες στις συνομιλίες μεταξύ τους, οι αρθρογράφοι, οι σχολιαστές, οι δημοσιογράφοι, ΔΕΝ λειτουργούν σε «επίσημο» πλαίσιο και μπορούν να εκφράζονται όπως θέλουν.

Και να χρησιμοποιούν όποιον όρο θέλουν. Κι όσοι θέλουν να τους αποκαλούν «Σκόπια», ασφαλώς μπορούν να το κάνουν.

Αυτό δα έλειπε!

Τα παρατράγουδα θέλουν τις Ανίττες τους…

Πριν από λίγες μέρες αναρωτήθηκα για το είδος των ανθρώπων που ψηφίζουν παρατράγουδα σαν τον συναγωνιστή Φωκά. Ή σαν τη συντρόφισσα Μεγαλοοικονόμου. Ή σαν τον σύντροφο Ζουράρι. Ή σαν τον σύντροφο Βαρουφάκη, παλιότερα. Ή σαν τον/την ... (συμπληρώστε παρατράγουδο του γούστου σας).

Προφανώς η ερώτηση ήταν ρητορική (αν διαβάζει ο πρωθυπουργός, «ρητορική» είναι κάθε ερώτηση που δεν χρήζει απαντήσεως επειδή η απάντηση είναι κοινός τόπος) καθώς όλοι ξέρουμε πως μόνο ένας ανόητος μπορεί να αναθέσει όχι μόνο την εκπροσώπησή του, αλλά και τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων για το μέλλον του, σε ένα παρατράγουδο...

Τι τους θέλουμε τους Μπογδάνους;

Την ώρα που η Ελλάδα καταρρέει κυριολεκτικά σε όλα τα μέτωπα, έχοντας παραδώσει άνευ όρων την Μακεδονία (και έπονται κι άλλες περιοχές… σημειώστε το)...

Την ώρα που η εγκληματικότητα αγγίζει επίπεδα Καράκας, ή ακόμη και Σικάγου της ποτοαπαγόρευσης (μόνο που εκεί οι μαφιόζοι σκοτώνονταν μεταξύ τους και δεν σιδέρωναν γιαγιάδες)…

Την ώρα που τα νησιά μας (και όχι μόνο) στενάζουν από τις δεκάδες χιλιάδες «προσφύγων πολέμου» (από χώρες που δεν έχουν πόλεμο), με αποτέλεσμα οι ΜΚΟ να τρίβουν τα χέρια τους και οι κάτοικοι να δηλώνουν απόγνωση (ίσως επειδή δεν πήραν το Νόμπελ, που τους υποσχέθηκε ο Μουζάλας, και μάλλον θα το πάρει τελικά ο Αλέξης)...