4.3.13

Massive Attack...

Οι Massive Attack στο Inertia Creeps!


Ο Πλάτωνας και ο … ατσαλάκωτος.


Ο  Πλάτωνας  σε έναν από τους  διαλόγους του, βάζει τον σοφιστή Πρωταγόρα  να  υποστηρίξει  την   εξής  άποψη: Στις πολιτισμένες κοινωνίες, η τιμωρία επιβάλλεται  για αποτροπή επανάληψης της αδικίας και όχι για τυφλή εκδίκηση.
Αυτό στηρίζεται  στην προσδοκία σωφρονισμού του αδικούντος  και παραδειγματισμού του λοιπού κοινωνικού συνόλου.
Από αυτή την οπτική γωνία η ποινή έχει ξεκάθαρο παιδαγωγικό ρόλο γιατί «θεραπεύει την άδικη ψυχή και τη μυεί στην αρετή».
Πιο  κάτω, διαχωρίζει  και  τις έννοιες «κολάζω»  και «τιμωρούμαι», επιδιώκοντας να δείξει τη διαφορά μεταξύ παιδευτικής ποινής και  εκδικητικής ανταπόδοσης, αντίστοιχα.


Ακολούθησαν κι άλλες τέτοιες απόψεις αλλά  ο «Πρωταγόρας»  είναι το πρώτο κείμενο που δείχνει την προσπάθεια να συλλάβουν οι άνθρωποι την ποινή ως ανθρώπινο θεσμό, που εξυπηρετεί ορισμένη κοινωνική σκοπιμότητα.
Όλα  αυτά  βέβαια, εντάσσονται  στην προσπάθεια του σοφιστή να αποδείξει  ότι  η πολιτική αρετή διδάσκεται και  δεν είναι μόνο  ζήτημα ήθους,  για τον κάθε άνθρωπο.  Αργότερα, στα  πλαίσια του Διαφωτισμού και  ο Ιταλός Τσεζάρε Μπεκαρία στήριξε  τις αντιλήψεις του  για  το σωφρονιστικό σύστημα, στον Πλάτωνα  και  στην ελληνική  φιλοσοφία.

Η "γυναικεία άνοιξη" στον αραβικό κόσμο.


Πριν από μερικές ημέρες κάτι περίεργο εκτυλίχτηκε μπροστά από το αρχηγείο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο Κάιρο. Δείτε το  εδώ.
Νεαροί και νεαρές, ντυμένοι μόνο με τα εσώρουχά τους, άρχισαν να λικνίζονται περιπαθώς.


Ο χορός Harlem Shake δεν είναι μια συνηθισμένη μορφή επανάστασης, αλλά τελευταία αποτελεί ένα από τα σύμβολα της σύγκρουσης μεταξύ της ισλαμικής πολιτικής και της επιθυμίας των νέων για ανεξαρτησία.


Γήπεδο; Όχι ευχαριστώ. Δεν θα πάρω…


Είμαι αρκετά μεγάλος σε ηλικία ώστε να θυμάμαι μια διαφορετικού τύπου ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Τότε που κάθε Κυριακή ο μπαμπάς έπαιρνε το παιδί του στο γήπεδο, και απολάμβανε ένα πραγματικά ευχάριστο απόγευμα, γεμάτο χρώματα και θέαμα.
Με μαξιλαράκια από φελιζόλ,   τρανζιστοράκια στο αυτί,  μαύρα σπόρια, και κάτι άγευστες πορτοκαλάδες σε μικρά στρόγγυλα πλαστικά μπουκάλια.
Τα μεγάφωνα μάλιστα έπαιζαν και …Φλωρινιώτη.


Ούτε φωτεινοί πίνακες, ούτε VIP rooms, ούτε και cheerleaders.
Τα μισά μάλιστα γήπεδα της Α` Εθνικής, στη δεκαετία του 1970, στερούνταν ακόμη και το χορτάρι. Ναι ήταν ξερά.
Και όμως, σε τέτοια γήπεδα ξεδίπλωνε το ταλέντο του ο Κούδας, δίδασκε ποδόσφαιρο ο Δομάζος, και τρέλαινε τους πάντες και τα πάντα ο τρισμέγιστος Βάσια.


Το κόλπο γκρόσο των καπιταλιστών.


Το απόσπασμα που ακολουθεί, είναι από το διάσημο βιβλίο του Ιρλανδού Robert Tressell,  «The Ragged Trousered Philanthropists»,  το οποίο εκδόθηκε το 1914, και θεωρείται ως κλασικό έργο της εργατικής τάξης.



Στο συγκεκριμένο λοιπόν απόσπασμα,  ένας από τους χαρακτήρες του μυθιστορήματος εξηγεί πολύ έξυπνα το πώς το χρήμα λειτουργεί άνισα μέσα σε συνθήκες καπιταλισμού.
Επειδή μου αρέσει πολύ, νομίζω πως αξίζει να το θυμηθούμε. (Η μετάφραση είναι δική μου).


Κορίτσι για σπίτι…


Το γεγονός ότι ο όμορφος κόσμος του μόντελινγκ κάθε άλλο παρά αγνός και ζαχαροζυμωμένος είναι, αποτελεί εδώ και καιρό κοινό μυστικό.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον λαμπερό κόσμο των καλλιστείων, που ενώνεται με το μόντελινγκ μέσω συγκοινωνούντων δοχείων.



Τρανή απόδειξη των παραπάνω η περίφημη Τζούλια, και η εξέλιξη της φαντεζί και πολλά υποσχόμενης καριέρας της.

Είχες δουλειά, του είπες.


Είναι κοινή συνείδηση πια ανάμεσά μας, πως σαν λαός είμαστε καμένοι. 
Τα αίτια για το πώς φτάσαμε από τις στιγμές της περηφάνιας, στην απαξίωση του σήμερα, δεν είναι και τόσο προφανή.
Θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε δεκάδες αιτίες, όμως αυτό θα ήταν σκέτη κλάψα.


Από όπου κι αν το πιάσουμε θα γλιστρήσουμε σε έναν φαύλο κύκλο.
Ένας θα πει φταίνε οι κυβερνήσεις μας, άλλος θα πει φταίει ο λαός που τους ψήφισε.
Κάποιος τρίτος θα τα ρίξει σε δάκτυλο από το εξωτερικό κι ένας αρκετά φαντασιόπληκτος, θα κατηγορήσει τους εξωγήινους.

Γιέ μου, σου αφήνω τα χρέη μου…


Ο Αμερικανός γκουρού των επενδύσεων Γουόρεν Μπάφετ έχει περιουσία που ξεπερνά τα 40 δισ. δολάρια. Τη μισή από αυτή την αφήνει για φιλανθρωπίες.
Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι κατάφερε τόσο πολλά στη ζωή του διότι του δόθηκε η ευκαιρία να το κάνει.
Γεννήθηκε, είπε, στη σωστή χώρα την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή στις ΗΠΑ, μια χώρα που δεν φοβάται να αφήσει τους ανθρώπους της να προκόψουν για να προκόβει κι αυτή.


Δυστυχώς τα Ελληνόπουλα δεν μπορούν να πουν το ίδιο.
Γεννιούνται σε λάθος για τα όνειρά τους χώρα, τη λάθος στιγμή.
Κάποια από αυτά μπορεί να έχουν και λάθος χρώμα, σε μια κοινωνία που επαίρεται ότι έχει ανοσία στον ρατσισμό.