25.4.13

Το γλυκό απελπισμένο σου αντίο....

Διάφανα Κρίνα, και τα μυαλά στο σέικερ....






Από τις Σκουριές ως τη Μανωλάδα: Ο δρόμος γλιστράει...


Δεν υπάρχουν φαινόμενα που δεν προαναγγέλλονται.
Για κάθε τι που μάς συμβαίνει έχει προηγηθεί μία εξέλιξη που οδηγεί στο συμβάν. Συνεπώς, όλα είναι προβλέψιμα –ακόμη και ο ξαφνικός θάνατος, υποστηρίζουν έγκυροι επιστήμονες και κορυφαίοι γιατροί.




Το ερώτημα έτσι που τίθεται αφορά τις ικανότητες και τις δυνατότητες του ανθρώπου να προβλέπει τα μέλλοντα να συμβούν και τους τρόπους που επιλέγει για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων βιολογικών, φυσικών, πολιτικών κοινωνικών και οικονομικών καταστάσεων.
Για παράδειγμα, αρκεί να ανατρέξει κανείς σε σοβαρές αναλύσεις εφημερίδων και περιοδικών πριν τριάντα χρόνια και αμέσως θα καταλάβει ότι η πτώχευση της χώρας ήταν άριστα διατυπωμένη ως πρόβλεψη και άρα ήταν θέμα χρόνου να μετατραπεί σε γεγονός.

Η δημοκρατικότητα του Αλέξη.


Αποφάσισε, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας -με αφορμή το θέμα των γερμανικών πολεμικών
αποζημιώσεων- ότι ορισμένα κόμματα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στην πολιτική ενημέρωση και άλλα όχι.
Στα πλαίσια αυτά ζήτησε τον αποκλεισμό από την πληροφόρηση της Χρυσής Αυγής, ενός κόμματος που σήμερα καταλαμβάνει την τρίτη θέση στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος.
Το θέμα προφανώς δεν είναι εδώ τι είναι και τι δεν είναι η Χρυσή Αυγή.
Κατά την άποψή μου πρόκειται μία ακόμα «φαιοκόκκινη συνιστώσα», μία ακόμα παραλλαγή του κυρίαρχου εθνικομπολσεβικισμού, μία ακόμα παραλλαγή της κυρίαρχης στην Ελλάδα ιδεολογίας του εθνικιστικού σοσιαλισμού - όμως, με μία σημαντική διαφορά: την ανάδειξη της βίας ως ακρογωνιαίου πυλώνα της επικοινωνιακής της τακτικής.
Όμως, όπως ανέφερα προηγουμένως, το θέμα δεν είναι η Χρυσή Αυγή.
Το θέμα είναι ότι με τις δηλώσεις του ο κ.Τσίπρας δείχνει πώς ακριβώς εννοεί τη Δημοκρατία: Ως ένα εργαλείο της προώθησης των στρατηγικών του επιλογών και όχι ως έναν μηχανισμό πληροφόρησης των επιθυμιών του εκλογικού σώματος τις οποίες η πολιτική ελίτ θα πρέπει να σέβεται.
 


Ο ανυπόταχτος υπουργός που «έβαλε ζήτημα»!


Πριν από λίγες μόνο μέρες έγραφα πως η κρίσιμη περίοδος την οποία ζούμε, απαιτεί έναν «δικτάτορα» (με την αρχική θετική  έννοια του όρου), ή έναν Κινκινάτο για να μας κυβερνήσει ένα μεταβατικό διάστημα ώσπου να ανακάμψουμε, και μετά ας αρχίσουμε και πάλι να τρωγόμαστε δημοκρατικά.



Προχθές έγραψα για την απέραντη μοναξιά του Σαμαρά, ο οποίος έχει να συγκεράσει δεκάδες αποκλίνουσες απόψεις και ρεύματα, ακόμη και εσωκομματικά, να δώσει λόγο σε δυο αρχηγούς κομμάτων που συγκυβερνούν, και παράλληλα να τα βάλει με τα θηρία της τρόικας.
Και όλα αυτά μέσα σε ένα οικονομικό περιβάλλον που από παντού χωλαίνει.
Για να μην αναφερθώ στη στείρα αντιπολίτευση του σέξι Αλέξη, του ψεκασμένου βαψομαλλιά, και των αγριεμένων Χρυσαυγιτών, που ως άλλοι λύκοι στην αναμπουμπούλα χαίρονται…


Η Δύση και το Ισλάμ…


Η Δύση μέσα από την πνευματική παρακμή της εκτρέφει τους θύτες της.
Τρεις βασικούς πυλώνες έχει ο πολιτισμός της Ευρώπης και του «τέκνου» της, της Βόρειας Αμερικής: Την Αθήνα, τη Ρώμη και τον χριστιανισμό.
Ακόμη και η ανεκτικότητα στις άλλες θρησκείες, σε αυτούς τους τρεις πνευματικούς πυλώνες έχει την ηθική και φιλοσοφική βάση της.



Η ισλαμική τρομοκρατία είναι ένα αρπακτικό θηρίο, που μυρίζει τη σήψη, την έκπτωση των αξιών μας, την αποπνευματικοποίηση της Δύσης.
Οι ΗΠΑ, ως η μεγαλύτερη δύναμη του δυτικού κόσμου, με τη μεγαλύτερη επίδραση στη ζωή και στα συμφέροντα των μουσουλμανικών χωρών, είναι ο κύριος στόχος της ισλαμικής επιθετικότητας, χωρίς να υπολείπονται σε κίνδυνο οι άλλες χώρες της «άπιστης» Δύσης.

Περί Τσετσένων και άλλων τρομοκρατών…


God bless America.
To ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό των υπόπτων που προκάλεσαν το μακελειό στο μαραθώνιο της Βοστώνης  ήταν άλλη μία ευκαιρία για να αποδείξουν οι Αμερικανοί ότι ζουν και αναπνέουν σαν να παίζουν συνεχώς σε ταινία του Χόλυγουντ.
Μόνο που  σε αυτήν την περίπτωση τα όπλα και τα πυρά είναι αληθινά και ο κίνδυνος να στοχοποιήσεις ή και να σκοτώσεις λάθος άνθρωπο είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός.




Πρόσφατα διάβασα ότι από τη στιγμή που οι φωτογραφίες  των δύο βασικών υπόπτων είδαν το φως της δημοσιότητας οι χρήστες του twitter αυτοπροσδιορίστηκαν ως ντεντέκτιβ  και δημοσίευαν φωτογραφίες και στοιχεία αγνώστων, τους οποίους θεωρούσαν ότι μπορεί να μοιάζουν με τους βομβιστές του μαραθωνίου της Βοστόνης!
Φαντάζεστε πως  θα ένιωσαν οι άνθρωποι αυτοί όταν είδαν όλο το twitter και το FBI να τους κυνηγά;

Οι Πασόκοι στα κεραμίδια….


Η Ιστορία είναι σύντομη, διδακτική, όλοι την ξέρουν αφού αι γενεαί πάσαι την μαθαίνουν από τα παιδικά τους βιβλία.



Ο Παύλος υπήρξε απηνής διώκτης των χριστιανών.
Δεν τους άφηνε σε χλωρό κλαρί.
Και ξαφνικά, σε 3 μέρες μέσα, τυφλωμένος είδε το φως του.
Και έγινε ο Νο 1 κήρυκας των χριστιανών.
Τα άλλαξε κάπως τα λόγια, έβαλε και δικά του, πάντως αναρριχήθηκε στην κορυφή.
Από τότε η Ιστορία έχει επαναληφθεί άπειρες φορές….


Άρον άρον… απόλυσον αυτούς!


Το πολυνομοσχέδιο με τα μέτρα που συμφώνησε η κυβέρνηση με την τρόικα έχει ολοκληρωθεί, οι τελευταίες διορθώσεις γίνονται από τον γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Π. Μπαλτάκο με τους συναρμόδιους υπουργούς που το υπογράφουν, Οικονομικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Ανάπτυξης, ΥΠΕΚΑ και Εργασίας, αλλά, πάρα ταύτα, οι τριβές με τους εταίρους συνεχίζονται, όπως συνηθίζεται σε κάθε νομοθετική ρύθμιση λίγο πριν από την κατάθεσή της στη Βουλή.



Το έθιμο αναβίωσε και χθες με παρέμβαση του Ευ. Βενιζέλου προς τον Γ. Στουρνάρα για τον ΦΠΑ στην εστίαση, την ώρα που ο υπουργός Οικονομικών ενημέρωνε τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.
Το επεισόδιο θεωρήθηκε λήξαν από το Μαξίμου με την επισήμανση ότι δεν υπάρχει χρόνος ούτε και βάση συζήτησης του επίμαχου ζητήματος και με την υπενθύμιση ότι ο ΦΠΑ στην εστίαση πήγε στο 23% επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ το 2011.


‘Όλα τα λουλούδια του μπαχτσέ…


Τα τελευταία χρόνια η εγκληματικότητα στην Ελλάδα έχει χτυπήσει «κόκκινο», καθώς διαρρήξεις και ληστείες και είναι πλέον καθημερινά φαινόμενα τα οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες. 



Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχει στα χέρια της η αστυνομία οι κακοποιοί χωρίζονται τόσο βάσει της εθνικότητας τους, όσο και βάσει των χτυπημάτων που επιλέγουν να κάνουν.
Το έγκλημα είναι πολυεθνικό και οι δράστες ανάλογα την εθνικότητα τους έχουν το δικό τους τρόπο δράσης και τους δικούς τους στόχους.