Catch my Fall....

Billy Idol

Λάκης…

Μπορεί ο Λάκης Λαζόπουλος να διαμορφώνει την άποψη ενός κομματικού της κοινής γνώμης;

Να την κατευθύνει;

Να της δίνει μία τύπου… γραμμή; Όχι.

Αλλά από την άλλη, παρά τη σκληρή κριτική που δέχεται, εκείνος φαίνεται πως αντέχει.

Κληρωτίδα.

Με το παρόν άρθρο, κλείνει ο κύκλος μιας σειράς από κείμενα, τα οποία προσπάθησαν να καταδείξουν ότι ο θόρυβος των κοινωνικών δικτύων με σημαία την ξεπερασμένη συνθηματολογία κατά πάντων, είναι περισσότερο φαντασιωσικός ψυχαναγκασμός για σεχταριστές αέργους.

Είναι εντυπωσιακό ωστόσο, πώς απουσία θεσμικών οργάνων και Δημοκρατικής λογοδότησης, οποιοσδήποτε παρίας μεγαλωμένος με κνίτικο υπόλειμμα, βυζαντινό κατακάθι και ψυχολογία Νεότουρκου, νομίζει ότι υποκαθιστά επιτυχώς το περιβαλλοντικό ανάγλυφο της κοινωνίας επειδή μπερδεύει τον θυμό του, την σιγουριά του θέσει θύματος και την ιστορική απεραντολόγα ιστορία κωδικοποιημένη με τα κατάδικά του φίλτρα ερμηνείας, σε μονόδρομη ατραπό αντικρατικού ρύπου.

Ή παπάς ή ζευγάς …

Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο.

Σε κάθε προεκλογική περίοδο για τις τοπικές εκλογές τα κόμματα φροντίζουν να επιστρατεύουν στελέχη πρώτης γραμμής, προκειμένου να τα ρίξουν στη μάχη για τη διεκδίκηση μεγάλων δήμων και των περιφερειών, παλιότερα των νομαρχιών.
 

Τον δρόμο αυτό είχε ανοίξει πρώτη η Νέα Δημοκρατία το μακρινό 1986 όταν έκανε το τρία στα τρία, κερδίζοντας με Έβερτ, Ανδριανόπουλο και Κούβελα, σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη αντιστοίχως.

Έως τότε υπήρχε γενικώς διάκριση μεταξύ κοινοβουλευτικού και αυτοδιοικητικού στίβου, με τους βουλευτές να αποφεύγουν να αναμειγνύονται στα δημοτικά καθώς, εκτός των άλλων, η μετακίνηση από τη Βουλή στον δήμο θεωρείτο περίπου υποβάθμιση.

Ο Δραγασάκης περί ευρώ…

Συνέντευξη έδωσε ο αντιπρόεδρος της Βουλής και επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γ. Δραγασάκης στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στο οποίο αναφέρει ότι «η έξοδος από το ευρώ δεν είναι επιλογή μας, αλλά είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε απρόοπτα αν προκύψουν με ευθύνη άλλων».

Θεωρεί ότι οι εκλογές του Μαίου έχουν κρίσιμη πολιτική σημασία και ότι «η κυβέρνηση επιδιώκει την αποπολιτικοποίηση των εκλογών θέλοντας να περιοριστούν αυτές σε μια διαμάχη προσώπων και διαδικασιών, ως μια πολιτικά άχρωμη διαδικασία».

Βοηθήστε τον και λίγο…

Όταν σε όλα τα θέματα, απαιτείται  η παρέμβαση του πρωθυπουργού, για να δώσει λύσεις που να συμπορεύονται με την κοινή λογική και το δημόσιο αίσθημα περί δικαίου, τότε μάλλον οι συνεργάτες του, υπουργοί με τους συμβούλους τους δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους ή ζουν σε άλλη χώρα , σε άλλο πλανήτη.

Όταν  μόνο ο πρωθυπουργός, αντιλαμβάνεται το σφυγμό της κοινωνίας και όλοι οι υπόλοιποι που  νομοπαρασκευάζουν, εμφανίζονται  περιχαρακωμένοι στα στεγανά των γραφείων τους, αδιαφορώντας  για το τι πραγματικά συμβαίνει στην κοινωνία, τότε μάλλον αυτό το σύστημα διοίκησης, είναι νοσηρό και επικίνδυνο.