Δημοσθένους Λέξη!

Διονύσης Σαββόπουλος....

Παγανιστές και Χριστιανοί…

Οι πομπές του Δία είναι γνωστές από τη μυθολογία.

Πατροκτόνος, αιμομίκτης, μοιχός, παιδεραστής και δολοπλόκος, αν δεν είχε συνταξιοδοτηθεί πριν από τόσους αιώνες, το πιθανότερο είναι πως θα κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις «120 ημέρες στα Σόδομα» του περιώνυμου Μαρκησίου ντε Σαντ.

Ο νεφεληγερέτης, πατέρας θνητών και αθανάτων, υπήρξε εκτός των άλλων και δύστροπος χαρακτήρας.

Με το παραμικρό έριχνε τους κεραυνούς του επί δικαίων και αδίκων και, προκειμένου να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του, ξεσήκωνε τον κόσμο.

Ήτο και ανθέλλην…

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Σαμαρά….

Η χώρα μας βρίσκεται για τα καλά μέσα σε μια απέραντη κρίση, με τον περισσότερο κόσμο να είναι γονατισμένος οικονομικά, και μουδιασμένος ψυχολογικά.

Το κλίμα είναι βαρύ, και όπου κι αν κοιτάξει κανείς, πέρα από λουκέτα, βλέπει και συνοφρυωμένες φάτσες.

Τα χαστούκια είναι πολλαπλά, και πέφτουν χιαστί… με ρυθμό πολυβόλου.

Και η κρίση, ξέφυγε πλέον από τα οικονομικά πλαίσια, και πέρασε στα ψυχολογικά.

Οι περισσότεροι συμπατριώτες μας περπατάνε στους δρόμους ζαλισμένοι, σαν ζόμπι, κάνοντας υπολογισμούς μέσα στο μυαλό τους για το πώς ακριβώς θα βγάλουν τον μήνα.

Οι Τούρκοι προσβάλλουν και πάλι την Ουάσιγκτον.

Η πρόσφατη διαμεσολάβηση του προέδρου Ομπάμα, προκειμένου να τα ξαναβρούν ο Τούρκος πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdoğan και ο Ισραηλινός Benjamin Netanyahu θεωρήθηκε μεγάλη διπλωματική επιτυχία.

Αν και οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η διαμεσολάβηση αυτή έκανε όντως τη διαφορά, στη πραγματικότητα η Τουρκία, εδώ και εβδομάδες, κάνει τα πάντα για να διαψεύσει αυτήν την αισιόδοξη άποψη.

 

Η τελευταία επιβεβαίωση της αρνητικής στάσης των Τούρκων έγινε προχθές, όταν η κυβέρνηση Erdoğan «μάλωσε» τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών John Kerry, που τόλμησε να ζητήσει από τον Τούρκο πρωθυπουργό να αναβάλλει την επίσημη επίσκεψή του στη Γάζα.

«Ο Ολυμπιακός να κερδάει…».

«… και οι άλλοι να πάνε να…».  

Ποιος στην Ελλάδα, ακόμα κι αν δεν είναι ο τυπικός ποδοσφαιρόφιλος δεν ξέρει αυτή την παροιμιώδη πλέον φράση;

Την οποία, για να φρεσκάρουμε τη μνήμη ορισμένων που μπορεί να μην έχουν συγκρατήσει τις λεπτομέρειες, είχε εκστομίσει ο πρώην διαιτητής Σπάθας, φερόμενος ως αρχιστέλεχος της λεγόμενης «παράγκας», που επηρέαζε (ευγενικός ο όρος) τα αποτελέσματα ποδοσφαιρικών αγώνων σε όλες τις εθνικές κατηγορίες, όπως καταγράφηκε σε τηλεφωνική υποκλαπείσα συνομιλία που με τη σειρά της βγήκε στον αέρα στις εκπομπές του Μάκη (ένας είναι ο Μάκης).

Πάνε πλέον αρκετά χρόνια, αλλά αποδεικνύεται άκρως επίκαιρη, αν όχι διαχρονική.

Το πως ακριβώς, λίγο παρακάτω…

Συνέντευξη Χρύσανθου Λαζαρίδη στον Χατζηνικολάου (Real FM).

Δημοσιογράφος: Κύριε Λαζαρίδη, καλημέρα σας. Θέλω να ξεκινήσω τη συζήτησή μας από μια δήλωση που κάνατε την Κυριακή. Στη συνέντευξη που παραχωρήσατε στη «Real News» είπατε ότι θα έπρεπε να είχαμε καλύτερους ρυθμούς. Θέλω -σας παρακαλώ- να γίνετε πιο αναλυτικός. Δηλαδή να μου πείτε πού, κατά τη γνώμη σας, η κυβέρνηση τα πάει καλά, πού δεν τα πάει καλά και αν αυτή η συζήτηση -συζήτηση που βλέπω ότι την ανοίγει το Μέγαρο Μαξίμου, γιατί άκουσα και τον Πρωθυπουργό να κάνει ανάλογες δηλώσεις- σημαίνει ότι είμαστε στο παρά ένα ανασχηματισμού.

Χ. Λαζαρίδης: Όχι, δεν είμαστε. Και αν προσέξετε τη φράση αυτή…

Δημοσιογράφος: Δεν είμαστε λέτε;

Χ. Λαζαρίδης: Όχι, όχι.

Δημοσιογράφος: Διότι στην κοινή γνώμη έχει περάσει ότι είναι θέμα...

Χ. Λαζαρίδης: Γι’ αυτό τώρα να το διευκρινίσουμε και σας ευχαριστώ για την ευκαιρία. Αν προσέξετε στη δήλωσή μου εκείνη, ξεκίνησα λέγοντας στη συνάδελφο ότι δεν μιλάμε για ρουτίνα, δεν μιλάμε για κυβέρνηση ρουτίνας, μιλάμε για μια ιδιότυπη κυβέρνηση, πρωτοφανή στην Ελλάδα, η οποία διαχειρίζεται τη χειρότερη οικονομική κρίση που πέρασε η χώρα μεταπολεμικά στην Ευρώπη.  Κάνει τις πιο σαρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει ποτέ και κάνει και τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει γίνει ποτέ. Και παρ’ όλα αυτά τα καταφέρνει...

Οι αψυχολόγητες κινήσεις των βομβιστών της Βοστόνης.

Ο νεαρός Τσετσένος Dzhokhar Tsarnaev είναι επίσημα πλέον κατηγορούμενος για «χρήση όπλων μαζικής καταστροφής, και καταστροφή περιουσίας με αποτέλεσμα τον θάνατο αθώων».

 

Οι κατηγορίες απαγγέλθηκαν τρεις μέρες μετά τη σύλληψη του μέσα σε σκάφος όπου είχε κρυφτεί, και τέσσερις μέρες μετά την έναρξη του ανθρωποκυνηγητού, μετά την αναγνώριση των δυο αδελφών ως τους κύριους ύποπτους για την επίθεση.

Προς το παρόν, οι αστυνομικές αρχές θεωρούν ότι τα δυο αδέλφια έδρασαν από μόνα τους.

Ψάχνοντας τον νέο Παπαδόπουλο….

Κάποτε στο πανεπιστήμιο, μέσα της δεκαετίας του 1990, σε προφορική εξέταση, φοιτήτρια αναφερόταν στη «δικτατορία της 21ης Απριλίου» με τρόπο που μου φάνηκε μηχανικός και αόριστος.

Τη ρώτησα λοιπόν το στοιχειώδες, κατά τη γνώμη μου: πότε είχε γίνει η δικτατορία.

Δεν θυμάμαι τι ακριβώς απάντησε αλλά πάντως δεν είπε «το 1967».

Και την έκοψα, και ας είχε πάει καλά στα υπόλοιπα, λέγοντάς της «δεν είναι δυνατόν να θέλετε να γίνεται δημοσιογράφος και να μη γνωρίζετε πότε έγινε η δικτατορία».

Υποθέτω ότι το έμαθε και θα το θυμάται σε όλη της ζωή αλλά μετά την εξέταση κατάλαβα ότι την αδίκησα: μας χώριζαν από το 1967 περίπου 30 χρόνια, όσα και εμένα όταν ήμουν φοιτητής από την «4η Αυγούστου».

Δεν θα το θεωρούσα έγκλημα καθοσιώσεως εκείνη την εποχή αν κάποιος συνομήλικός μου δεν ήξερε αν είχε γίνει το 1936 ή το 1938.

Έκτοτε, περίμενα από τους φοιτητές απλώς να μπορούν να προσδιορίσουν τη δεκαετία – και σε κάθε περίπτωση να ξέρουν ότι η «21η Απριλίου» ήταν κάτι που συνέβη πριν τη «μεταπολίτευση».

Ο καπιταλισμός της ελληνικής σοβιετίας….

Ο ψαράς της γειτονιάς μου τις Κυριακές συνεχίζει να ανοίγει κρυφά και να παριστάνει δήθεν πως καθαρίζει το μαγαζί.

Ο κόσμος στέκεται στην ουρά για να αγοράσει φρέσκα ψάρια.

Τρία χιλιόμετρα πιο πέρα στο Σταυρό της Αγίας Παρασκευής τα ψαράδικα είναι ανοιχτά γιατί χαρτογραφούνται εντός τουριστικής ζώνης.
Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται χρόνια.