Η τιμωρία της κ. Δούρου πρέπει να είναι παραδειγματική!

Την πρώτη φορά αρνήθηκα να δω το βίντεο της κ. Δούρου, μετά τα πρώτα 10΄΄. Με την συγκεκριμένη κυρία δεν μ ενοχλεί ότι δεν ασκεί  τις αρμοδιότητές ούτε ότι δεν τις ξέρει ούτε και το ότι είναι αποδεδειγμένα ανίκανη. Είχε δώσει απτά δείγματα γραφής πριν το Μάτι κι όχι μόνο μια φορά. Μ ενοχλεί εκείνο που ενοχλεί και τους περισσότερους: Η απύθμενη θρασύτητά της η οποία παραπέμπει σ’ έναν αντι-κοινωνικό εαυτό.

Δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη, ούτε για περασμένες αλλά ούτε και για πιθανές μελλοντικές τραγωδίες.

Μάλιστα, στο επίδικο βίντεο σπεύδει, από τώρα, να τις αποποιηθεί φορτώνοντάς τις στην κλιματική αλλαγή. Βγάζει λογύδρια περί επικοινωνίας και δικτυώσεων μεταξύ των δημοσίων υπηρεσιών που δεν έχουν καμία σχέση με τα καθήκοντά της που ορίζονται στον νόμο και τα οποία πρέπει να ασκούνται με το ήθος που απαιτεί από τους λειτουργούς της η δημοκρατική πολιτεία…

Η πραγματική σημασία των μεθαυριανών εκλογών…

Προσοχή! Ακολουθεί πολιτικό παραλήρημα.

Σε δυο μέρες, και μετά από πολλά χρόνια, ο πάντα σοφός ελληνικός λαός προσέρχεται στις κάλπες.

Όχι στις κάλπες που θα ήθελα, αλλά σε εκείνες που θα αναδείξουν τοπικούς σωτήρες, περιφερειάρχες, και εκπροσώπους μας στην ευρωβουλή.

Προσωπικά ποσώς με ενδιαφέρει ποιος διαχειρίζεται τα των δήμων και των περιφερειών, αφού χρόνια τώρα ασπάζομαι το «όλοι το ίδιο είναι».

Η καρέκλα να είναι καλά, ο παραγοντισμός, η ρουσφετολογία, κι από κει παν κι άλλοι.

Ενδεικτικά, στη Θεσσαλονίκη, όπου υπάρχουν εκατοντάδες παρατημένα ΙΧ, εστίες μόλυνσης και όχι μόνο, ο δήμος παγίως αδιαφορεί. Κι ας έχει πάνω από 4.000 υπαλλήλους! Μόνο ο δήμος Θεσσαλονίκης.

Σκεφτείτε πόσους έχουν οι όμοροι δήμοι, κάντε την αναγωγή για ολόκληρη τη χώρα, και θα καταλάβετε τι εννοώ. Της αργομισθίας το ανάγνωσμα…