Battle of Evermore...

Led Zeppelin

Τσίπρα… Βατερλώ!

Περίπου 15 χιλιόμετρα από τις Βρυξέλλες βρίσκεται το Βατερλώ, μια περιοχή που έμεινε στην ιστορία για τη μάχη και τη συντριβή του γαλλικού στρατού υπό τον Ναπολέοντα.

Ήταν 15 Ιουνίου 1815, μια ημερομηνία που σηματοδοτεί και την ήττα του ναπολεοντισμού, δηλαδή του υπερφίαλου τρόπου αντιμετώπισης των πάντων, χωρίς ουσιαστικές βάσεις.

Της τζάμπα μαγκιάς που βλέπει τους άλλους κατώτερους, απαιτεί, εκβιάζει, φοβίζει αλλά τελικά έρχεται ένα Βατερλώ για να τους προσγειώσει ανώμαλα...

Το φαινόμενο του εκατοστού πιθήκου, και ο Σύριζας…

Μια σύγχρονη παραλλαγή σε ένα παλιότερο άρθρο μου που είχε δημοσιεύσει το Antinews.

Η πολιτική, λένε, είναι η τέχνη του εφικτού. Μια συνεχής άσκηση πραγματισμού, και ρεαλιστικών εφαρμογών.

Μια γήινη ενασχόληση.

 

Έλα όμως, που στη περίπτωσή μας, και εδώ που φτάσαμε με τη χαζοχαρούμενη παρέα που μας κυβερνά (διαφεντεύει), χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω προκειμένου να ξεφύγουμε.
Το γήινο πλέον δεν αρκεί. Χρειαζόμαστε βοήθεια κι από αλλού. Ακόμη και από το μεταφυσικό (αν όχι από το υπερπέραν)…

Κυβέρνηση “Εθνικής Σωτηρίας” η έσχατη επιλογή του πολιτικού συστήματος;

Από την αρχή της κρίσης, το 2009, και την είσοδο στο μνημόνιο, ο ελληνικός λαός και η Ελλάδα αντιμετωπίζουν μια μετωπική και καθολική επίθεση από τις δυνάμεις του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και τους ηγεμόνες μιας Ευρώπης των αγορών, με στόχο να προσαρμοστεί βίαια στο νεοφιλελεύθερο κοινωνικό μοντέλο που συρρικνώνει το κοινωνικό κράτος και διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, έτσι ώστε η Ελλάδα –και η Ευρώπη– να γίνουν «ανταγωνιστικές», σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Γι’ αυτό, χώρες όπως η δική μας, που θεωρούντο εξαίρεση σε αυτό το μοντέλο, θα έπρεπε να υποταχθούν και να προσαρμοστούν βίαια. Είναι προφανές πως μια τέτοια επίθεση σε ολόκληρη την κοινωνική και οικονομική δομή της χώρας, που την οδηγεί στην εκπτώχευση και τη μεταβολή της σε γεωπολιτικό και τουριστικό αποικιακό εξάρτημα της γερμανικής Ευρώπης, μπορούσε να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά μόνο με μια μεγάλη λαϊκή κοινωνική και εθνική κινητοποίηση, απαραίτητο όρο για την όσο το δυνατό μεγαλύτερη κοινωνική αντίσταση.

Only in the Greece (όπως θα έλεγε κι ο Αλέξης)…

Έχεις διακηρυγμένο όραμα να χρεοκοπήσει μια χώρα εντός του ευρώ;

Σε κάνουν υπουργό Οικονομικών της, για να το πραγματοποιήσεις με το πάσο σου.

Είσαι φόλα εναντίον κάθε είδους φόρου, τέλους, και χαρατσιού;

Κανένα πρόβλημα… σε κάνουν υπουργό αρμόδια για την είσπραξη δημοσίων εσόδων και τα διαλύεις όλα... ζώντας το όνειρο.

Ο μύθος του αμερικάνικου ιππικού!

Ο Αλέξης ονειρευότανε μία συμμαχία του Νότου απέναντι στην γερμανική επικυριαρχία.

Άφηναν κάποιοι να εννοηθεί ότι διέθετε ισχυρή στήριξη από τους Αμερικανούς. Περίμεναν την λύση στους G7. Αυτή δεν ήρθε!

Κι ύστερα αποχώρησε και το ΔΝΤ!

Το αμερικανικό ιππικό δεν ήρθε.

Ίσως επειδή είναι μακριά και τα "καύσιμα" κοστίζουν περισσότερα από 30- 40 δισ.  ευρώ.

Εδώ δεν τα πρόσφεραν στην Καλιφόρνια. Θα τα έδιναν για την Αθήνα; 

Φινίτο λα μούζικα…

Οι τράπεζες αδειάζουν. Όχι τα ράφια στα σούπερ μάρκετ.

Οι πληρωμές έχουν παγώσει. Από το δημόσιο, στα δάνεια, στις υποχρεώσεις ακόμη και σε μισθούς των ιδιωτών.

Κανείς όμως δεν διαμαρτύρεται πια.

Τα νοσοκομεία λειτουργούν περίπου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Το αντιμετωπίζουν καρτερικά ασθενείς και συγγενείς.

Από τον Ιούνιο του 2014 στην Ελλάδα δεν έχει επενδυθεί ούτε ένα ευρώ!

Διαπραγμάτευση ούτε έγινε ούτε γίνεται.

Διαπραγμάτευση ποτέ δεν ήταν να καλείς τον άλλο να συμφωνήσει με τις θέσεις σου. Ούτε το να λες ψέματα καθημερινά και ξεδιάντροπα.

Το κλίμα μοιάζει με τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας.

Μόνο που οι Ρωμαίοι δεν το ήξεραν.

Εμείς το ζούμε αδιάφορα, παγερά κι ας μνημονεύουμε το μνημόνιο πιο συχνά κι από την Παναγία.

Έχουμε μελετήσει τη χρεοκοπία τόσο πολύ που πια το συνηθίσαμε.

Ή έτσι νομίζουμε...

Σουβλάκια, ΣΥΡΙΖΑ ΤV, και τρισάγια…

Σήμερα θα σας περιγράψω τι δεν έδειξε η ΕΡΤ (και γενικά τα κανάλια) κατά την πανηγυρική συναυλία που δόθηκε στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου για να διαπιστώσετε ότι οι διοικούντες δεν ήταν και τόσο προσεκτικοί, ή «κομματικά ανεξάρτητοι», ούτε καν έδειξαν τον προσήκοντα σεβασμό προς το δημόσιο αγαθό της δημόσιας τηλεόρασης.

Πρώτα απ' όλα στην είσοδο της ΕΡΤ έλαβε χώρα ένα κανονικό τρισάγιο, με συμμετοχή ιερέα και ψάλτη «υπέρ της αναπαύσεως της ψυχής των 19 αδικοχαμένων εργαζομένων της ΕΡΤ που έχασαν τη ζωή τους» από την ημέρα που έπεσε το μαύρο στις οθόνες έως την επανέναρξη της κρατικής τηλεόρασης.

Υπήρξε μάλιστα και ένα είδος επικηδείου από τη Ραχήλ Μακρή η οποία ζήτησε να υπάρξει μέριμνα για τους συγγενείς των 19, δηλαδή, με δυο λόγια, να τους προσλάβουν και αυτούς στην ΕΡΤ…