Μέχρι το 2009-2010, οπότε και έσκασε και στην Ελλάδα η παγκόσμια οικονομική κρίση, στη χώρα μας φόρους πλήρωναν μόνο οι μισθωτοί του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα, τα σούπερ μάρκετ, και οι μεγάλες αλυσίδες.
Όλοι οι υπόλοιποι, καταστηματάρχες, έμποροι, υδραυλικοί,
ηλεκτρολόγοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, επιστήμονες γιατροί κλπ,
ζούσαν το όνειρο.
Εισέπρατταν κανονικά τον ΦΠΑ από τους
πελάτες-καταναλωτές, αλλά δεν τον απέδιδαν στο κράτος αφού δεν έκοβαν
αποδείξεις, ή έκοβαν ελάχιστες.
Εξ’ ου και τα εξοχικά, οι λιμουζίνες, τα πρώτα τραπέζια
πίστα, και όλα τα συμπαρομαρτούντα του κλασικού νεοέλληνα μπρούκλη φοροφυγά.
Πάγια πεποίθηση των κυβερνόντων μας ήταν να κυκλοφορεί το
μαύρο χρήμα στην αγορά, να τονώνεται η οικονομία, και όσον αφορά στις δημόσιες
δαπάνες ας είναι καλά τα δανεικά (κι αγύριστα) από τους ξένους...
