29.5.15

Crazy Baldhead...

Bob Marley & The Wailers



Όταν ο αυτισμός εκλαμβάνεται ως πολιτική…



Εδώ και τέσσερις μήνες παρακολουθούμε μία εντελώς παράλογη και αντιφατική «τακτική» από την ελληνική κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς αφενός και την ομαλή εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας αφετέρου.




Επιθυμεί πράγματι η κυβέρνηση να καταλήξει σε μια συμφωνία με την τριμερή των δανειστών; Ή μήπως ασκεί διαχείριση μιας επικείμενης σκοπούμενης ρήξης, με στόχευση ένα επικοινωνιακό μπαράζ δηλώσεων αποκλειστικά προς το εσωτερικό της χώρας, προκειμένου να πείσει τους πολίτες ότι από τη δική της πλευρά προσπάθησε μέχρις εκεί που της επέτρεπε η εντολή τους, αλλά οι «κακοί» εταίροι-δανειστές είναι άτεγκτοι και ανυποχώρητοι σε όλα;
Ώστε να επιρρίψει τελικά σε εκείνους την ευθύνη της ρήξης…

Το 1984 του Όργουελ στην πράξη, εν έτει 2015 ….



Όλα αυτά τα περίεργα που ζούμε εδώ και τέσσερις μήνες, από τότε που ψηφίσαμε την ΕΛΠΙΔΑ, εμένα μου θυμίζουν έντονα τα όσα περιέγραψε στο κλασικό πλέον βιβλίο του «1984», ο George Orwell, το οποίο έγραψε το 1948, με ερέθισμα τον σταλινισμό της ΕΣΣΔ.




Πρόκειται για ένα σκοτεινό δυστοπικό μυθιστόρημα, που περιγράφει ένα στυγνό καθεστώς στην φανταστική χώρα της Ωκεανίας, η οποία ζει σε μια μόνιμη κατάσταση πολέμου, παρακολουθήσεων, καταπίεσης, χειραγώγησης της κοινής γνώμης, και υπό την συγκεντρωτική διακυβέρνηση ενός κόμματος (σοσιαλιστικού), στο οποίο κάνει κουμάντο μια προνομιούχα ελίτ, η οποία καταδιώκει κάθε αντίθετη φωνή, κάθε αντίθετη άποψη, και κάθε έκφανση ατομισμού…


Κερκόπορτα; Αστεία πράγματα…



Η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ θυμάται παλαιότερα τους- ξένους φοιτητές της στη Σορβόννη να της στέλνουν... συλλυπητήριο τηλεγράφημα κάθε 29η Μαΐου, την ίδια ώρα που τα περισσότερα Ελληνόπουλα αν τα ρωτούσες τι έγινε τη μέρα εκείνη δεν ήξεραν ακριβώς.
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε.



Στην Ελλάδα έγινε, λίγο έως πολύ, μόδα να θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα την Αλωση της Πόλης- μερικοί από κεκτημένη ταχύτητα ή άγνοια μιλούν για «εορτασμό», αντί για επέτειο, και να μην αρκούμαστε στον εορτασμό της έναρξης της Επανάστασης, κάθε 25 του Μαρτίου...

Μια φυσιολογική χώρα…



Ο κ. Σκουρλέτης παρεξηγήθηκε με τον κ. Γιουνκέρ, ο οποίος δήλωσε ότι ενώ εμπιστεύεται τον κ. Τσίπρα δεν εμπιστεύεται τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι δεν είναι «φυσιολογικό» κόμμα.
Προφανώς, διότι θεωρεί πως πρόκειται για «φυσιολογικό» κόμμα το οποίο κυβερνά μια «φυσιολογική» χώρα.



Στο σημείο αυτό χαράζουν και τα όρια του φυσιολογικού, όχι μόνο για τον κ. Σκουρλέτη, αλλά για τους περισσότερους συμπολίτες μας.
Η δε κακοδαιμονία αυτής της φυσιολογικής χώρας που λέγεται Ελλάς οφείλεται στο γεγονός ότι η μοίρα την έριξε να ζει σε έναν κόσμο που δεν είναι φυσιολογικός...


Το τέλος των ψευδαισθήσεων…



Τα ψέματα τελείωσαν, οι ψευδαισθήσεις σκορπίσανε, οι υπεκφυγές εξαντλήθηκαν. Τώρα είναι η ώρα της αλήθειας και των αποφάσεων για τον κ. πρωθυπουργό. Το δίλλημα απλό και σκληρό.
Επώδυνος συμβιβασμός κ συμφωνία ή πιστωτικό γεγονός, ρήξη κ έξοδος από την Ευρωζώνη!




O κ. Τσίπρας πηγαίνει όλο αυτόν τον καιρό μετά την εκλογική του νίκη, από συνάντηση σε συνάντηση κορυφής και σε κατ΄ιδίαν συνομιλίες με τους Ευρωπαίους ηγέτες, χωρίς σαφή στρατηγική, χωρίς ισχυρή θέληση και απόφαση να επιτύχει μια συμβιβαστική λύση, που είναι φανερό πως είναι αδύνατον να συμμορφώνεται με το πρόγραμμα του Σύριζα, έρμαιο των εσωτερικών συσχετισμών του κόμματος του, με μόνο επιχείρημα το «δώστε κ σώστε»!


Και θέλουν και δε θέλουν…



Άδωνις: «Όταν ο Καραμανλής έφερε την Cosco, είχε ξεσηκωθεί το ΠΑΣΟΚ, όταν βγήκε το ΠΑΣΟΚ συνέχισε την ιδιωτικοποίηση.
Πέρσι εγώ στη βουλή, με τον κ. Δρίτσα, είχαμε μια ώρα σκοτωμό για το ίδιο θέμα. Αν διαφωνεί ακόμη ο κ. Δρίτσας, ας παραιτηθεί».



Έχει άδικο;
Για την Cosco ο σημερινός υπουργός Ναυτιλίας, Θ. Δρίτσας, καιο ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν μάχες.
Και μετά;
Μετά έγιναν κυβέρνηση!


Ο δεύτερος θάνατος των νεκρών της ΕΡΤ…



Η ΠουΤου Βου, Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι πιθανότατα ό,τι χειρότερο έχει προκύψει από αυτή την ανεκδιήγητη κυβέρνηση που μας τυραννά εδώ και τρεισήμισι μήνες.



Υπερφίαλη, αλαζονική, ειρωνεύεται επιδεικτικά τους πολιτικούς της αντιπάλους, έχει μετατρέψει σε τσιφλίκι της το Κανάλι της Βουλής, ενώ δεν διστάζει να κάνει τα γλυκά μάτια στη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή.