«Έλληνας τουρίστας»…

Ο ΣΥΡΙΖΑ μας ξεφτίλισε πιο πολύ και από τη Χούντα!

Ξεφτίλισε την Ελλάδα χειρότερα και από τη Χούντα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τότε είχαμε μια δικτατορία, αλλά έναν περήφανο λαό που αντιστεκόταν και τον σεβόταν όλη η υφήλιος.

Τώρα έχουμε ένα λαό που τον περιγελάει η οικουμένη και μια πολιτική ηγεσία που θεωρείται ο πιο αναξιόπιστος εταίρος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Ανατολή και Δύση... 

Δημοκρατία του χαβαλέ στη xώρα του Σπαλιάρα…

Αρέσει, δεν αρέσει η Μεταπολίτευση χτίστηκε πάνω σε μια «εσχάτη προδοσία». Μόνο που εκείνο το «Δεν Ξεχνώ», τελικά ξεχάστηκε πολύ γρήγορα καθώς το επίπεδο της ποιότητας ζωής για την πλειοψηφία της κοινωνίας αυξανόταν διαρκώς με υλικούς όρους και η βασική δομή του πολιτικού συστήματος, δηλαδή η απρόσκοπτη εναλλαγή δύο κομμάτων στην εξουσία, εξασφάλιζε κοινωνικό consensus και πολιτειακή σταθερότητα.

Για να λέμε την αλήθεια, αυτές οι τέσσερις δεκαετίες έμοιαζαν με τον «επί της γης παράδεισο», συγκρίνοντάς τες με όλα όσα είχαν προηγηθεί στις δεκαετίες των διχασμών, των πολέμων, των πραξικοπημάτων και των εθνικών καταστροφών. Το περιβόλι τ’ ουρανού είχε κατέβει ξαφνικά στη γη, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Ασφαλώς σε αυτή τη ζωή, τίποτα δεν είναι τζάμπα… 

Σία και εθνική αφασία…

Οσο εμείς χαζεύουμε τα σουρεαλιστικά αεροπλανικά των συριζαίων, ακούμε τα ναπολεόντεια παραληρήματα της μαντάμ προέδρου, τις παιδικές δικαιολογίες της Βαλαβάνη ή τις μπουκωμένες πομφόλυγες του ακομβίωτου στρατάρχη, που θα τσακίσει τη διαπλοκή μπουσουλώντας, η τύχη μας κι ο τουρκικός ισλαμοφασισμός δουλεύουν.

Ντούκου πέρασε η δήλωση του Ερντογάν ότι μια επιχείρηση σαν τον «Αττίλα» δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί να επαναληφθεί στην Κύπρο. Αυτό, ενώ ο Αναστασιάδης κάνει ρεβεράντζες στον Ακιντζί, γιατί είπε ότι από την εισβολή «υπέφεραν περισσότερο οι Ελληνοκύπριοι».

Μα τι γενναιοφροσύνη. Μάθαμε κάτι που δεν ξέραμε…

Ξέρει τι κάνει ο Λαπαβίτσας…

Ο Λαπαβίτσας ξέρει πολύ καλά τι λέει, αγαπητέ μου.

Η νοοτροπία της 'φάρμας των ζώων' δεν είναι και τόσο δύσκολο να κληρονομηθεί, έστω και αν οι κοιτίδες της, οι τέως σοβιετικοί "παράδεισοι" μας άφησαν χρόνους τώρα.. (αιωνία...η μνήμη τους!)

Οι εγχώριοι θαυμαστές της δεν την απαρνήθηκαν ούτε στιγμή και οι μύχιες επιθυμίες τους για να την εμπεδώσουν και σε μια κοινωνία που αλληθωρίζει μεταξύ Ανατολής και Δύσης και προβληματίζεται ανάμεσα στο παρελθόν και στο Μέλλον, ανάμεσα στη φαντασίωση και στην πραγματικότητα, εκδηλώνονται κάθε τόσο και πιο φανερά…

Η νέα ελληνική Αναγέννηση!

Σ​​κηνή πρώτη. Υποκατάστημα μεγάλης τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας. Συνωστισμός, μέσος όρος αναμονής κάνα δίωρο.

Οι μεγαλύτεροι περιμένουν για τα εξήντα ευρώ.

Επικρατεί εκκωφαντική ησυχία, και εκθαμβωτική ηρεμία.

Λες να έχει δίκιο ο Λαπαβίτσας; Το συνήθισαν τα άτιμα και τους αρέσει;

Υπάρχει όμως και το δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης του φαινομένου.

 Στη διάρκεια της νύχτας της παραμονής, στη Βουλή, μίλησε ο πρωθυπουργός της χώρας και αφού διαβεβαίωσε το δημοκρατικό ποίμνιο πως έκανε λάθη, το καθησύχασε εξηγώντας του γιατί δεν μετανιώνει για τα λάθη που έκανε.

«Γιατί οι δρόμοι των ευρωπαϊκών πόλεων γέμισαν με ελληνικές σημαίες για να υπερασπιστούν τα ελληνικά δίκαια». Αξίζουν η ταλαιπωρία και οι θυσίες για έναν τέτοιο θρίαμβο.

Ονειρο ζω, μη με ξυπνάτε…