Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
23.1.17
Μνημόνιο για πάντα…
«Το μοναδικό πράγμα το οποίο θα ήμασταν διατεθειμένοι να συζητήσουμε θα ήταν
ένας μηχανισμός –όπως σας έλεγα προηγουμένως- δημοσιονομικής διόρθωσης, ο
οποίος δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί, διότι δεν θα χρειαστεί να εφαρμοστεί,
καθώς τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας δεν τον επιβάλλουν. Με αυτή την
έννοια, όταν συμφωνηθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και το
δημοσιονομικό μονοπάτι, θα έχουμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε και τις
λεπτομέρειες για τον μηχανισμό αυξημένων εγγυήσεων, έτσι ώστε να υπερβούμε και
την τελευταία δυσκολία που υπάρχει για το κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος είναι
κατηγορηματικός: θα δώσουμε την επέκταση του «κόφτη» και μετά το 2018, δεχόμαστε
να περιγραφούν και οι τομείς από τους οποίους θα αντληθούν πρόσθετα έσοδα και
θα περικοπούν πρόσθετες δαπάνες, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Η
οικονομία θα πάει τόσο καλά που δε θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα. Το κάνουμε
μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν οι «κολλημένοι» τεχνοκράτες του ΔΝΤ…
Εμείς κι οι (οκτώ) Τούρκοι…
Στην Τουρκία ο εθνολαϊκισμός υπερίσχυσε πέντε με
δέκα χρόνια πριν αρχίσει να απασχολεί τη Δύση. Ο Ερντογάν μπορεί αν μην απειλεί
τη ρωσική πρωτοπορία και τα σκήπτρα του Πούτιν (πολλώ δε μάλλον του μακαρίτη
Τσάβες), όμως προηγήθηκε κατά πολύ των Τσίπρα, Γκρίλο, Ορμπάν, ή Τραμπ.
Με τα χρόνια, υπέταξε την Τουρκία στη γραμμή του
και μετά το πραξικόπημα η γροθιά του κατέστη ατσάλινη. Δια της κάλπης και των
μεθοδεύσεων διοικεί, πλέον, ένα καταπιεστικό καθεστώς, που ζητά σήμερα
επιτακτικά από την Ελλάδα οκτώ φυγάδες στρατιωτικούς του...
Η δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ και η Φώφη…
Την τελευταία δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ για το Σκάι
θα την είδατε. Εκείνο που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση δεν είναι ότι παραμένει
η τεράστια ψαλίδα υπέρ της ΝΔ (14 μονάδες η διαφορά στην πρόθεση ψήφου, παρότι
τα ποσοστά της ΝΔ σημειώνουν πτώση 2%, ενώ του ΣΥΡΙΖΑ αύξηση 0,5%) ούτε ότι
είναι συντριπτικά τα ευρήματα για το ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα στα ποιοτικά
στοιχεία αλλά η πάνδημη απαισιοδοξία για το 2017.
Ειδικότερα το 72% θεωρεί ότι το νέο έτος
προδιαγράφεται χειρότερο (έναντι 64,5% το Νοέμβριο), το 16,5% καλύτερο (έναντι
23,5%), το 9% ίδιο (έναντι 6%) και το 2,5% δηλώνει ΔΞ/ΔΑ (6%). Όσον αφορά το αν
θα βελτιωθεί ή θα χειροτερεύσει η οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους
στους επόμενους δώδεκα μήνες, το 63% δηλώνει ότι σίγουρα/μάλλον θα χειροτερέψει...
Περίγελοι...
Ό,τι πιο γελοίο υπήρξε τις τελευταίες ημέρες
ήταν η παρουσία του Πάνου Καμμένου και του Νίκου Παππά στην Ουάσιγκτον. Φυσικά
δεν ήταν προσκεκλημένοι για να δουν την ορκωμοσία, άλλωστε ο Τραμπ δεν ξέρει
κατά που πέφτει η Ελλάδα, όχι θα ήξερε έναν ανεμοδούρα κι έναν αριστερό της
πλάκας που στην χώρα του τον βλέπουν και γελάνε.
Τα παπαγαλάκια του ΑΠΕ και της ΕΡΤ φρόντισαν να
μας δείξουν ουκ ολίγες φορές πόσο… σημαντικές επαφές είχαν οι δύο υπουργοί στις
ΗΠΑ. Επαφές για το Κυπριακό, την οικονομία, το ΔΝΤ. Έτσι λένε οι παπαγάλοι
γιατί Καμμένος και Παππάς με τα λεφτά του ελληνικού λαού έκαναν απλά ένα
ταξιδάκι αναψυχής.
Οι πληροφορίες λένε ότι στη δεξίωση που
οργανώθηκε από τους ομογενείς προκειμένου να τιμηθεί ο Πρίμπους, ο
Ελληνοαμερικανός προσωπάρχης του Τραμπ, ο Καμμένος έβαλε λυτούς και δεμένους να
εξασφαλίσει μια πρόσκληση για να λέει μετά ότι έκανε σημαντικές επαφές στις
ΗΠΑ. Ποιος; Ο Καμμένος ο οποίος μέχρι πρότινος έκανε κονέ με τη Μόσχα και οι
Αμερικανοί τον έβριζαν και δεν δέχονταν να συναντηθούν μαζί του...
Τα παιδιά ενός «ανώτερου λαού»…
Είπε κάτι μεταμοντέρνο στη Βουλή προχθές ο
πρωθυπουργός, το οποίο πέρασε απαρατήρητο: «Αλήθεια, κ. Μητσοτάκη, γιατί κάθε
φορά που ανεβαίνετε σε αυτό το βήμα αναφέρεστε στον κ. Καρανίκα; Τι έχετε μαζί
του; Εμένα οι συνεργάτες μου είναι άνθρωποι του λαού. Μπορεί να μην έχουν
βγάλει το Χάρβαρντ, δεν είναι όμως ούτε Παπασταύρου, ούτε Χριστοφοράκος, ούτε
αυτοφωράκηδες, ούτε μου έκαναν ποτέ δώρα τέτοιου είδους. Είναι βαθιά η ταξική
αντιπαλότητα που βγάζετε μέσα από τις πολιτικές σας αναφορές».
Αρτζι, μπούρτζι και λουλάς. Τι δουλειά έχει ο κ.
Χριστοφοράκος –ο οποίος ούτε το Χάρβαρντ έχει βγάλει, ούτε σύμβουλος
πρωθυπουργού υπήρξε– με την ανάγκη μιας χώρας να υπάρχουν εγγράμματοι σύμβουλοι
γύρω από τον πρωθυπουργό;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)