Getting Away With it...

James

Τι χρειάζεται η Κανέλλη?

 
Τρελάδικο. Άσυλο. Πάλκο επιθεώρησης. Ψυχίατρο. Σκηνή τσίρκου. 
Κόκκινη μύτη και λευκό μακιγιάζ. Πουκάμισο που δένουν τα μανίκια πίσω. Αδιαφορία. Λύπηση. Οίκτο. Και άλλα πολλά τέτοια χρειάζεται η Κανέλλη. 
Κασιδιάρη όμως όχι...

Μια σύγχρονη ηρωίδα! (Της Γ. Μπουρδόλη)

Από τότενες που το φεσιμπούκι μου σφράγισε τον λογαριασμό, διότι κάποιοι ανέραστοι μάλλον ενοχλούνταν από την καταλυτική παρουσία μου σε αυτό, αισθάνομαι ευάλωτη.

Αισθάνομαι γυμνή.

Ήμουν εθισμένη η γυναίκα στα σόσιαλ μύδια, που μου τα στέρησαν οι ζουλιάρηδες.

Και να πει κανείς ότι παραφέρθηκα ποτές, και πως δεν ήμανα ευγενής με τα εκατοντάδες ζαρκάδια που συναναστρεφόμουνα ονλάιν;

Ίσα ίσα που όπως με λέγανε πολλές φίλες, οι συμβουλές ομορφιάς που τις έδινα τις έκαναν πιο ποθητές.

Τις έκαμαν να αισθάνονται πιο γυναίκες.

Τόνωναν τον γάμο τους!

Τα ζάρια του Θεού… και το αποψινό τζόκερ.

«Ο Θεός δεν παίζει ζάρια» είπε σχεδόν οργισμένος κάποτε ο Αϊνστάιν, αρνούμενος να αποδεχτεί τη θεωρία της κβαντοφυσικής, σύμφωνα με την οποία μεταξύ άλλων είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς τί θα επακολουθήσει, και ιδίως είναι αδύνατο να βρει και την ακριβή αιτία γιατί κάτι έγινε έτσι κι όχι αλλιώς.

Με όλο το θράσος μου, θα πρόσθετα ότι ακόμη κι αν παίζει ζάρια, ξέρει εξ των προτέρων τί ζαριά θα βγει.

Όχι επειδή κάνει κάτι αυτός ως παντοδύναμος, αλλά επειδή γνωρίζει όλες τις παραμέτρους από πριν…

Τα δημόσια σχολεία κλείνουν….. και τα καφέ γεμίζουν.

Ή αλλιώς: Για κάθε σχολείο που κλείνει, ανοίγει ένα … καφέ!

Θα ξεκινήσω με την παραδοχή ότι όταν τα σχολεία κλείνουν τα πάρκα, οι πλατείες και ιδίως τα καφέ γεμίζουν.

Αν αυτό είναι η επιλογή μας ως χώρα, να το πούμε καθαρά, να το ομολογήσουμε με σαφήνεια και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

Αν όμως πιστεύουμε σε κάτι άλλο, ας το προσδιορίσουμε και ας το δείξουμε στην πράξη ότι θέλουμε να το πετύχουμε ως χώρα και ως λαός...

Οι ανακατατάξεις στη «νέα» Μέση Ανατολή.

«Πόλεμος πατήρ πάντων», είχε πει ο Ηράκλειτος.

Και βλέποντας τα αιματηρά (σχεδόν βαρβαρικά) γεγονότα που ξετυλίγονται σήμερα στη Μέσα Ανατολή, ειδικά στο Ιράκ και στη Συρία, δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς, ακόμη και αν τέτοιες ιδέες δεν έχουν πια θέση στη μεταμοντέρνα κοσμοθέαση της σημερινής Ευρώπης.

Οι στρατιωτικές νίκες του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στη Συρία, εκτός του ότι τροφοδοτούν μια ανθρωπιστική καταστροφή, διαλύουν τις συμμαχίες της περιοχής, και αμφισβητούν τα ισχύοντα εθνικά σύνορα.

Μια νέα Μ. Ανατολή αναδύεται, που διαφέρει από τη παλιά σε δυο σημαντικά σημεία: ένας νέος αυξημένος ρόλος για τους Κούρδους και το Ιράν, και μια ασθενέστερη πλέον επιρροή των Σουνιτών…

Παρ' τα μωρή άρρωστη!

Καλός με μια πρώτη ματιά. Ευγενικός. Θεωρητικός.

Καλή και αυτή. Ψαγμένη.

Τόσο ψαγμένη, που δεν ήθελε να ανακαλύψει κανέναν άλλο «θησαυρό».

Σχεδόν καλυμμένη.

Κάτι σαν γκόμενοι.

Κάτι σαν σχέση.

Τίποτα καθαρό.

Παιχνίδι. Τερτίπια του έρωτα.

Κρυφτό σε ζωές μαθημένες στο σκοτάδι. Ή έστω στο ημίφως.

Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους και αιτίες.

Δεν της την έπεσε.

Ήξερε πως έτσι θα χάσει.

Καλός παίχτης.

Την κέρδισε…

Ποδηλατόδρομοι και… φιλότιμο.

Θέλουμε ποδηλατόδρομους στη Θεσσαλονίκη;

Αν ναι, πρέπει και να τους προστατεύουμε.

Αν όχι, ας το πούμε καθαρά και ας τους δώσουμε πίσω στα ΙΧ.

Και το ένα και το άλλο, είναι καθαρές λύσεις.

Καθαρή λύση, δεν είναι η σημερινή κατάντια.

Δεν ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα όσο υπήρχε η Δημοτική Αστυνομία.

Αλλά τώρα, που ο έλεγχος πέρασε στην Τροχαία, το αν θα παρκάρεις στη λεωφορειολωρίδα ή όχι, επαφίεται αποκλειστικά στο φιλότιμο του οδηγού. Και αντίθετα από το γνωστό, μονότονο και αφελές στερεότυπο που διακινείται στις συζητήσεις, για τη δήθεν αμετάφραστη λέξη «φιλότιμο», το φιλότιμο στην Ελλάδα σπανίζει…