Η παρελθούσα εκλογική αναμέτρηση, εξελίχθηκε σε
μεγάλο θρίαμβο του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η νίκη
εναντίον της δεύτερης και συσπειρωμένης (;) Νέας Δημοκρατίας με 7,5 μονάδες
διαφορά, η εκ νέου συγκυβέρνηση με τους ΑΝ.ΕΛ. μετά την οριακή είσοδό τους στην
βουλή και το εξωπέταγμα της Αριστερής Πλατφόρμας συν των βαριδίων Ζωής, Ραχήλ,
Γιάνη και αρκετών ακραίων, γραφικών και ιδεοληπτικών από το κόμμα και από τη
Βουλή;
Την προεκλογική περίοδο γίναμε μάρτυρες μιας
πρωτόγνωρης δημοσκοπικής ομοφωνίας.
Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις έδειχναν ισοπαλία
μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων ή νίκη με πολύ μικρή διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ. Οι
αναποφάσιστοι, προερχόμενοι κυρίως από το ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με στοιχεία που
δημοσιεύτηκαν, φοβούμενοι μήπως τελικά καταφέρει ο Μεϊμαράκης και φέρει ξανά
στην εξουσία τη Δεξιά, έτρεξαν τελευταία στιγμή να δώσουν σάρκα και οστά στο
«δεύτερη φορά Αριστερά».
Αν προσθέσουμε και την αψυχολόγητη (;) δήλωση
του Μιχαλολιάκου περί ανάληψης της πολιτικής ευθύνης της δολοφονίας Φύσσα, τότε
αντιλαμβανόμαστε πως ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του και
το μεγαλύτερο μέρος των αναποφάσιστων. Βέβαια, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την
γοητεία που ασκεί ο Τσίπρας στα πλήθη, φέρνοντας μνήμες από τον τελευταίο
γητευτή των μαζών Ανδρέα Παπανδρέου…
