30.1.15

Dust it off...

The Do



Τι άλλο θα μας βρει;



Πόσα ερωτήματα Θεέ μου… μα πόσα μου γεννήθηκαν από την Κυριακή μέχρι σήμερα;
Θα τον βγάλουμε τελικά τον νεκρό της Αμφίπολης, ή μήπως θα "κλαπεί" για να μην στεναχωρηθούν οι γείτονες;
Θα πάμε με τη Ρωσία ή θα πάμε με την Αμερική;
Μήπως να "συμβληθούμε" με την Μποτσουάνα, ως πιο σίγουρο;
Ρωτάω η ξανθιά…




Ποιος ήταν ο πρώην Βουλευτής που ενώ έλεγε "εγώ τέλος με την πολιτική" και δεν μπήκε καν στον πολιτικό στίβο, ενώ παράλληλα προέτρεπε να μην ψηφιστεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τελικά ανέλαβε χαρτοφυλάκιο;
Και περίμεναν πάνω από τα τηλέφωνα οι πρώην συντρόφοι του; Ποιος;


Κάποιον λάκκο έχει η φάβα…



Γνωρίζω πολύ καλά ότι ως «ποταπός» που είμαι, πολλές φορές γράφω κακίες.
Έχω και εμμονές.
Μερικές φορές όμως έχω και δίκιο.



Ελπίζω και αυτή να είναι μια από εκείνες τις φορές που έχω δίκιο.
Διότι αλλιώς πάει να πει ότι όχι μόνο εγώ, αλλά και πολλοί άλλοι, θα πρέπει να αισθάνονται λίγοι και ανεπαρκείς σε σχέση με τον νέο υπουργό Οικονομικών, τον περίφημο κ. Βαρουφάκη (τον ασκητή)…

Ο «χρήσιμος ηλίθιος» της Μέρκελ;



Αρχή φόρμας
Τέλος φόρμας
To πρωτοσέλιδο του σημερινού  Economist, του κορυφαίου πολιτικού περιοδικού παγκοσμίως,  απεικονίζει την Ελλάδα σαν  να έχει πάρει το όπλο της. 
Μισόγυμνη κι ακρωτηριασμένη, η  Ελλάδα προκαλεί σε μονομαχία την Άνγκελα Μέρκελ. “Go ahead Angela, make my day” είναι ο τίτλος.




Εμμέσως πλην σαφώς, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται έτοιμος ακόμα και να «σκοτώσει» το νόμισμα-τέρας που ονομάζεται ευρώ, αν η κακιά μητριά της Ευρωζώνης που ονομάζεται Γερμανία δεν σταματήσει να κακομεταχειρίζεται τα παιδιά της…


Έρχονται μαύρες μέρες…



Στις αστυνομικές ταινίες υπάρχει ο καλός μπάτσος και ο κακός μπάτσος. Ο ένας καλοπιάνει τον διαρρήκτη και ο άλλος τον χτυπάει.
Δεν ξέρουμε αν θα επιβεβαιωθεί το σενάριο και στην περίπτωση του Τσίπρα, αλλά αν πούμε ότι ο Σουλτς ήταν ο καλός και ο Ντάισελμπλουμ που έρχεται σήμερα είναι ο κακός, τότε έρχονται πολύ μαύρες ημέρες.




Ο Σουλτς θεωρητικά είναι και ο μόνος Ευρωπαίος αξιωματούχος που καιρό τώρα πήγαινε τον ΣΥΡΙΖΑ με το μαλακό, σοσιαλιστής γαρ.
Ήρθε λοιπόν στην Αθήνα αφού πρώτα έριξε τις ρουκέτες του, κυρίως για το θέμα των κυρώσεων στην Ουκρανία και τα «παιχνιδάκια» του Τσίπρα και του Κοτζιά. Με το που πάτησε το πόδι του στο Μαξίμου προσπάθησε να είναι ήρεμος με τον πρωθυπουργό...

Με επαναστατικά τσιτάτα δεν αγοράζεις ούτε τυρόπιτα…



Η νέα κυβέρνηση της άφθαρτης Αριστεράς ορκίστηκε, οι υπουργοί της ανέλαβαν, και αφού κόπασαν πλέον τα πρώτα πανηγύρια (με καλαματιανούς χορούς, ύμνους του ΕΑΜ, κλπ) ήρθε η ώρα να σφίξουν οι κώλοι.



Και γι αυτό θα πρέπει το παρόν σημείωμα να είναι σοβαρό, και σε αντίθεση με αυτά που γράφω συνήθως, και που πάνω απ όλα ελπίζω να προκαλούν χαμόγελα.
Έχουμε λοιπόν και λέμε…



Κωλοτούμπα, greek kolotoumba, κυβίστησις...



Είδατε με τι ταχύτητα έρχεται κατά πάνω μας η ώρα της αλήθειας;
Από το πρωί χθες, οι παλαιοί στην εξουσία, πλην φρέσκοι στην κυβέρνηση, υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ) ξεκίνησαν τις δηλώσεις: θα καταργήσουν αυτό, εκείνο και το άλλο.



Πάντα, με την ίδια ελαφρότητα που είχαν και ως αντιπολίτευση.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι, ώς το μεσημέρι, οι λεγόμενες αγορές είχαν πάει κατά διαόλου.
Κάποιος, κάπως, έπρεπε να κάνει την περιώνυμη πλέον «greek kolotoumba»! Ποιος;


Επικίνδυνο μπρα ντε φερ με τις αγορές.



 Τα κάστρα συνήθως πέφτουν από μέσα. Και αυτό κινδυνεύει να πάθει η χώρα.
Το οικοδόμημα δεν κλονίζεται επειδή κάποιοι μας επιτίθενται, δεν έχει γίνει καμία ενέργεια από τους δανειστές, δεν έχουν αρχίσει τίποτε ζουρνάδες και νταούλια. Οι... μουσικές έρχονται από το εσωτερικό.
Κλονίζεται επειδή κάποιοι απογοητεύονται και αποχωρούν...
Και αποχωρούν μαζικά ωσάν να μην υπάρχει αύριο.



Γι΄ αυτό καταρρέουν οι τραπεζικές μετοχές, γι΄ αυτό κατακρημνίζονται όσες μετοχές συνδέονται με το Δημόσιο.
Και γι΄ αυτό δεν αγγίζει κανείς τα ελληνικά ομόλογα που εμφανίζουν αποδόσεις τριτοκοσμικών χωρών.
Και όλα αυτά δεν συμβαίνουν γιατί υπάρχει κάποιο ανθελληνικό σχέδιο. Συμβαίνουν γιατί υπάρχει ανασφάλεια...

Το Συριζέικο Πασόκ, και τα ποντίκια…



Το λέω και το φωνάζω χρόνια τώρα.
Ότι το Πασόκ είναι σαν τις κατσαρίδες… που λέγεται ότι μπορούν να επιβιώσουν μέχρι και σε πυρηνικό χειμώνα.




Έτσι, αν και το ίδιο (ορίτζιναλ) Πασόκ έχει καταποντιστεί εδώ και καιρό, αν και το κακέκτυπό του που ίδρυσε ασμένως ο ΓΑΠ δεν κατάφερε να μπει καν στη βουλή, ο πυρήνας του κόμματος που κάποτε λατρεύονταν μετά μανίας συνεχίζει να υπάρχει και να δρα πολιτικά, και μάλιστα ξανά μανά σε κυβερνητικό επίπεδο…