Lust for Life...

Iggy Pop
(that's just like hypnotizing chickens...)

Οι ωδίνες των Παρισίων…

Στο Παρίσι η τρόικα δεν έδειξε τον «κακό της εαυτό». Ενήργησε ως αυτό που είναι πράγματι – ως οι εκπρόσωποι των δανειστών της χώρας.

Και η απλή λογική υπαγορεύει μία και μόνη αλήθεια, ότι ο οφειλέτης τηρεί απαρεγκλίτως τα όποια συμφωνηθέντα.

Παρεμπιπτόντως σημειώνεται ότι πριν από λίγους μήνες είχε αποδεχθεί η κυβέρνηση δεκαέξι προϋποθέσεις, εφαρμοστέες πριν από την τελική αξιολόγηση, και απλώς το λησμόνησε...

Γιατί η “σκληρή γραμμή” του ΔΝΤ…

Οι δημόσιες κατηγορίες κατά των μελών της Αποστολής του ΔΝΤ και ειδικά εναντίον του επικεφαλής Ρίσι Γκογιάλ, έχουν επιβαρύνει το κλίμα των σχέσεων μεταξύ του Ταμείου και της ελληνικής κυβέρνησης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πηγές στην Ουάσιγκτον υπογράμμισαν την απουσία κάθε κριτικής προς τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας εκ μέρους κυβερνητικών στελεχών, αλλά και την προσωπική επίθεση εναντίον του κ. Γκογιάλ, ο οποίος –όπως τονίζουν- ακολουθεί και υλοποιεί το Καταστατικό και τις εντολές που λαμβάνει από τους προϊσταμένους του…

Οι δύο πληγές της χώρας…

Οταν η οικονομική κρίση που περνάμε αυτά τα χρόνια ήταν στα πρόθυρα της πατρίδας μας, ο πολιτικός κόσμος και ο συνδικαλιστικός συρφετός* που δημιούργησαν τα κόμματα για να καλύψουν το κενό πολιτικής και να διασφαλίσουν την παραμονή τους στην εξουσία δεν επέτρεψαν τη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου, όπως τελικώς έγινε στην Κύπρο, για την «υποδοχή» και την αντιμετώπισή της με έναν οργανωμένο τρόπο.

 

εδώ η μεγάλη πληγή της χώρας!

Αντ’ αυτού, τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο σύνολό τους, συνεπικουρούμενα από τους κομματικούς συνδικαλιστές, έκαναν το παν για να μη ληφθούν εγκαίρως τα μέτρα που ήταν απαραίτητα για την το κατά το δυνατόν ανώδυνη «υποδοχή» και αντιμετώπιση της κρίσης, ανυπομονώντας όχι να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον και την πατρίδα αλλά να εφορμήσουν και να καταλάβουν τις καρέκλες της εξουσίας!

Οι «ολιγάρχες» που ρήμαξαν την Ελλάδα!

Πριν από μερικά χρόνια η Ελλάδα κινδύνεψε με χρεοκοπία και ταυτόχρονη έξοδο από την ευρωζώνη.

Σήμερα, χάρη στο μεγαλύτερο πρόγραμμα διάσωσης όλων των εποχών, η ελληνική οικονομία δείχνει τάσεις ανάτασης.

Με αντάλλαγμα τη δέσμευση της Αθήνας για επιθετικά μέτρα λιτότητας, η τρόικα (ΔΝΤ, ΕΚΤ, και η Κομισιόν) χορήγησαν δισεκατομμύρια δολάρια στη χώρα.

Από πλευράς πολλών διεθνών επενδυτών, και Ευρωπαίων αξιωματούχων, αυτές οι πολιτικές είχαν κάποιο αντίκρισμα.

Αν εξαιρέσουμε τη διάσωση (ανακεφαλαίωση) των τραπεζών της, η χώρα πέτυχε έλλειμμα μόλις 2%, όταν το αντίστοιχο του 2009 ήταν 16%. Πέρσι, σημειώθηκε για πρώτη φορά σε 30 χρόνια, πρωτογενές πλεόνασμα!

Τον περασμένο Απρίλιο η χώρα ξαναβγήκε στις διεθνείς χρηματαγορές, από τις οποίες ήταν αποκλεισμένη τα τελευταία τέσσερα χρόνια, εκδίδοντας πενταετή κρατικά ομόλογα αξίας $4 δις, με σχετικά χαμηλό επιτόκιο (4.95%).

Η ζήτηση ξεπέρασε τα $26 δις.

Τον Αύγουστο που μας πέρασε, η Moody’s αναβάθμισε τη πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας κατά δυο κλικ…

Έρχονται τα υδροπλάνα!

Η Ελλάδα αν και χώρα θαλασσινή, ουδέποτε στήριξε τη θάλασσα, πλην του τομέα της ναυτιλίας, που κι αυτή διαπρέπει με… ξένη σημαία.

Έτσι, επί δεκαετίες απαγορεύονταν οι καταδύσεις με μπουκάλες (λόγω αρχαιοκαπηλίας), όπως και τα υδροπλάνα (λόγω λαθρεμπορίου).

Τη στιγμή που σε άλλες θαλασσινές χώρες, οι δυο αυτές δραστηριότητες κυριαρχούν και αποτελούν τεράστια πηγή τουριστικών εισόδων.

Αν δεν κάνω λάθος οι μπουκάλες τώρα επιτρέπονται (υπό όρους), όπως επιτέλους επιτρέπονται και οι πτήσεις των υδροπλάνων…

Η επιστροφή του χρυσού;

Ο χρυσός είναι πραγματικό χρήμα. Το χαρτί δεν είναι.

Σε γενικές γραμμές, ο χρυσός δεν αυξομειώνεται σε αξία.

Το χάρτινο χρήμα όμως εξαρτάται από την αξία του χρυσού.

Αυτό είναι κάτι που ο πολύς κόσμος αγνοεί.

Δεν τον αγνοούν  όμως οι τραπεζίτες και οι κυβερνώντες…

Τι βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ολοι το βλέπουμε ότι αυτή η διαπραγμάτευση είναι η σκληρότερη από όλες τις προηγούμενες.

Είναι, βλέπετε, και η ψευδαίσθηση πως είχαμε φτάσει στο τέρμα και πως θα τους ξεφορτωνόμασταν επιτέλους αυτούς τους εκνευριστικούς ανά τρίμηνο επισκέπτες. Μάλλον, όμως, βιαστήκαμε και, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι ευχάριστο να βλέπεις τις προσδοκίες σου να καταρρέουν.

Επειτα ήταν και το άλλο.

Η επικείμενη προεδρική εκλογή.

Ποιος δεν θεωρούσε περίπου βέβαιο ότι οι εταίροι μας θα βοηθούσαν ώστε να ενισχυθεί η εικόνα της κυβέρνησης;

Αλλά να που και η βεβαιότητα διαψεύστηκε.

Και ήρθε και η δήλωση του Χαρδούβελη πως οι τροϊκανοί διαπραγματεύονται δίνοντας την εντύπωση πως «δεν νοιάζονται ποιος θα κυβερνήσει τον Μάρτιο» κι έδεσε το γλυκό…