Η κακοποίηση του Γιώργη...

Ο Σόιμπλε είχε ξενυχτήσει το βράδυ Κυριακής προς Δευτέρα.

Ένα ακόμη ζήτημα του Ελληνισμού τον ανάγκαζε να παραμείνει ξάγρυπνος.

Οι εκδικητικές του διαθέσεις εναντίων αυτού του μικρού αλλά σημαντικού λαού, του – κατά Κίσινγκερ [sic και γέλια] – δυσκολοκυβέρνητου λαού των Ελλήνων, είχαν αναζωπυρωθεί επικίνδυνα.

Ο ανάπηρος πολιτικός ζήταγε να εκτονωθεί – κάπου έπρεπε να ξεσπάσει.

Ήταν απόγευμα  25^ης Μαρτίου, ημέρα της εθνικής εορτής του προαιώνιου εχθρού – του φόβου και τρόμου κάθε σκοτεινής δυνάμεως.

Ο Σόιμπλε απευθύνθηκε στον γραμματικό του.

«Θέλω απόψε τον Τράγκα. Να είναι εδώ όσο πιο γρήγορα γίνεται», είπε, στους γνωστούς αυταρχικούς τόνους.

«Μας πώς να τον φέρουμε εδώ απόψε; Δεν γίνεται. Το βράδυ ξενύχτησε μέχρι πρωίας στην τηλεόραση του Σκάι ενημερώνοντας το κοινό. Τα ξημερώματα κίνησε κατά τον Real fm, για ραδιοφωνική αυτή τη φορά ενημέρωση. Το μεσημέρι παραβρέθηκε στην κηδεία του Μανώλη Γλέζου. Και αμέσως μετά αναχώρησε φουριόζος για το σπίτι του στη Γαλλία. Είχε ανάγκη κάποιας ανάπαυσης…», απάντησε ο πιστός γραμματικός.

«Δεν ξέρω τι θα κάνετε, αλλά εγώ τον θέλω αυτόν τον Έλληνα! Είναι ηλικιωμένος και άσχημος, αλλά έχει ηδυπάθεια σε συνδυασμό με ανδροπρέπεια. Και αυτό μου αρέσει. Είπα και ελάλησα!», έκλεισε τη συζήτηση ο γερμανός πολιτικός, με ναζιστικό αυταρχισμό και τον γνωστό θυμό που του είχε ενσταλάξει η αναπηρία.

Για να προσθέσει: «Προκειμένου να τον δελεάσετε, πείτε του ότι η Γερμανία αποφάσισε να τον χρηματοδοτήσει.

Να τον χρηματοδοτήσει για να… επανεκδώσει τη Χώρα», είπε γελώντας και κλείνοντας το μάτι με νόημα. 

Τα υποβαθμισμένα (άχρηστα) πτυχία.

Για μια σειρά ετών παρατηρούμε ότι το Τμήμα Φυσικής (ΤΦ) στο ΑΠΘ υποδέχεται τρία τουλάχιστον (στατιστικά μιλώντας πάντα) σύνολα φοιτητών:

1) Ενα 60% που θα έπρεπε να το συμβουλέψουμε να αλλάξει καριέρα γιατί βρέθηκε εκεί «κατά λάθος» και θα ταλαιπωρηθεί σπουδάζοντας πολλά χρόνια άδικα.

2) Ενα 20% που πήγε πολύ καλά στις εξετάσεις και αντιπροσωπεύει φοιτητές αποφασισμένους να σπουδάσουν  φυσική, και

3) Ενα 20% που έπρεπε να του δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία για να δούμε αν θα περάσει στην κατηγορία 1) ή 2) στις εξετάσεις του επόμενου  έτους.

 

Συμπερασματικά, μόνο 60 φοιτητές από τους 200 θα έπρεπε να συνεχίσουν στο δεύτερο έτος και πιθανά στο τρίτο να έφταναν τελικά οι 30!

Είναι σαφές ότι το 70% των φοιτητών που σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο βρίσκονται εκεί γιατί δεν βλέπουν άλλη επαγγελματική διέξοδο και θα συσσωρευτούν σταδιακά στην κατηγορία των «αιώνιων φοιτητών».

 

Το πάρτι στο δημόσιο το 2009… (ο Κυριάκος που ήταν τότε άραγε);

Στα ουράνια έφταναν οι αποδοχές σε δημόσιους φορείς το 2009.

Στοιχεία-σοκ εμφανίζονται στην εμπιστευτική μελέτη του υπουργείου Οικονομικών για τις ΔΕΚΟ και τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου βάσει της μισθοδοσίας του 2009 που αποκαλύπτει «Το Βήμα της Κυριακής».

Το μεγάλο πάρτι συνεχιζόταν την ίδια ώρα που η χώρα λύγιζε υπό το βάρος του ελλείμματος και ετέθη στη συνέχεια σε καθεστώς μνημονίου. 

Γαλαντόμες ήταν δεκάδες εταιρείες στις οποίες το Δημόσιο είτε είναι μέτοχος είτε έχει την εποπτεία τους, καθώς οι μέγιστες ακαθάριστες ετήσιες αποδοχές ξεκινούσαν από τις 100.000 ευρώ (ΙΦΕΤ, ΕΚΕΤΑ, ΕΛΓΑ, ΟΣΚ), έφταναν τις 150.000 ευρώ (Ερευνητικό Κέντρο Φλέμινγκ, ΕΔΟΕΑΠ, Κτηματολόγιο, Ολυμπιακές Αερογραμμές), ξεπερνούσαν τις 200.000 ευρώ (ΑΤΕ, ΔΕΠΑ, ΟΛΠ), προσέγγιζαν τις 400.000 ευρώ (ΤτΕ, ΕΤΕ, ΟΠΑΠ) και εκτοξεύονταν στα ΕΛΛΠΕ (750.000 ευρώ) και στον ΟΤΕ (1 εκατ. ευρώ).

Φτάνει πια! Κάντε επιτέλους στη μπάντα!

Από το 2010 το προσπαθούν.

Με πιέσεις σε βουλευτές, υπουργούς, Πρωθυπουργούς.

Με τροπολογίες που καταφέρνουν να φτάσουν στη  Βουλή, μέσα σε άσχετα νομοσχέδια, ευτυχώς την τελευταία στιγμή αποσυρόμενες.   

Στα άπειρα κατεστημένα που διαφεντεύουν την Ελλάδα μας, υπάρχει και το περιβόητο καθηγητικό κατεστημένο.

Αυτό το κατεστημένο, που οι διάφοροι εκπρόσωποί του έχουν καταφέρει τόσο καλά να δώσουν τη χειρότερη εικόνα του προς την κοινωνία, ώστε να είναι πλήρως απαξιωμένοι από αυτήν.

Σε σημείο που έχοντας μισθούς πιο χαμηλούς από τους περιβόητους «νερουλάδες» της Βουλής, δεν αντιδρά κανένας για αυτόν τον ξεφτιλισμό τους, όταν από την άλλη μεριά όλοι μας φωνάζαμε για την απαξίωση των μισθών των ενστόλων και των δικαστικών...

Δυστυχώς όμως, μάλλον έχει δίκιο η κοινωνία.

Και εξηγούμαι… 

Μια αλλιώτικη ανάσταση…

Μετά από μια «θανατηφόρα» συνεύρεση με πελάτη, μια πόρνη στη πόλη Bulowayo της Zimbabwe, δεν άντεξε και πέθανε!

Την ώρα όμως που οι αρχές τοποθετούσαν τη σορό της στο φέρετρο, αναστήθηκε!

Κράτος λάφυρο…

Από τη σύσταση του ελληνικού κράτους ο δημόσιος τομέας έχει καταστεί «λάφυρο» των κομμάτων εξουσίας.

Δεν περιορίζονται μόνον στην τοποθέτηση των «εκλεκτών» του κομματικού τους μηχανισμού σε θέσεις-κλειδιά, δεν ανοίγουν μόνον τις πόρτες των δημόσιων υπηρεσιών σε τυφλούς διορισμούς «ημετέρων», αλλά θεωρούν το κράτος τσιφλίκι τους, που τους παραδίνεται ως επιβράβευση για την αναρρίχησή τους στην εξουσία...

Βεβαίως, ούτε λόγος να γίνεται για αξιοκρατικές διαδικασίες στην επιλογή των στελεχών που καλούνται να αναλάβουν νευραλγικούς τομείς των δημόσιων υπηρεσιών.

Το μοναδικό «προσόν» που απαιτείται είναι η κομματική ταυτότητα των υποψηφίων.

Μη «στολίζετε» τους Κύπριους…

Τις πρώτες μέρες που φτιάχναμε το διαμέρισμα μας στη Λευκωσία παρουσιάστηκε βλάβη στα υδραυλικά.

Στριμωγμένος στο μπάνιο ο υδραυλικός μου φώναξε «έφυγες βουριστός για το φλόκκο».

Κατάλαβα μόνο το ρήμα.

Το επίθετο «βουριστός» μου ήταν εντελώς άγνωστο.

Το ουσιαστικό «φλόκος» στο λεξιλόγιο μου αναφέρονταν στο πανί της πλώρης ενός ιστιοπλοϊκού.

Ο υδραυλικός βγήκε τελικά βουριστός (βιαστικός, τρέχοντας) από το μπάνιο για να φέρει το φλόκκο (σφουγγαρίστρα).

Συγκαταβατικά δέχθηκε την άγνοια μου ενώ τα νερά πλημμύριζαν το μπάνιο.