Καλώς ή κακώς, το 2015, ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας μάσησε
από τα φληναφήματα των απατεώνων του Σύριζα και έτσι μας κατσικώθηκαν στο σβέρκο
επί 5 σχεδόν χρόνια, σπέρνοντας τον όλεθρο στα πάντα όλα.
Ευτυχώς όμως που ότι και να γίνει στο τέλος οι απάτες συνήθως
ξεσκεπάζονται, και έτσι τον περασμένο Ιούλιο ένα 40% ξύπνησε και έστειλε τον Αλέξη
και τους τσιρκολάνους του στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Από το οποίο θα περάσουν πολλά τέρμινα για να ξαναβγεί,
αφού ακόμη και οι πιο αφελείς εξ ημών επιτέλους αντιλήφθηκαν το τι κουμάσια ήταν
όλοι αυτοί οι επαγγελματίες άεργοι-επαναστάτες (της φακής).
Kαποιοι βέβαια συνεχίζουν τον όμορφο αγώνα τους κουνώντας
το δάχτυλο δεξιά κι αριστερά, ενώ άλλοι αγωνίζονται για την προκοπή του τόπου από
δικά τους νέα (κόμματα) μετερίζια, όντας ευγνώμονες που αντί να βρίσκονται σε κάποιο
κελί μεσοτοιχία με τον Ίγκορ από τη Γεωργία, συνεχίζουν να πουλάνε φύκια για
μεταξωτές κορδέλες, με ένα μικρό (πλην όμως σταθερό) ποσοστό ηλιθίων να τους ψηφίζουν
και να τους χειροκροτούν.
Τέλος πάντων ο Σύριζας μας τελείωσε, οπότε πάμε παρακάτω...
