Follow Me...

Amanda Lear

Τα χαρακτηριστικά ενός φασιστικού μορφώματος…

Η καθημερινότητα αυτής της καθεστωτικής κυβέρνησης, του ΣυΡιΖα, με το ακροδεξιό της δεκανίκι επιβεβαιώνει την επικινδυνότητά της. Δεν νομίζω ότι έχει νόημα να ασχοληθεί κανείς με τις λεπτομέρειες της δράσης τους, αλλά είναι ίσως μια ευκαιρία να νιώσουμε ακόμα πιο ανήσυχοι απέναντι σε αυτό το κρυπτοφασιστικό μόρφωμα που ο παρορμητικός ελληνικός λαός ανέδειξε στην εξουσία, για να εκδικηθεί τον ίδιο του τον εαυτό, να καταδικάσει τα παιδιά του και να δώσει βήμα εξουσίας σε παραβατικά άτομα, που από την πλατεία Εξαρχείων και άλλα ορμητήρια  και λαγούμια του ΣυΡιΖα, βρέθηκαν σε κομβικές θέσεις ευθύνης, με αποστολή να συνετίσουν τους διαφωνούντες και να στρώσουν το χαλί στους ειδικούς της γκεμπελικής προπαγάνδας, που θα αναλάμβαναν την πλύση εγκεφάλου, ενός… ανάδελφου λαού.

Είναι η πρώτη φορά, ίσως, στα παγκόσμια χρονικά, όπου μία εκλεγμένη ευρωπαϊκή κυβέρνηση χρησιμοποιεί α λα καρτ με υπερβάλλοντα ζήλο σταλινικές και ναζιστικές μεθόδους αναγκαστικής μύησης, εξακρίβωσης και ελέγχου. Είναι ίσως το πλέον… πρωτοπόρο καθεστώς στον πλανήτη, που ο υπεύθυνος ενδυματολόγος διαθέτει μόνο δύο είδη ενδυμασίας για τους "δημίους” του… μία με τον αγκυλωτό σταυρό και μία με το σφυροδρέπανο!

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι...

Εντάξει λοιπόν, εξεταστική επιτροπή για τα εξοπλιστικά του Γιάνου και του ΠΑΣΟΚ, έστω κι αν και τα δύο είναι τελειωμένα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει πώς να δημιουργεί κλίμα, όπως ξέρει πώς να ασελγεί και σε ένα πολιτικό «πτώμα».

Θα κάνουν μια επιτροπή, θα ασχοληθούν μερικούς μήνες, θα βγουν κάποια πορίσματα, αλλά είναι άγνωστο αν θα υπάρξει αποτέλεσμα. Για να μην πούμε ότι μπορεί να υπάρχει και αυτουργία εκτός κι αν κατηγορηθεί ο Γιάνος για απαράγραπτο αδίκημα όπως απιστία και τον στείλουν στο εδώλιο.

Αν και πολύ καιρό τον ψάχνει και η Αστυνομία και οι εισαγγελείς και πολλοί άλλοι και δεν τον έχουν πιάσει με τη γίδα στην πλάτη. Όμως, τι σημασία έχει; Ένα ακόμη πολιτικό «πτώμα» του ΠΑΣΟΚ κι αν πάει φυλακή θα αλλάξει ο ρους της ιστορίας; Θα αποπροσανατολιστεί όντως ο κόσμος και θα ξεχάσει τι του έρχεται; Θα διαλυθεί κι άλλο το ΠΑΣΟΚ για να πάρει κι άλλα στελέχη ο Τσίπρας; Καμιά σημασία. Περί όνου σκιάς θα τσακωθούν κι εδώ θα είμαστε που δεν θα ασχολούνται ούτε οι υπάλληλοι της Βουλής…

Τέλος αξιολόγησης, αρχή δεινών!

Έχει επικρατήσει μια λανθασμένη εντύπωση πως μόλις κλείσει η αξιολόγηση ως δια μαγείας θα επιλυθούν και όλα τα προβλήματα που μας ταλανίζουν, και η οικονομία θα ορθοποδήσει πάραυτα.

Εν μέρει, αυτός είναι και ο τόνος που δίνει η κυβέρνηση, αφού όλοι γνωρίζουν πως τελικά συμφωνία θα υπάρξει, άσχετα με το αν προσπαθούμε απεγνωσμένα να στείλουμε στις καλένδες βασικά ζητήματα, για να «συζητηθούν σε δεύτερη φάση», προσπαθώντας να κλείσει η υπόθεση τσάτρα-πάτρα…

Ο Μπαλαούρας, το σπέρμα, και η … προκοπή του τόπου!

Πως το είπε ο Μπαλαούρας; Δούλεψε, λέει, στα νιάτα του ως βοηθός σπερματεγχύτης, προκειμένου να μαζέψει λεφτά και να αγοράσει μηχανάκι!

Αυτό θα πει να έχει κανείς στόχους στη ζωή του και να διαθέτει όραμα… όχι αστεία. Την ώρα δηλαδή που άλλοι της γενιάς του έπιναν ανέμελοι φραπέδες, ή οι πιο συνειδητοποιημένοι εξ αυτών κολλούσαν αφίσες του Κουλούρη και του Κατσιφάρα, αυτός λέρωνε τα χέρια του με αίμα και με σπέρμα για να αγοράσει την ΦΛΟΡΕΤΑ των ονείρων του. Απλά απορώ πως δεν έγινε ακόμη υπουργός με τέτοια εμπειρία σε σπέρμα, με τόσα προσόντα, και με τέτοια επιστημονική κατάρτιση.

Άλλοι, χωρίς καν πτυχίο, έγιναν μέχρι και υπουργοί Παιδείας! Άλλοι πάλι, που απλά πέρασαν έξω από το ΤΕΙ Ιχθυοκαλλιέργειας του Μεσολογγίου σήμερα χαράσσουν την στρατηγική πολιτική της χώρας… Τον Μπαλαούρα γιατί τον αφήνουν εκτός; Τι παίζει; Μήπως δεν είναι αρκετά αριστερός; Μήπως δεν είναι πρώην πασόκος και άρα αρκούντως άφθαρτος; Μήπως βάζει βέτο ο Πάντζας, που όπως μαθαίνω είναι ο σκιώδης αρχηγός του σύριζα,  στην ανέλιξή του;

Με αυτές τις απορίες ξημεροβραδιάζομαι όταν δεν έχει Σαρβάιβορ,  και δεν βγάζω άκρη…

Αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου…

Ένα θεμελιώδες ερώτημα είναι: ο δημόσιος τομέας υπάρχει για να εξυπηρετεί τους δημοσίους υπαλλήλους ή οι δημόσιοι υπάλληλοι υπάρχουν για να παρέχουν υπηρεσίες στο κοινό; Ενώ η γρήγορη απάντηση θα ήταν ‘’προφανώς, το δεύτερο’’, η εμπειρία δείχνει ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό ισχύει το πρώτο.

Μεγαλύτερες συντάξεις σε χαμηλότερα ηλικιακά όρια, αποσύνδεση των αμοιβών από την απόδοση, καθεστώς μεγαλύτερης εργασιακής ασφάλειας, προσλήψεις και προαγωγές με αναξιοκρατικό τρόπο, όλα συμβάλλουν ώστε ο τυπικός δημόσιος υπάλληλος να βρίσκεται σε καθεστώς πολύ ευνοϊκότερο από αυτό του μέσου πολίτη, τον οποίο ετάχθη να εξυπηρετεί…