Dirty old town....

Οι Pogues στο  Dirty Old Town, από τον Strange...

Υπάρχουν χειρότερα πράγματα και από την κρίση.

Εδώ και αρκετό καιρό, κάποιοι πονηροί διακινούν "ευχάριστα" κείμενα στο διαδίκτυο, που χαϊδεύουν αυτιά και μπαίνουν κάτω από κάθε είδηση για τρομοκρατική ενέργεια.

Η φιλοσοφία τους είναι απλή: "βία δεν είναι οι μολότωφ -λένε- αλλά...

η ανεργία, τα χαράτσια κλπ".

Έτσι βρίσκουν ευήκοα ώτα σε όσους υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης, οι οποίοι αναλογιζόμενοι τη δεινή οικονομική τους θέση συμφωνούν αφελώς με τα κείμενα.

Χωρίς φυσικά να σκεφτούν ότι άλλο πράγμα είναι η φτώχεια κι άλλο η βία και η τρομοκρατία.

Η ανεργία δεν είναι βία, είναι ανεργία.

Η κρίση είναι κρίση, η φτώχεια είναι φτώχεια.

Φρόνηση, ευφυία, αλαζονεία, και στρεψοδικία...

Διατείνονται αρκετοί ότι ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο Ευ. Βενιζέλος, είναι ένας πολύ ευφυής άνθρωπος. Μάλλον έχουν δίκιο. Η ρητορική του δεινότητα, λένε, απεικονίζει την ευστροφία του. Πιθανότατα. Αποτελεί, όμως, ο δείκτης ευφυΐας επαρκές προσόν για έναν κυβερνήτη;

Αν αναλογιστούμε ότι η χώρα κυβερνήθηκε, μεταξύ άλλων, από τους κ. Κουλούρη, Λιάπη και Τσοχατζόπουλο, είναι εύλογο να θέλουμε να απαντήσουμε καταφατικά!

Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, πρέπει να πάμε ένα βήμα παραπέρα και να υποθέσουμε ότι οι καλύτεροι κυβερνήτες ίσως να ήταν οι πρωταθλητές της Μαθηματικής Ολυμπιάδας!

Η αντίληψη αυτή χωλαίνει: προϋποθέτει ότι η διακυβέρνηση είναι μια οιονεί επιστημονική διαδικασία, η οποία απαιτεί, κυρίως, τεχνική εμπειρογνωμοσύνη ή, έστω, υψηλή νοητική ικανότητα.

Είμαι αισιόδοξος…

Η σημερινή έκρηξη βόμβας στο εμπορικό κέντρο The Mall σίγουρα σηματοδοτεί την απαρχή μιας προσπάθειας αποσταθεροποίησης του Σαμαρά, οι κινήσεις ή οι προθέσεις του οποίου δεν αρέσουν σε κάποια κέντρα.

 

Το ίδιο έργο το έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν, με πιο πρόσφατη τη περίπτωση των «Δεκεμβριανών» του 2008, όταν κάποιοι ήθελαν την ανατροπή του Καραμανλή.

Κράτος και σκληρό πορνό…

Αν στο μέλλον κάποιος εκκεντρικός ανθρωπολόγος αποφασίσει να μελετήσει τον δημόσιο βίο των Ελλήνων στο γύρισμα του 20ού προς τον 21ο αιώνα, είναι βέβαιο πως το πρώτο πράγμα που θα επισημάνει είναι η συνεχής επίκληση του κράτους. 

 

Αν βρει στο αρχείο δελτία ειδήσεων, θα διαπιστώσει πως η έκφραση «πού είναι το κράτος, τι κάνει το κράτος» επανέρχεται με τη συχνότητα έμμονης ιδέας.

Η φροντίδα του ήταν τέτοια και η εμπιστοσύνη που απολάμβανε τόση ώστε οι κάτοικοι αυτής της χώρας να το καλούν να τους συντρέξει όταν έπεφτε παγετός ή καύσωνας, όταν ανέβαιναν οι τιμές των τροφίμων, όταν σκέφτονταν το μέλλον των παιδιών τους ή όταν διαπίστωναν πως ο αγαπημένος τους γιος... 

Γραφειοκρατική τρέλα …

​​Ο φίλος, φίλτατος, διευθυντής κλινικής μεγάλου δημόσιου νοσοκομείου βγήκε στη σύνταξη. Γιατί ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν εξαιρεί ούτε τους γιατρούς, ευτυχώς…

 

 

Μόνο που βγαίνοντας στη σύνταξη μπήκε στη μεγάλη περιπέτεια της συλλογής των «δικαιολογητικών συνταξιοδότησης», όπως ονομάζεται η σχετική λίστα που του δόθηκε και αποτελεί ακόμη ένα μνημείο της αδάμαστης ελληνικής γραφειοκρατίας, που δεν αφήνει τίποτα να ανθήσει σε αυτή τη χώρα. Της γραφειοκρατίας που παίζει κυρίαρχο γενεσιουργό ρόλο στη δημιουργία πολλών άλλων προβλημάτων.

Περί κατοχής!

Ένα από τα βασικά «παράπονα» από τότε που η χώρα μας μπήκε σε «τεχνητή μνημονιακή υποστήριξη», είναι ότι ζούμε σε χούντα, και ότι έχουμε κατοχή!

 

Την παραπάνω καταγγελία έχω βαρεθεί να την ακούω.

Και όχι μόνο από κάποιους ανιστόρητους νεαρούς, αλλά και από κόμματα, ΜΜΕ, ακόμη και φίλους και συναδέλφους μου.

Ad Infinitum.

  

Institute of Advanced Quantum Physics Applications: 

ALBERT EINSTEIN.

<Paul Dirac> Laboratory (Tier No 2)

Miami Fla.  U.S.A.

Χειμώνας του  2012 μ.Χ.

Το γιγάντιο  ψηφιακό ρολόι στον κατάλευκο γυαλιστερό τοίχο του υπερσύγχρονου Εργαστηρίου Paul Dirac μέσα στο αχανές πέτρινο κτίριο του Ινστιτούτου Προωθημένων Εφαρμογών Κβαντικής Φυσικής  του Μαϊάμι έδειχνε 05:20. 

Αυτό το φλουο καταπράσινο ρολόι μαζί με μια πελώρια χρωματιστή καρικατούρα του Αλβέρτου Αϊνστάιν, που κατελάμβανε από μόνη της ένα ολόκληρο τμήμα του τεράστιου τοίχου, ήταν και  τα μοναδικά στοιχεία  που διέκοπταν την κατά τα άλλα λιτή μονοτονία του απέραντου εργαστηρίου.

Μια απόκοσμη μονοτονία που αποτελούνταν από εκατοντάδες, κυριολεκτικά,  ηλεκτρονικούς υπολογιστές  με τις LCD οθόνες τους να αναλάμπουν μανιωδώς, προσδίδοντας  με την όψη τους μια φουτουριστική όψη στον χώρο που θύμιζε περισσότερο κάποιο μεταμοντέρνο Ιντερνετ καφέ παρά ένα επιστημονικό εργαστήριο που στα σπλάχνα του οι άνθρωποι διαπραγματευόταν τα μυστικά του… σύμπαντος.

Παράλληλες αεροπορικές ιστορίες;

Η τελευταία φορά που η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας (FAA) καθήλωσε στο έδαφος στόλο αεροπορικής εταιρείας ήταν τον Ιούνιο του 1979: τα τζάμπο τζετ DC-10 που είχε κατασκευάσει η McDonnell Douglas. 

 

Την περασμένη Τετάρτη, η FAA διέταξε την καθήλωση των επιβατικών αεροσκαφών τύπου Boeing 787, απόφαση η οποία επηρεάζει έξι αεροσκάφη που εκτελούσαν δρομολόγια της United Airlines. Και άλλες χώρες καθήλωσαν τα αεροσκάφη του ίδιου τύπου. Οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι μικρές: 

Κουτσοί, στραβοί σε όποια θέλουνε σχολή

Αυτήν τη δύσμοιρη τριτοβάθμια εκπαίδευση πότε θα την αφήσουν στην ησυχία της? Εκεί που λες κάτι πάει να γίνει, τσουπ, σου πετάνε πάλι μια πατάτα. Ενώ όλοι χειροκροτάμε τον Δένδια για την, έστω δειλά δειλά, προσπάθεια επανακατάληψης του Πανεπιστημίου από τις αρπάγες της μεταπολιτευτικής ψευτοπροοδευτικότητας των μολότωφ και ενώ αναμένουμε με αγωνία την "Αθηνά" του Υπουργείου Παιδείας να μας απαλλάξει από τα ΤΕΙ Πιγκουινολογίας και τα Πολυτεχνεία του ενός μαθήματος (βλέπε πολυτεχνικές σχολές βασισμένες σε ένα μάθημα, άντε το πολύ κλάδο, της εκάστοτε ειδικότητας μηχανικού), μαθαίνουμε ότι η κυρία Άννα Καραμανλή φρόντισε για ένα ακόμα πλαίσιο τζαμπαντάν περάσματος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.