Mountains...

Socrates.

Θα μας φάει η πολλή «ανθρωπιά» μας….

Η τραγική περίπτωση της εν ψυχρώ σφαγής ενός αθώου εργαζόμενου σωφρονιστικού υπαλλήλου, οικογενειάρχη, και πατέρα τριών παιδιών, την ώρα που έκανε την δουλειά του, αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα της υστέρησης που παραδοσιακά μας χαρακτηρίζει ως χώρα, από τις τρέχουσες εξελίξεις.

Ανέκαθεν η Ελλάδα ήταν μια φιλόξενη χώρα, με κατοίκους έξω καρδιά, οι οποίοι διάβαζαν στις εφημερίδες για την σκληρή εγκληματικότητα άλλων λαών, μακρινών χωρών, και κουνούσαν το κεφάλι συγκαταβατικά μιλώντας για «Σικάγο», κλπ.

Μια βραδιά στον Ενικό!

Η εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, «Στον ενικό» είναι το πιο ενδιαφέρον concept που λέμε στα νέα ελληνικά, που εμφανίστηκε στην ελληνική τηλεόραση στον τομέα των πολιτικών εκπομπών. 

Την παρακολουθώ όποτε μπορώ γιατί θεωρώ ότι είναι ένας δείκτης σε ότι αφορά τους πολίτες και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τον πολιτικό ζωντανά σε ένα στούντιο, όταν παίρνουν την ευθύνη του μικροφώνου και ξέρουν ότι τους βλέπει όλη η Ελλάδα. Σε πρόσφατη εκπομπή που προσκεκλημένος ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης, ήμουν σίγουρος ότι θα είχε ενδιαφέρον.

Τι είχα, τι έχασα, δήλωσα συμμετοχή και επελέγην! 

Οι ελληνικές φυλές του ποδοσφαίρου: Μέρος 1ο...

Μια εισαγωγή…

Μια διάσημη ρήση σχετικά με το πόσο σοβαρό είναι το ποδόσφαιρο λέει ότι είναι “το σημαντικότερο απ' όλα τα ασήμαντα”.

Συμφωνώ απολύτως.

Και όπου “ποδόσφαιρο” μπορεί κάλλιστα να βάλει κανείς όποιο άθλημα προτιμά.

Οι Αμερικάνοι π.χ. θα έβαζαν το δικό τους ποδόσφαιρο ή το μπέιζμπολ, οι Ινδοί το κρίκετ και ουκ ολίγοι μεταξύ των οποίων και πολλοί συμπατριώτες μας θα έβαζαν το μπάσκετ. Ξεκαθαρίζω λοιπόν ότι κι αν χρησιμοποιώ τον όρο “ποδόσφαιρο” στην πραγματικότητα αναφέρομαι σε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα έχει να κάνει με τον οπαδισμό.

Διότι περισσότερο αυτός με ενδιαφέρει και λιγότερο τα αθλήματα αυτά καθ' εαυτά και δη ο ελληνικός.

Και μια και στην Ελλάδα, το 90% του οπαδισμού τρέφεται απ' το συγκεκριμένο σπορ (το οποίο επίσης τυγχάνει και το δημοφιλέστερο σε παγκόσμιο επίπεδο), δεν νομίζω ότι η χρήση του όρου είναι άστοχη…

Μπογιόπουλος… έξω απ’ τα δόντια!

Ή αλλιώς: Ο Μπογιόπουλος σε παροξυσμό.

Και επειδή μας κάνει και διαφήμιση, αναφέροντας τον Ορθογράφο, δημοσιεύουμε το παραλήρημά του με χαρά, αφού ως πρώην Μαοϊκοί, πιστεύουμε στο διαχρονικό «αφήστε εκατό  λουλούδια  να ανθίσουν, εκατό σχολές σκέψεις να ευδοκιμήσουν…» κλπ.

 

Διαβάστε λοιπόν τι γράφει...

Πρώτο: Σε αυτή τη χώρα είμαστε λίγοι.

Και ως εκ τούτου λίγο – πολύ γνωριζόμαστε…

Δεύτερο: Ο Άδωνις Γεωργιάδης, υπουργός (!) Υγείας (!!!), «σιχαίνεται τους κομμουνιστές».  

Ο Τάκης Μπαλτάκος (στον οποίο δοθείσης ευκαιρίας θα επανέλθουμε), γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου και στενός συνεργάτης του Σαμαρά, «γεννήθηκε και θα πεθάνει αντικομμουνιστής».

Ο άλλος, στενός φίλος κι αυτός του Σαμαρά, αποτυχημένος πολιτευτής στις εθνικές εκλογές και τώρα ερωτοτροπών με το ευρωκοινοβούλιο, τα ίδια. Κατά τα λοιπά ο κ.Σαμαράς είναι «πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων»…

Ο ατέρμων βρόγχος…

Το βρήκα να κυκλοφορεί «αδέσποτο» στο διαδίκτυο, μου άρεσε, και σας το παρουσιάζω…

Ένας πολύ καλός τρόπος να διδάξεις την έννοια του ατέρμονος βρόγχου!

Ο δύσκολος δρόμος της δημιουργίας…

Το βασικό πολιτικό πλεονέκτημα, που έχουν οι Δήμοι σε σχέση με την κεντρική διοίκηση, είναι ότι οι πολίτες νιώθουν ότι «ανήκουν» περισσότερο σε έναν συγκεκριμένο δήμο στην καθημερινή τους ζωή, από ό,τι στο κράτος ή ακόμα περισσότερο σε μεγαλύτερες πολιτικές «οντότητες», όπως για παράδειγμα την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες για συμμετοχή των πολιτών στα «κοινά» σε τοπικό επίπεδο, πράγμα που συνεπάγεται την εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών.

Αν είχε πεθάνει ο Χίτλερ το 1936;

Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν ο Χίτλερ είχε πεθάνει το 1936;

Ο Β’ΠΠ άλλαξε τα πάντα στον κόσμο.

Τον Ιανουάριο του 1933, ο άρρωστος Paul von Hindenburg διόρισε τον Αδόλφο Χίτλερ ως καγκελάριο της Γερμανίας.

Μάλιστα, πέρασε διαφόρα νομοθετήματα τα οποία ανέστειλαν τα πολιτικά δικαιώματα των Γερμανών, και έδιναν στον Χίτλερ τον απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο.

Το 1933 ξεκίνησε η εθνικοσοιαλιστική περίοδος για τη Γερμανία, και ο Χίτλερ έθετε τις βάσεις για την νέα παγκόσμια τάξη του…