Η έξωση…

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ έχει πάνω στο γραφείο του μία έκθεση-καταπέλτη, την οποία δεν υπογράφει ένα τυχαίο πρόσωπο. Φέρει την υπογραφή του Λιθουανού Επιτρόπου Υγείας κ. Βιτένις Αντριουκαΐτις και περιγράφει με τα πιο ζοφερά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα στο επίπεδο αντιμετωπίσεως του οξύτατου προσφυγικού προβλήματος. 

Μία κατάσταση, βέβαια, που δεν διαφέρει και από το όλο θέαμα που προσφέρει η χώρα στον έξω κόσμο και το οποίο ενδέχεται να προσλάβει πλέον τραγικές διαστάσεις. 

Διότι, όπως μας είπε κορυφαίος κοινοτικός αξιωματούχος, το πρόβλημα με την χώρα δεν έγκειται πλέον στο χρέος της, ούτε στην αναιμική της οικονομία, ούτε στην παραπαίουσα παραγωγή της. 

Ο γιος της Γιάννας και η πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα…

 Οσοι απορούν γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα εξακολουθεί ακόμη να στέκεται όρθια χθες πήραν την απάντηση τους: Aμερικανοί και Ισραήλ στηρίζουν με χίλια τον Αλέξη.

Αρκούσε η επίσκεψη του Τζον Κέρι στην Αθήνα για να εξαφανιστεί μονομιάς το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από την Σένγκεν.

Ως πότε όμως Αμερικανοί και Ισραήλ θα στηρίζουν μια κυβέρνηση άσχετων και θεοπάλαβων-ανάμεσά τους πολλοί εκατομμυριούχοι φοροφυγάδες, όπως διαπιστώνουμε έκπληκτοι από τα περιουσιακά στοιχεία (δηλωμένα και αδήλωτα) των υπουργών;

Και γιατί Αμερικανοί και Ισραήλ δείχνουν τόση μεγαλοψυχία απέναντι στους εγχώριους τσαρλατάνους;

Η λύση στο μυστήριο είναι απλή...

Το τέλος της Αριστεράς…

 «Μην συνεχίζετε τον λασποπόλεμο, ο οποίος έχει ξεκινήσει πριν από τις εκλογές από τα γνωστά διαπλεκόμενα συμφέροντα, τα οποία συνεχίσατε κάποιοι από σας και είχαν σαν αποτέλεσμα τον εμπρησμό και την παραλίγο -δυστυχώς για μας - δύσκολη κατάσταση στο σπίτι μου. Παρακαλώ να μην συνεχίσετε αυτή την τακτική, διότι θα με αναγκάσετε να προχωρήσω σε πράξεις και σε πρωτοβουλίες στις οποίες δεν έχω προχωρήσει μέχρι τώρα».

Τάδε έφη μπάρμπα Αλέκος Φλαμπουράρης ο πνευματικός πατέρας του Αλέξη αποδεικνύοντας πώς μπορεί κανείς να υπηρετεί το μεγαλείο της αριστεράς. Το ήθος, την ηθική, την αποδοχή της κριτικής. Όλα αυτά ο Φλαμπουράρης τα συνοψίζει σε μια φράση: Μην μιλάτε γιατί θα πάρω μέτρα…

Ο Τσίπρας πέρσι και φέτος: Αλλα αντ' άλλων…

Ο προϋπολογισμός για το 2016 υπερψηφίστηκε. Διαβάστε εδώ αναλυτικά το τι έγινε στη Βουλή και τα όσα ειπώθηκαν από τους πολιτικούς αρχηγούς. 

Ο πρώτος προϋπολογισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι γεγονός.  Βαδίζει στα χνάρια των προηγούμενων. Ακριβέστερα, δεν διαφέρει ουσιωδώς σε τίποτα από τον περσινό ή τον προπέρσινο. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα. Πέρσι τέτοιες μέρες, ως αρχηγός της  αντιπολίτευσης και δυνάμει πρωθυπουργός, είπε τα ακριβώς αντίθετα απ’ όσα είπε λίγο μετά τα μεσάνυχτα ως πρωθυπουργός. Κι επειδή πολλοί μπορεί να παρακολούθησαν τη φετινή ομιλία του, αλλά να μη θυμούνται την περσινή, όσοι ενδιαφέρονται ας τη διαβάσουν εδώ. Αξίζει τον κόπο.

Η ιστορική επιστήμη στο εδώλιο…

«Γνωρίζω την Ελλάδα από το 1958. Εχει γίνει δεύτερη πατρίδα για μένα. Σαράντα πέντε χρόνια ασχολούμαι ακαδημαϊκά με την ελληνική ιστορία και πάνω από 30 χρόνια με την κυπριακή. Δεν ξέρω άλλον στη δυτική Ευρώπη που να έχει ασχοληθεί τόσο βαθιά με την Ελλάδα. Και τώρα αυτό». Ηδη από τα πρώτα μέιλ που ανταλλάξαμε, η πικρία του Χάιντς Ρίχτερ ήταν εμφανής. Ποιος να τον κατηγορήσει; Είναι Γερμανός και η χώρα στην οποία αφιερώθηκε τον σέρνει στα δικαστήρια, αποκαλώντας τον «ναζί». 

Ολα άρχισαν πέρυσι, όταν το Πανεπιστήμιο Κρήτης αποφάσισε να τιμήσει τον 75χρονο καθηγητή Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Μανχάιμ, απονέμοντάς του επίτιμο διδακτορικό δίπλωμα. Ηταν η ευκαιρία που περίμεναν όσοι είχαν «θιγεί» από τη μονογραφία του «Η μάχη της Κρήτης» (Γκοβόστη, 2011), όπου διέλυε ορισμένους γοητευτικούς μύθους σχετικά με την αντίσταση στο νησί κατά τον Β΄ Π.Π.

Δεν είναι ανόητοι. Έχουν σχέδιο…

Πολύ συχνά αναρωτιόμαστε όχι μόνο για το τέλος αυτής της εθνικής κατάπτωσης, αλλά κυρίως για τα αίτια της. Κοινή διαπίστωση όσων κάνουν αυτές τις σκέψεις είναι πως υπεύθυνη είναι η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Από το σημείο αυτό αναπτύσσονται δύο σχολές σκέψης.

 

Βουρ για τη δραχμή...

Η πρώτη θεωρεί πως το κόμμα αυτό αποτελείται από έναν εσμό ιδεοληπτικών, ανοήτων και ανικάνων και είναι φυσιολογικό τέτοιας ποιότητας πολιτικοί να παράγουν και τέτοια αποτελέσματα. Μάλιστα, αυτή η πορεία της συγκυβέρνησης εξοργίζει όλους αυτούς που έχουν παρόμοια θεώρηση και δίνουν διάφορους επιθετικούς προσδιορισμούς στην αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ που μάλλον αποτυπώνουν την αγανάκτηση τους, παρά την πραγματικότητα. Και ως γνωστόν η παρεμβολή του θυμικού επηρεάζει την πολιτική σκέψη, θολώνει την κρίση…