Ποιος θα υπογράψει το τρίτο μνημόνιο;

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν φύγει πάρα πολλά χρήματα από τις τράπεζες. Μόνο το τελευταίο δίμηνο έφυγαν 20 δισ..

Ταυτόχρονα με τις ανοησίες της νεοεκλεγμένης κυβέρνησης, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε φροντίσει τον Ιανουάριο να πληρώσει περίπου όλους όσους χρωστούσε – φυσικά, όχι ανιδιοτελώς, με αποτέλεσμα η κατάσταση που βρήκαν οι «καινούριοι» να είναι χειρότερη από εκείνην που φαντάζονταν.

Οι ερασιτεχνισμοί τους την κάνουν κάθε μέρα χειρότερη.

Παρατηρούσα τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πολύ πριν συμβούν όλα αυτά -ή τα γνώριζε;- να κοιτάει με απόλαυση τον Γιάνη Βαρουφάκη όταν επέμενε ότι δεν ζητάμε χρήματα, όντας σίγουρος πως η Ελλάδα θα κάλυπτε τα χρηματοδοτικά προβλήματα του τρέχοντος τετραμήνου εξ ιδίων πόρων...

Επαναστατικός παρασιτισμός…

Το επαναστατικό τεταρτημόριο του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογημένα πιστεύει πως το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου ισοδυναμεί ιστορικά με την κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων από τους μπολσεβίκους.

Και μάλιστα έχει κάθε λόγο να θεωρεί πως έχει με το μέρος του την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, σε αντίθεση με τον Λένιν που διέθετε μόνον τα όπλα και το θάρρος ή το θράσος της γαλουχημένης στην παράνομη δράση οργάνωσής του. Εδώ όλα έγιναν νόμιμα, με σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς, με τον τρόπο δηλαδή που πραγματοποιείται η επανάσταση στην Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία τα τελευταία σαράντα χρόνια...

Αποθανέτω η ψυχή μας μετά των αλλοφύλων…

Παραφράζοντας την Hannah Arendt, θα έλεγα ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα από τον θάνατο.

Στη δική μας περίπτωση η οικονομική δυστυχία.

Και όπως όλα δείχνουν εκεί μας οδηγεί η «περήφανη» κυβέρνηση του Σύριζα.

Που, μεταξύ άλλων, έβαλε επικεφαλής της προσπάθειας να μαζευτούν δημόσια έσοδα την άλλοτε πασιονάρια του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.

Για να μην αναφερθώ στον πολύ  Μάρδα (πρώην Πασόκο), που θέλει να βρει τα απαραίτητα χρήματα στις… θυρίδες!

Μπορεί και στους απορροφητήρες, αν τον αφήσει ο Βαρεμένος.

Yanis becomes finance minister!

Δεν ξέρω πόσοι θυμούνται το Fantasy Island. Ηταν ένα σήριαλ της δεκαετίας του ’70 με πρωταγωνιστή έναν γόη περασμένων δεκαετιών, τον Ricardo Montalban και έναν νάνο ονόματι  Herve Villechaize.

Για κάποιους μυστήριους λόγους που δεν θυμάμαι αλλά δεν παίζουν και κάποιον σημαντικό ρόλο το ντουέτο διευθύνει ένα holiday resort που μπορεί να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία.

Κάθε επιθυμία στα πλαίσια της τηλεοπτικής ηθικής της δεκαετίας του ΄70, αφού δεν θυμάμαι κάποιον να ζητάει παρτούζες με τα centerfold μιας δεκαετίας του Play Boy αλλά κατά τα άλλα the sky the limit.

Πασχαλιάτικη συνταγή, προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ…

Σε λίγο καιρό, όπως κάθε χρόνο και κάθε άνοιξη, θα γιορτάσουμε το Πάσχα των Ελλήνων.

Μια περίοδο θρησκευτικής κατάνυξης, και σκληρής νηστείας, που είθισται να ακολουθείται από φαγοπότι την Κυριακή.

Μια Κυριακή που όλοι οι Έλληνες, ακόμη και στο εξωτερικό, έχουν συνδυάσει με σούβλες, κοκκινέλια, και μπόλικο χορό.

Φέτος όμως είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση για την πατρίδα μας.

Φέτος έχουμε κυβέρνηση για Πρώτη Φορά Αριστερά.

Και μπόλικη αξιοπρέπεια…

Οι πιο δημοφιλείς ράτσες σκύλων στην Αμερική.

Στην Ελλάδα αυτοί που αγαπάνε τα σκυλιά είναι σχετικά λίγοι.

Η χώρα μας ανέκαθεν ήταν φτωχή, οπότε τα σκυλιά θεωρούνταν ανταγωνιστικά στόματα για το λιγοστό διαθέσιμο φαγητό, και μάλλον γι αυτό ουδέποτε είχαμε σκυλιά κατοικίδια- φίλους, και οι μόνοι που τα είχαν ήταν οι κυνηγοί ή οι τσοπάνηδες, οι οποίοι όμως τα θεωρούσαν ως απλά εργαλεία και τίποτα παραπάνω.

Και βέβαια αυτοί που τα κρατούσαν ως φύλακες σε κτήματα, στάνες, αποθήκες, μάντρες, κλπ, εξ ου και ο όρος μαντρόσκυλο.

Για ελληνικές ράτσες… ούτε συζήτηση, πέρα από μια δυο, κι αυτές στην αρχαία εποχή.

Μέχρι που αρχίσαμε πριν από λίγες δεκαετίες να γινόμαστε και εμείς «Ευρωπαίοι», με την έννοια ότι αστικοποιηθήκαμε, εκσυγχρονιστήκαμε, και πάψαμε να τρώμε όσπρια καθημερινά.

Και γι αυτό από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’60 γίναμε και «φιλόζωοι», πάντα μέσα στα πλαίσια της στρεβλής βαλκανικής μας ανάπτυξης…

Η ανεργία αλλοιώνει την προσωπικότητα.

Όπως προκύπτει από πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, η ανεργία αλλάζει την προσωπικότητα! Και μάλιστα προς το χειρότερο.

Αυτό από μόνο του μειώνει τις πιθανότητες του ανέργου να ξαναβρεί δουλειά.

Αυτά αναφέρει το American Psychological Association, μέσω μιας δημοσίευσης στο περιοδικό Journal of Applied Psychology, σύμφωνα με την οποία εξετάστηκαν 6.769 Γερμανοί ενήλικες, οι οποίοι έκαναν δυο τεστ μέσα σε τέσσερα χρόνια.

210 από αυτούς ήταν άνεργοι από ένα ως τέσσερα χρόνια μέσα στη συγκεκριμένη περίοδο, ενώ 231 ήταν άνεργοι προσωρινά, καταφέρνοντας να βρουν απασχόληση μέσα σε ένα χρόνο...