Zulu war chants...

Zulu!!!!!

Που πάμε;

Εκτός από την σκληρή ύφεση, με όλα τα παρεπόμενά της, η Ελλάδα ζει και κάτι ακόμη χειρότερο.

Την κατάρρευση των ιδεολογιών, και άρα των αξιών.

Επιβεβαιώνοντας το αξίωμα ότι (δυστυχώς), τα πάντα είναι οικονομία.

Διότι καλά όλα τα άλλα, αλλά μόνο εφόσον το στομάχι είναι γεμάτο.

Και οι «βλάβες» στη κοινωνία μας θα είναι μακροπρόθεσμες, αφού ήδη μια ολόκληρη γενιά ανδρώνεται μέσα σε συνθήκες απαξίωσης και απομυθοποίησης των ιδεολογιών (και άρα των αξιών).

Ακολουθώντας κατά πόδας μια άλλη γενιά που προηγήθηκε, εν μέσω ευμάρειας, η οποία είχε ήδη καεί από τον υλισμό και τις φαντεζί προσδοκίες που της πρόσφεραν τόσο τα κανάλια, όσο και τα λάιφσταιλ ΜΜΕ, μόνο που δεν το είχε καταλάβει.

Και κανείς δεν της το έλεγε, αφού όλοι ήταν απασχολημένοι με τα καζίνο, τα χρηματιστήρια, και τις γρηγοράδες…

Τόπο στα νιάτα…

Οχι ό,τι θέλει· ούτε, προς Θεού, ότι αυτοπροτείνεται.

Α, πα, πα! Τίποτε από τα δύο δεν ισχύει και το τονίζει.

Αλλά, να, από την περασμένη εβδομάδα δίνει συνεντεύξεις όπου μπορεί, για να μας πει ότι, αν του πρότειναν να διεκδικήσει για τη Ν.Δ. τον δήμο Αθηναίων ―αν, λέμε― εκείνος θα το έκανε ευχαρίστως, επειδή το θεωρεί καθήκον και το καθήκον είναι γι’ αυτόν ευχαρίστηση.

Το είπε μία, το είπε δύο, πάω στοίχημα ότι θα το ξαναπεί πολλές φορές όσο η Ν.Δ. δυσκολεύεται να βρει πρόθυμο υποψήφιο για τη δημαρχία της πρωτεύουσας.

Ο λόγος, βεβαίως, γίνεται για τον Αρη Σπηλιωτόπουλο, τον «αιώνιο «έφηβο» της πρώτης εποχής του Νεοκαραμανλισμού, τον άλλοτε κραταιό πολιτικό, που σέρβιρε σφηνάκια μαζί με τον αρχηγό του πίσω από την μπάρα και του οποίου πλέον η παρατεταμένη νεότητα διάγει αισίως το τεσσαρακοστό όγδοο έτος. (Γεννήθηκε το 1966 ― το θυμίζω, καθώς στο επίσημο βιογραφικό του στην ιστοσελίδα της Βουλής δεν έχει ημερομηνία γέννησης...).

Μα πόσο μακάκας μπορεί να είναι κάποιος;

Σοκ έχει προκαλέσει στην κοινωνία της Εύβοιας η απόφαση επαγγελματία οδηγού να κατεβάσει εξάχρονο παιδί  από σχολικό λεωφορείο το οποίο έφτασε 30 λεπτά νωρίτερα από την συμφωνημένη ώρα και να το αφήσει μόνο του στην ερημιά.

Σύμφωνα με πληροφορίες, την περασμένη Δευτέρα ο οδηγός του σχολικού λεωφορείου του δημόσιου δημοτικού σχολείου, παρέλαβε τα παιδιά το μεσημέρι και ξεκίνησε το δρομολόγιο της παράδοσής τους στο σπίτι τους.

Οι περιοχές που μένουν τα παιδιά βρίσκονται αρκετά μακριά από το σχολείο, πολλές δε, δεν κατοικούνται καν από μόνιμους κατοίκους.

Είναι αρκετά ερημικές, με πολλά χωράφια αλλά και αγέλες αδέσποτων άγριων σκυλιών στους τριγύρω δρόμους.

Ο οδηγός αποφάσισε να αλλάξει το δρομολόγιο χωρίς να ενημερώσει κανέναν από τους γονείς ώστε να πάνε νωρίτερα στο σημείο συνάντησης για να παραλάβουν τα παιδιά τους.

Να ο στόχος του Χριστόδουλου Ξηρού!

Ραγδαίες οι εξελίξεις γύρω από την υπόθεση Ξηρού, μετά και τον εντοπισμό της κινητής γιάφκας του Παλαιού Φαλήρου.

Η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία φέρεται να έχει υποκλέψει τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ τρομοκρατών που οδηγούν στον Χριστόδουλο Ξηρό ως εγκέφαλο της σχεδιαζόμενης επιχείρησης, καθώς και στην αποκάλυψη του επικείμενου στόχου.

Σύμφωνα με καλά διασταυρωμένες πληροφορίες, ο στόχος της σχεδιαζόμενης τρομοκρατικής επίθεσης δεν ήταν άλλος από τον πρώην ευρωβουλευτή της ΝΔ και δημοσιογράφο Μανώλη Μαυρομμάτη! 

Νηνεμία πριν από τη θύελλα…

 Ελλάδα λες και ζει μια ιδιότυπη «άνοιξη» το καταχείμωνο, απροσδόκητη για τα δεδομένα.

Θυμίζουμε: Ήταν να έρθει η τρόικα στις αρχές του περασμένου μήνα, ακόμα να έρθει.

Η κυβέρνηση μοιάζει να μην καίγεται και πολύ για τις συσκέψεις με τους τροϊκανούς που μόλις λίγους μήνες πριν προκαλούσαν κυβερνητικές κρίσεις και κοινοβουλευτικούς σεισμούς.

Χαλαρά...

Παραδόξως και οι Ευρωπαίοι εταίροι μοιάζουν να μη βιάζονται.

Κάποιες χλιαρές υποδείξεις για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν από τον Ντάσελμπλουμ, κάποιες σκέψεις του Σόιμπλε για επιπλέον δανειοδότηση και... αυτό ήταν.

Το βασικό σενάριο παραμένει θετικό…

Το άρθρο της στήλης την περασμένη Παρασκευή είχε τίτλο πως Τουρκία και Αργεντινή βγάζουν την Ελλάδα από τη γωνία. 

Τη ίδια μέρα είδε τη δημοσιότητα έκθεση της Citi  που ανέφερε τα εξής: «Μετά από ένα ράλι διάρκειας 20 μηνών, από τα χαμηλά του Ιουλίου του 2012, η αδυναμία της ελληνικής αγοράς είναι αναμενόμενη. Σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, ωστόσο, οι ελληνικές μετοχές θα συνεχίσουν να κινούνται υψηλότερα, με στήριξη από τις εισροές κεφαλαίων που επενδύουν σε αναδυόμενες αγορές, καθώς η ελληνική αγορά παρουσιάζει μικρότερο συναλλαγματικό κίνδυνο, κι έτσι η βραχυπρόθεσμη αδυναμία συνιστά μακροπρόθεσμη ευκαιρία… 

Αφού απομακρύνθηκε από το χείλος της εξόδου από το ευρώ το 2012, η ελληνική οικονομία ξεκίνησε να κάνει μικρά βήματα προς τα εμπρός το 2013 και, παρά τη συνεχιζόμενη λιτότητα, υπάρχουν κάποιοι λόγοι αισιοδοξίας όπως η σταθεροποίηση της ανεργίας στο 27% και η βραδύτερη συρρίκνωση του ΑΕΠ με ρυθμό 3%...».