Ακούω γύρω μου κραυγές και ψιθύρους… Σαν να υπάρχει μια απότομη αφύπνιση συνειδήσεων. Από
την τραγικότητα της
καταστροφής… Από τη φρίκη που προκάλεσε σε όλους μας… Από το «άγγιγμά» της στον καθένα μας προσωπικά, αφού θα μπορούσε να
ήμασταν κι εμείς ή δικοί μας άνθρωποι, ανάμεσα στα θύματα…
Από την οργή που προκάλεσε η ανευθυνότητα, η αναλγησία και η θρασυδειλία
των ανεκδιήγητων που κυβερνούν…
Ναι, το συλλογικό υποσυνείδητο
της κοινωνίας είχε «φορτώσει»
καιρό τώρα:
· Τα ψέματα που είπαν,
· η υπέρ-φορολόγηση,
· το τεράστιο κύμα λαθρομεταναστών και τα ανεξέλεγκτα
hotspots παντού,
· το «ξεπούλημα» της Μακεδονίας,
· η απελευθέρωση κακούργων από τις φυλακές,
· η ασυδοσία των εγκλήματος,
· ο αφοπλισμός της αστυνομίας και η εντολή στους
πολίτες «αν μπουν ληστές σπίτι σας κάντε πως κοιμάστε»,
· αλλά και ο διχαστικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ…
