Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα…

Τέτοιες μέρες πριν από δέκα χρόνια η χώρα ζούσε έναν άλλο, παρόμοιο κάπως με τον σημερινό, Γολγοθά.

Σήμερα ζούμε τις συνέπειες του κορονονοϊού, τότε ζούσαμε τις συνέπειες της κρίσης χρέους.

Τότε μας κυβερνούσε ένας γιος πρώην πρωθυπουργού, και σήμερα μας κυβερνάει ένας ακόμη γιος πρώην πρωθυπουργού.

Τότε ήμασταν όλοι μελανιασμένοι εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας, σήμερα είμαστε εξίσου μελανιασμένοι εξαιτίας της … οικονομικής  ανέχειας, συν τον φόβο του θανάτου και της διασωλήνωσης.

Τότε είχαν περικοπεί μισθοί και συντάξεις, τώρα αναστέλλονται οι λειτουργίες του λιανεμπορίου, των επιχειρήσεων, κλπ, και παράλληλα περικόπτονται μισθοί, που αντικαθίστανται από πενιχρά επιδόματα.

Τότε ο κόσμος διαμαρτύρονταν, δηλώνοντας ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, και οργανώνονταν ως το κίνημα των αγανακτισμένων, τώρα ο κόσμος διαμαρτύρεται δηλώνοντας ΔΕΝ ΤΗΡΩ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ή ΔΕΝ ΕΜΒΟΛΙΑΖΟΜΑΙ και «οργανώνεται» παρτάροντας  σε πάρκα, πλατείες, και δημόσιους χώρους.

Τότε οι μελανιασμένοι δεν πλήρωναν διόδια, τώρα δεν φορούν μάσκα…

Τότε επιβλήθηκαν αυστηρά μέτρα λιτότητας, τώρα επιβάλλονται αυστηρά μέτρα κυκλοφορίας.

Εν ολίγοις, δέκα χρόνια μετά, και υπάρχει μια σαφής ομοιότητα με το τότε στην καθημερινότητα όλων ημών που είμαστε εθισμένοι στους μισθούς μας...

Έλα μωρέ, και οι προηγούμενοι τα ίδια δεν έκαναν;

Μετά από πολύμηνες και οργανωμένες ενέργειες της πάντα σε εγρήγορση ΕΥΠ, συνελήφθησαν δυο «ημεδαποί» στη Ρόδο για κατασκοπεία υπέρ της Τουρκίας.

Και όχι μόνο κατασκοπεία, αλλά ίσως και «εσχάτη προδοσία», καθότι Έλληνες υπήκοοι.

Χαράς ευαγγέλια για τους απανταχού πατριώτες, αφού βρέθηκε μια μοναδική ευκαιρία να την πούμε στον Σουλτάνο, που μας θεωρεί παιδική χαρά, και να ξεπλύνουμε την ντροπή της πολύμηνης κράτησης δυο στρατιωτικών μας που πριν από κάποιο διάστημα είχαν συλληφθεί και διαπομπευθεί από τους Τούρκους ως κατάσκοποι, αν και το μόνο «έγκλημά» τους ήταν ότι βρέθηκαν κατά λάθος μερικά μέτρα εντός των τουρκικών συνόρων στον Έβρο.

«Να κλειστούν σε μπουντρούμια, να φάνε τριπλά ισόβια, να καταδικαστούν σε θάνατο, να κουρευτούν εν χρω και να πασαλειφτούν με πίσσα και πούπουλα»… και άλλες πολλές τέτοιες προτροπές από τους διάφορους σχολιαστές των σόσιαλ μύδια, αλλά και μερικούς «έγκριτους» δημοσιογράφους των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ.

Εσύ είσαι που το λες;

Πριν αλέκτορα φωνήσαι…  με εντολή εισαγγελέα ο εις εκ των δυο (μπορεί και οι δυο, δεν θυμάμαι, διότι έσπασα τη τηλεόραση) αφέθησαν ελεύθεροι.

Επιβεβαιώνοντας το «οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι», που ισχύει στο Γιουνανιστάν εδώ και πολλά χρόνια.

Πως όμως και γιατί; Μιλάμε για κατάσκοπους, όπως στις ταινίες.

Ποιος ξέρει;

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, εδώ και αιώνες…

Κάποιοι, όχι όλοι, γκρινιάζουμε για την κατάντια του πολιτικού μας συστήματος.

Το οποίο, στον 21^ο αιώνα παρακαλώ, έχει εκπροσώπους του στη βουλή (και στην ευρωβουλή) τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, μοντέλα, και γενικά σελέμπριτις.

Που πολλές φορές δεν ξέρουν να βάλουν τρεις λέξεις σε μια σειρά.

Ψηφίζονται όμως από τον πάνσοφο λαό για να μας εκπροσωπήσουν.

Και σαν να μην έφταναν οι «κηπουροί» του ΓΑΠ, οι διάφοροι πανάσχετοι υπουργοί του Τσίπρα… σαν να μην έφτανε η Ραλλία και ο Βουσμάνος στις Βρυξέλλες, τσουπ μας προκύπτει και ο Χαριστέας αντιπεριφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας αρμόδιος για την ψηφιακή διακυβέρνηση!

 

Γνώστης του αντικειμένου; Ποιος ξέρει, αν και το πιο πιθανό είναι να βαράει με κεφαλιές τα κομπιούτερ…

Θα μου πείτε βέβαια πως δημοκρατία έχουμε, ο λαός αποφασίζει, και άρα δικαιολογούνται και κάποια μικρολάθη. Αρκεί να κερδάμε γενικότερα.

Κι ας έχουμε και σήμερα, με κυβέρνηση αρίστων, μερικούς (ονόματα δεν λέμε) που ούτε καν το διάσημο πολιτικά όνομά τους δεν μπορούν να γράψουν σωστά… πόσο μάλλον να «υπουργέψουν».

Έλα όμως που τα ίδια συμβαίνουν και συνέβαιναν ανέκαθεν και σε άλλους θεσμούς πυλώνες του έθνους...

Οι «άριστοι» και τα πεπραγμένα τους…

Ανοίγεις την τηλεόραση πρωί πρωί και μαυρίζει η ψυχή σου.

Τα ίδια και τα ίδια.

Κρούσματα, διασωληνώσεις, θάνατοι, και πλάνα από τους «εντατικούς» αστυνομικούς ελέγχους απαγόρευσης της κυκλοφορίας.

Κάθεσαι το βράδυ να δεις ειδήσεις, να ενημερωθείς, και να σου πάλι μια από τα ίδια.

Κρούσματα, διασωληνώσεις, θάνατοι, και πλάνα από νοσοκομεία, με τα ασθενοφόρα να πηγαινοέρχονται, και με διάσπαρτες εμβόλιμες εικόνες από υπερπλήρεις ΜΕΘ.

Α… και πλάνα επίσης από τους «εντατικούς» ελέγχους της αστυνομίας για την απαγόρευση των άσκοπων μετακινήσεων.

Και στο ενδιάμεσο… εκεί που χαλαρώνεις βλέποντας το Μάι Στάιλ Σακς… τσουπ… διακόπτεται το πρόγραμμα για να συνδεθούμε απευθείας με το υπουργείο, και να ακούσουμε τους ειδικούς να μας ενημερώνουν για τον κορονοϊό, απαριθμώντας κρούσματα, διασωληνώσεις, και θανάτους…

Οι δημοπίθηκοι που μας κυβερνούν…

Οι άνθρωποι της εξουσίας έχουν την ίδια νοοτροπία σε όλους τους καιρούς και σε όλους τους τόπους.

Τους περιγράφει ο Πλάτων στην «Πολιτεία» του.

Φιλάργυροι για τα δικά τους, σπάταλοι για τα ξένα.

Θαυμάζουν, υπηρετούν, και προωθούν σε αξιώματα τους πλούσιους και περιφρονούν τους φτωχούς.
Αλλά και ο Αριστοτέλης ταυτίζει την εξουσία με τη διαφθορά.

 

Όσοι κατέχουν πολιτικά αξιώματα υπόκεινται σε επιρροές και επιδίδονται σε χαριστικές πράξεις.

Διαφθορά και δεσποτισμός, αλαζονεία, υποκρισία, θηριοψυχία.

Η άσκηση εξουσίας, λέει, συνοδεύεται από την αγριότητα. Όποιος διατάζει γίνεται θηριώδης…

 

Η νέα κανονικότητα που διαμορφώνεται…

 Μέσα στη μαύρη μαυρίλα που ζουν οι Έλληνες κλεισμένοι στα σπίτια τους, με τους πιο μελανιασμένους να παρακολουθούν καθημερινά τον Χαρδαλιά και τα δελτία ειδήσεων μπας και δουν φως στον ορίζοντα, και τους υπόλοιπους να στήνονται για να δουν το  «Μάι Σταιλ Σακς» και το «Στην Υγειά μας βρε Παιδιά», ακόμη και σε επαναλήψεις που γράφουν στο βίντεο… αρχίζει να διαφαίνεται μια νέα κανονικότητα.

Μια κανονικότητα που μάλλον θα χαρακτηρίζει τη χώρα και τη κοινωνία ακόμη και μετά την «εξαφάνιση» του κορονοϊού, τότε που θα είμαστε όλοι εμβολιασμένοι αν θέλουμε να ταξιδεύουμε, ή να πάμε στο σούπερμαρκετ..

Μια κανονικότητα βούτυρο στο ψωμί των κυβερνώντων, αλλά και της αντιπολίτευσης.

Με κύριο στοιχείο της τον θεσμοθετημένο πλέον κοινωνικό αυτοματισμό, που τον βλέπουμε να εκπορεύεται ακόμη και από χείλη υπουργών στο βήμα της βουλής (π.χ. ο υπουργός Μεταφορών).

Με την κυβέρνηση να τον καλλιεργεί προκειμένου να περάσει «μεταρρυθμίσεις» για χάρη κολλητών επιχειρηματιών, και την αντιπολίτευση να τον εκμεταλλεύεται «πολεμώντας» τον με σκοπό να μαζέψει ψηφαλάκια.

Ένα άλλο στοιχείο της νέας κανονικότητας είναι και η θεσμοθέτηση της ρουφιανιάς.

Και δεν μιλάω για την σύλληψη του Νότη του μπατριώτη, την οποία πολλοί αποδίδουν σε κάρφωμα λαθρολάγνων, ακόμη και σε σκευωρία της …. ΚΥΠ(!!!!), προκειμένου να φιμώσουν τον εθνικοπατριωτικό του λόγο που ξεσηκώνει τους απανταχού Αιλυναράδες (με κεφαλαίο τοΑ).

Μιλάω για άλλου είδους ρουφιανιά...