Talking About the Weather...

Tess Parks & Anton Newcombe

Σενάρια μιας αέναης συνωμοσίας…

Αν αυτή η κυβέρνηση των ανικάνων και των ενδοτικών διακρίνεται σε κάτι, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τους αντιπάλους της, είναι στην τεράστια ικανότητα που έχει για πολιτικές συνωμοσίες και ίντριγκες, με μοναδικό στόχο τη διαιώνιση της παραμονής στην εξουσία.

Αυτή τους η ικανότητα διεφάνη από παλιά, όταν κατόρθωσαν να στρέψουν το κίνημα των Αγανακτισμένων χρησιμοποιώντας και διάφορους μωροφιλόδοξους σωτήρες του λαού προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της κομματικής τους απήχησης – έτσι ώστε στις διπλές εκλογές του 2012 να αναδειχθούν σε αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό ήταν το πρώτο καθοριστικό βήμα. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν αριστοτεχνικά τις αντιθέσεις στο εσωτερικό των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, καθώς και τον φαταουλισμό των μεγάλων συμφερόντων και των ψευδο-ολιγαρχών της χώρας, για να εδραιωθούν ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας...

Ο Παππάς προσπαθεί να φτιάξει άλλοθι…

Εγινε ολοφάνερη η αγωνιώδης προσπάθεια των Τσιπραίων και προσωπικά του Παππά να απεμπλακούν από την «υπόθεση Βενεζουέλα», που διανθίστηκε με νέες αποκαλύψεις, οι οποίες αυτή τη φορά δεν αναφέρονταν μόνο στον περιβόητο κύπριο δικηγόρο Αρτεμίου, αλλά περιλάμβαναν κι έναν άραβα καπιταλιστή, με ιδιωτικό αεροπλάνο και ξενοδοχεία στο νησί Μαργαρίτα, έναν από τους παράδεισους των offshore.

Αυτή τη φορά ο Παππάς ομολόγησε προσωπικά αυτό που την προηγούμενη φορά είχε μόνο διαρρεύσει. Οτι το ταξίδι στη Βενεζουέλα αφορούσε μπίζνες ελλήνων πετρελαιάδων. Ενώ στην πρώτη εκδοχή ο Παππάς υποτίθεται πως πήγε στη Βενεζουέλα για να κλείσει συμφωνίες αγοράς ελληνικών προϊόντων από σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας (όλοι θυμόμαστε και την εξοργιστική διάψευση από τον Αρτεμίου), στη δεύτερη εκδοχή εμφανίστηκε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για να πει ότι «είναι αυτονόητο ελληνικές εταιρίες και δη των πετρελαιοειδών να επιδιώκουν να έχουν σχέσεις με τη χώρα αυτή», όμως εμποδίζονταν λόγω των ιδεολογικών εμμονών της κυβέρνησης Σαμαρά!

Χορεύοντας με το τέρας…

Η σήραγγα της Μάγχης αποφασίσθηκε το 1985. Ξεκίνησε το 1987. Και εγκαινιάσθηκε το 1994. Σε 10 χρόνια. Το Ελληνικό αποφασίσθηκε το 2003. Πολεμήθηκε από Θεούς και δαίμονες 13 χρόνια. Ξαναποφασίσθηκε... το 2016 μόνο ως προαπαιτούμενο των δανειστών. Ισχυροί εχθροί του Ελληνικού οι Αλέξης Τσίπρας και Χρ. Σπίρτζης. Σήμερα το θεωρούν σημείο αναφοράς για τις επενδύσεις που έχει ανάγκη η Ελλάδα!!! Πάμε παρακάτω. 

Για να ανοίξει ο δρόμος στην επένδυση του Ελληνικού πρέπει και ο κρατικός υπάλληλος που παριστάνει τον δασάρχη να συμφωνήσει ότι το Ελληνικό δεν είναι δάσος που φωλιάζουν άγρια πουλιά και τρέχουν ελεύθερα τα ζαρκάδια...

Επιστρέφουμε όμως στον πρωθυπουργό μας Αλέξη Τσίπρα (έβαλε το χεράκι του ώστε η κομισάριος Πολιτισμού συντρόφισσα Κονιόρδου να μην βλέπει αρχαία και νέα μνημεία στην περιοχή) ο οποίος με εκλογές, στο βάθος του 2018, νοιάζεται τώρα και για ιδιωτικές επενδύσεις... 

Ο καλός ο μύλος του αριβισμού όλα τα αλέθει…

H αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ τις πρώτες ώρες μετά τις γαλλικές εκλογές άφησε ελεύθερο το ένστικτο. Και κανένας δεν εκφράζει αυθεντικότερα το κομματικό ένστικτο από τον κομματικό Τύπο.

Από τα επίσημα και ημιεπίσημα όργανα του κόμματος ήταν σαφές ότι για το ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρουν η ακροδεξιά Λεπέν και ο φιλελεύθερος κεντρώος Μακρόν. Μετά τα πράγματα κάπως συμμαζεύτηκαν και η γραμμή άλλαξε. Όχι επειδή οι απόψεις του Μακρόν έγιναν συμπαθέστερες, αλλά επειδή κάπου στον τρίτο καφέ στο Μαξίμου κατάλαβαν ότι δεν είναι συνετό να πετάς πέτρες στον επόμενο πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Και μάλιστα χωρίς λόγο…