12.6.16

Taurus...

Spirit



Ένας, δυο, τρείς… χιλιάδες Καρανίκες!



Ή αλλιώς: Να τους χαίρονται τα κορόιδα οι ψηφοφόροι τους…

Πέρσι τέτοιο καιρό οι θρυλικές μπουτούδες, οι αγωνίστριες καθαρίστριες, και γενικά όλοι οι οπαδοί της Πρώτης Φοράς Αριστεράς πανηγύριζαν μετά μανίας, επειδή η κυβέρνηση της Ελπίδας ξανάνοιγε την μαρτυρική ΕΡΤ, αυτήν που ούτε οι ναζί δεν τόλμησαν να πειράξουν επί κατοχής (σύμφωνα με τον ιστοριοδίφη Αλέξη), αλλά έκλεισε ο «μπροδώτης» Σαμαράς, στέλνοντας χωροφύλακες με οπλοπολυβόλα να διακόψουν την εκπομπή της Μπίλιως, και να συλλάβουν τους 37 μοντέρ βάρδιας.




Και με αυτή την αφορμή έγραφα τότε εγώ ο ποταπός, ότι τι την θέλουν την ΕΡΤ; Αφού έχει πιο πολλούς κηπουρούς από τηλεθεατές… Και να οι κατάρες, να οι βρισιές, διότι δεν συμμεριζόμουν το όραμα της δημόσιας και δωρεάν(;) τηλεόρασης, αλλά ούτε τιμούσα τους νεκρούς της ΕΡΤ, αυτούς για τους οποίους η ζουρλή και η Ραχήλ έκαναν μέχρι και τρισάγια!


Το λογισμικό του Αριστερού Νεοφιλελευθερισμού…



Στην Αριστερά το κατέχουν καλά το μάθημα. Γνωρίζουν πώς να μετουσιώνουν τα πρακτικά προβλήματα σε θεωρητικά αδιέξοδα, ειδικά στα σχολεία της ΚΝΕ όπου ο μαρξισμός-λενινισμός αποτελεί ευαγγέλιο απόρριψης των πάντων (σημ: η ιστορία της Αριστεράς πάντα στηριζότανε στους αποκλεισμούς τάσεων και ιδεολογιών).




Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι το πρώτο πείραμα- στα πολιτικά χρονικά του τόπου- σύμπραξης αριστερού και δεξιού εθνικολαικισμού. Όμως ενώ θα περίμενε κανείς να ορθώνεται ένα τείχος απόρριψης απέναντι σε βάρβαρες πολιτικές δυτικού τύπου και υπερφιλελευθεροποίησης των αγορών σε μια υφεσιακή οικονομία σαν την ελληνική, ζούμε την απόλυτη παράνοια: μανιακός νεοφιλελευθερισμός συμπορεύεται με σοσιαλιστικού τύπου υπερφορολόγηση που υποτίθεται ότι θα συμβάλει σε αναδιανομή πλούτου!

Η επόμενη αντιπολίτευση…



Τα δημοσκοπικά ευρήματα και η πολιτική συζήτηση εστιάζουν στο πρώτο κόμμα αφού μόνο η κυβερνητική θέση δαφνοστεφανώνεται με εξουσία. Στην πολιτική ωστόσο δεν ισχύει καθ’ ολοκληρίαν το ρητό ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα.



Η αξιωματική αντιπολίτευση, παρ’ ότι σπανίως επηρεάζει την διαμόρφωση της ασκούμενης πολιτικής, είναι αυτή που διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την αντικυβερνητική πρόταση και ασκεί την πίεση στην εξουσία. Κυρίως όμως οργανώνει την κοινωνική αντίδραση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και απορροφά στην πολλαπλά θεσμική της έκφραση την ανομοιογενή κοινωνική αντίδραση…

Οι «Κρέοντες» της Αριστεράς…



 «Πασαι, πρν ργς κμ μεστσαι λέγων, μ φευρεθς νους τε κα γέρων μα... κ τνδε τούτους ξεπίσταμαι καλς  παρηγμένους μισθοσιν εργάσθαι τάδε.»*




Αυτό το «ξεπίσταμαι καλς» του Κρέοντα στην Αντιγόνη του Σοφοκλή είναι η φράση που χρωματίζει την βασική πληροφορία στο DNA της Αριστεράς. Ο βασιλιάς της Θήβας «ξέρει καλά» ότι κάποιοι  επιβουλεύονται την εξουσία του και χωρίς αμφιβολία, κάποιοι άλλοι χρηματίζονται για να τον ανατρέψουν. Όπως και η Αριστερά, έχει το «ηθικό πλεονέκτημα» της μοναδικότητας των απόψεων, της «καθαρής» γνώμης και της «αυθεντίας» στην διαχείριση της εξουσίας. Κάθε αντίπαλος είναι εχθρός και αν είχε έτοιμη τη λέξη θα τον έλεγε «ακροδεξιό», «φασίστα» ή «δοσίλογο».


Τι συνδέει τον Τσίπρα με τον Καμμένο;



Ενας φίλος μου έκανε την εξής απλή ερώτηση. «Αλήθεια τι είναι αυτό που συνδέει τον Τσίπρα και τον Καμμένο»; Και θέλοντας να προλάβει την απάντηση, πρόσθεσε: «Μη μου πεις η καρέκλα της εξουσίας. Θέλω να καταλάβω τι πραγματικά τους συνδέει για να κάνουν ακόμη και παρέα μεταξύ τους». Ομολογώ ήταν η πρώτη φορά που μπήκα στη βάσανο να εντοπίσω τα κοινά του χαρακτήρα τους και χωρίς δεύτερη σκέψη κατέληξα στο απύθμενο θράσος τους.



Αν το σκεφτείτε, δεν έχει προηγούμενο η χώρα να κυβερνάται από δύο ανθρώπους που δεν δίνουν δεκάρα για τις αυτοδιαψεύσεις τους. Και καθώς υποψιάζομαι τι σκέφτεστε, όχι, δεν ήταν το ίδιο ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και εκείνος έκανε εν γνώσει του το άσπρο-μαύρο, αλλά πρώτον ήταν άλλου διαμετρήματος πολιτικός και δεύτερον είχε ένα σαφές σχέδιο στο μυαλό του…