Το έχω ξαναγράψει, αλλά αν δεν το πει ο ΣΚΑΙ, ή ας πούμε ο Χατζηνικολάου, κανείς δεν δίνει σημασία.
Ότι και να γίνει, ότι και να ειπωθεί, αν δεν μας το πουν τα συμβατικά ΜΜΕ είναι σαν να μην έγινε.
Από κει ενημερώνεται η κυρά Σούλα και γενικά ο μέσος
συνέλληνας.
Είναι όπως το παράδειγμα της αστραπής που πέφτει στη μέση
του Αμαζονίου και δεν την βλέπει κανείς.
Έπεσε ή όχι;
Βαθύ φιλοσοφικό ερώτημα, που αγγίζει τα όρια της
κβαντοφυσικής, που θέλει ένα ηλεκτρόνιο (την βάση της ύλης) να συμπεριφέρεται
διαφορετικά όταν υπάρχει ενσυνείδητος παρατηρητής.
Θα μου πείτε τέτοιες ώρες τέτοια λόγια… τι μας τσαμπουνάς
ρε; Έχασε και ο Τσιτσιπάς, κλείσανε και τα σκυλάδικα…
Έχεις τίποτα χρήσιμο να μας πεις ή να πάμε παρακάτω;
Τέλος πάντων, επανέρχομαι στην αρχική μου πρόταση. Το έχω
λοιπόν ξαναπεί.
Ποιο; Μα το ότι στις δικές μου προσωπικές «δημοσκοπήσεις»
στα λουτρά, στα γυμναστήρια, στους χώρους εργασίας, στα ουζερί και στα
πατσατζίδικα… ο κόσμος βράζει.
Όχι μόνο δεν υποκλίνεται στο μεγαλείο της κυβέρνησης, αλλά
άρχισε δειλά δειλά και να την βρίζει.
Μέχρι και η λατρεία της προσωπικότητας που καλλιεργούν τα
ΜΜΕ μοιάζει να θρυμματίζεται στην πράξη.
Μα γιατί;
