29.5.14

Da Da Da...

Trio (1982)



Τι άλλο θα τάξει ο Αλέξης;



Παρακολουθώντας τη χθεσινή ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον ΣΕΒ, διαπίστωσα για άλλη μια φορά ότι, μάλλον μιλάει για άλλη χώρα από αυτή που ζούμε όλοι οι υπόλοιποι και στοιχειωδώς γνωρίζουμε τα οικονομικά της προβλήματα.




Δεν εξηγείται διαφορετικά  η επανάληψη των παροχολογιών,  και μάλιστα την ίδια στιγμή που προβλέπει  πως όταν το κόμμα του θα αναλάβει την εξουσία, θα βρει καμένη γη.


Αυτοί μας εκπροσωπούν;



Τώρα που τελείωσαν οι Ευρωεκλογές, που μέτρησαν τα κόμματα τις δυνάμεις τους, που όλοι λένε πως κέρδισαν και όλοι ξέρουν πως έχασαν, τώρα πια που οι προεκλογικές σκοπιμότητες δεν επιβάλουν άλλες αθλιότητες, είναι η στιγμή να αναρωτηθούμε «ξέρουμε τι κάνουμε;», «ξέρουμε πόση ζημιά προκαλούμε στη χώρα;».
 



Πρώτοι πρέπει να αναρωτηθούν οι αρχηγοί των κομμάτων και τα επιτελεία τους που άλλαξαν στις Ευρωεκλογές τη λίστα με σταυρό προτίμησης και που συμπεριέλαβαν στα ψηφοδέλτια τους κάποιους αυτούς που συμπεριέλαβαν.
Μετά πρέπει να αναρωτηθούν αυτοί οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές που βρήκαν το θράσος να διεκδικήσουν τη θέση του Ευρωβουλευτή.
Και μετά πρέπει να αναρωτηθούμε εμείς οι ψηφοφόροι που τους ψηφίσαμε και τους εκλέξαμε…


Μακάρι να ήταν ο Στουρνάρας το πρόβλημα...



"Κάθε φορά που έφτασε στο χείλος του γκρεμού, ο λαός μας έπεσε μέσα."
(Στ. Μάνος)

Η Ελλάδα χρειάζεται μια ντουζίνα επαναστάσεις για να βγει από το αδιέξοδο, αλλά κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν τολμά ούτε να τις σκέφτεται, όχι να τις οργανώσει και να τις υλοποιήσει.



Αντί γι’ αυτό συνεχίζουν να κλέβουν χρόνο από την κλεψύδρα της χώρας, φορτώνοντας τον Στουρνάρα την ευθύνη και ανακυκλώνοντας υπουργούς και ψευδαισθήσεις…

Κερκόπορτα; Αστεία πράγματα…



Η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ θυμάται παλαιότερα τους- ξένους φοιτητές της στη Σορβόννη να της στέλνουν… συλλυπητήριο τηλεγράφημα κάθε 29η Μαΐου, την ίδια ώρα που τα περισσότερα Ελληνόπουλα αν τα ρωτούσες τι έγινε τη μέρα εκείνη δεν ήξεραν ακριβώς.



Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε.
Στην Ελλάδα έγινε, λίγο έως πολύ, μόδα να θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα την Αλωση της Πόλης- μερικοί από κεκτημένη ταχύτητα ή άγνοια μιλούν για «εορτασμό», αντί για επέτειο, και να μην αρκούμαστε στον εορτασμό της έναρξης της Επανάστασης, κάθε 25 του Μαρτίου.
Μεγάλη η σημασία της Πόλης, θα πει κανείς, για τους Ελληνες.
Σωστό. Οπότε και η συμβολική σημασία της Αλωσης είναι εξίσου μεγάλη.
Εστω και αν η πολιορκία της από τους Οθωμανούς ήταν απλώς μία από τις πολλές, έστω και αν το κλίμα της εποχής ήταν τέτοιο, η κατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν τέτοια, που έκπληξη θα ήταν το να μην αλωθεί η Πόλη.



Το γκάλοπ των σαλτιμπάγκων…



Από εδώ μέσα, ο  Strange Attractor κατέθεσε την δική του προσέγγιση για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Δυστυχώς, ο καλός μου φίλος, με τον οποίο έχω συνομιλήσει άπειρες ώρες και πάντοτε στο τέλος καταλήγουμε και οι δυο να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε σε όλα, και ότι συμφωνούμε μόνο σε ένα πράγμα, δηλαδή στον Σαμαρά, έπεσε έξω στις προβλέψεις του.



Ατελείωτες συναντήσεις είχαμε κάνει πριν τις εκλογές όπου αυτός ο μη νεοδημοκράτης προσπαθούσε να με πείσει ότι η ΝΔ θα είναι μπροστά - με σοβαρά επιχειρήματα δε μπορώ να πω – και με αποκαλούσε ηττοπαθή όταν του έλεγα ότι τα πράγματα δεν ήταν καλά.
Βέβαια, ομολογώ ότι δεν είχα συγκεκριμένα επιχειρήματα, απλά διαπνεόμουν από μία συναίσθηση του κλίματος…


Η άνοδος της ακροδεξιάς ανησυχεί την Ευρώπη.



Οι πρόσφατες εκλογές στην Ουκρανία πήγαν καλά, και έβγαλαν ξεκάθαρο νικητή.
Τον δισεκατομμυριούχο Petro O. Poroshenko, που ήδη δέχθηκε υπόσχεση από τη Μόσχα να συνεργαστεί μαζί του.



Αυτά στην Ουκρανία, όπου η κατάσταση έχει κάπως εκτονωθεί.
Στην υπόλοιπη όμως Ευρώπη ξεδιπλώνεται μια νέα κρίση, η οποία και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί….

Οι τρεις ιδεολογικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελιά, και n φυγή προς τα μπρος…



Τα αποτελέσματα των προχθεσινών ευρωεκλογών κάνουν επίκαιρο το ερώτημα αν υπάρχει άλλη εφικτή πρόταση για τη διακυβέρνηση του τόπου από αυτή της υπάρχουσας πλειοψηφίας.



Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να πετύχει την πρωτιά και αυτό έχει μεγάλη σημασία.
Δεν αρκεί όμως για να κυβερνήσει.
Το μεγάλο πρόβλημά του δεν είναι να αποκτήσει την αυτοδυναμία, αλλά τι μπορεί να κάνει με αυτήν.