Mother's Little Helper...

The Rolling Stones

Η αριστερά των τρακαδόρων και των υπόπτων...

Σε τι ακριβώς συνίσταται το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς έναντι των στελεχών και μελών των άλλων παρατάξεων; Στην ατομική και συλλογική ηθική και το λιτό βίο που ταιριάζει σε ανθρώπους που έχουν θέσει σαν προτεραιότητα την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος, ενίοτε και σε βάρος του προσωπικού τους.

Αν συμβαίνει αυτό, πως δικαιολογούνται τότε τα δεκάδες ακίνητα και οι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ αποταμιεύσεων που έχουν δηλώσει κατ’ άτομο μερικές δεκάδες στελέχη που αποτελούν την ηγεσία και τη μεσαία ραχοκοκαλιά  του κόμματος;

Όλοι οι πλούσιοι κληρονόμοι αυτής της χώρας πήραν τα "βουνά"  με τα αμπέχονα να ανεμίζουν;

Γιατί ο κόσμος αγαπάει τόσο πολύ τη Ζωή Κωνσταντοπούλου;

Γιατί λέει στους ψηφοφόρους αυτό ακριβώς που θέλουν να ακούσουν, με τη στομφώδη και επιστημονικοφανή διατύπωση που απαιτείται για να ψαρώσεις κάποιον αμαθή και χειραγωγήσιμο.

Οι Έλληνες έχουν ανάγκη να ακούσουν πως δεν φταίνε οι ίδιοι για την κατάστασή τους, άρα όποιος διαμορφώσει τη ρητορική του με άξονα την πλήρη άφεση αμαρτιών, εντάσσοντας μάλιστα σ’ αυτήν γλωσσικά πυροτεχνήματα, εύπλαστες ακαδημαϊκές αοριστίες και δικολαβίστικες τεχνικές, κερδίζει κατευθείαν τη συμπάθειά τους…

Κατάντια… Βαλαβάνη…

Η Νάντια Βαλαβάνη, πτυχιούχος οικονομικών επιστημών, πρώην μέλος της ΚΝΕ, με προηγούμενη εργασιακή εμπειρία μεταφράστριας, υπαλλήλου ασφαλιστικής εταιρείας (ή ασφαλίστριας) και διευθύνουσας οικογενειακής επιχείρησης ξενοδοχείου στην Κρήτη, ανέλαβε τα βαριά καθήκοντα της αναπληρώτριας υπουργού οικονομικών στην κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - ΑΝ.ΕΛ. της 25ης Ιανουαρίου.

Μετά από θητεία 5 μηνών, η κυρία Βαλαβάνη παραιτήθηκε στις 15 Ιουνίου δηλώνοντας ότι διαφωνεί με την υπογραφή του νέου μνημονίου με τους δανειστές και υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση έπρεπε να οδηγήσει τα πράγματα σε ρήξη στηριζόμενη στο ΟΧΙ που εξέφρασε ο λαός με το δημοψήφισμα... 

Προσοχή το μαλλί!

Πληροφορούμαι ότι ο αειθαλής Τάσος Κουράκης, της ατίθασης αλογοουράς και της φαλλοκεντρικής ποιήσεως, είναι πολύ στενοχωρημένος με όσα δημοσιεύονται στον Τύπο ―και ειδικά στην «Καθημερινή»― όσον αφορά τις κάκιστες σχέσεις του με τον προϊστάμενό του υπουργό.

Απευθύνομαι, λοιπόν, σε όσους στενοχωρούν τον ποιητή-υπουργό (ξέρεις εσύ, Απόστολε...) να παύσουν, διότι όσο συνεχίζουν αυτό το βιολί τίθεται σε κίνδυνο ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει ο υπουργός: το χρώμα της κόμης του...