Uncle Albert...

Paul McCartney...

Δεν λέει ο Ζαγοράκης… Πώς να το κάνουμε;

Και εκεί που ήμουν ήρεμος και χαλαρός, απολαμβάνοντας τη μεσημεριανή λιακάδα και τον φραπέ μου, πέφτει το μάτι μου σε άρθρο του Antinews (εδώ) και  παθαίνω ένα ταράκουλο.

Και γίνομαι πυρ και μανία.

Γιατί; Διότι στο άρθρο αναφέρονται τα επικρατέστερα ονόματα που θα στελεχώσουν το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ, και που θα ανακοινωθούν επίσημα, τις επόμενες μέρες.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, διαβάζω στον τίτλο, ότι τα ονόματα τα επέλεξε ο ίδιος ο Σαμαράς!

Και μένω σέκος.

Διότι άλλο πράγμα έχω στο μυαλό μου την «όλη» Νέα Δημοκρατία, και άλλο τον Αντώνη Σαμαρά.

Στον οποίο πίστεψα και πιστεύω εδώ και 3-4 χρόνια, και ο οποίος με την εργασιομανία και την αποτελεσματικότητά του με έχει ανταμείψει, οδηγώντας αργά αλλά σταθερά την Ελλάδα μακριά από τη κρίση.

Αν όμως  επέλεξε όντως ο ίδιος τα συγκεκριμένα ονόματα, τότε θα τα χαλάσουμε…

Και εξηγούμαι.

Η ακροδεξιά της Ευρώπης στηρίζει τον Πούτιν!

Μπορεί ο μηχανισμός προπαγάνδας του Πούτιν να καταγγέλλει με μανία τις ουκρανικές αρχές για φασισμό και ξενοφοβία, αλλά αλλού στην Ευρώπη ο Ρώσος ηγέτης φλερτάρει στενά τους ακροδεξιούς πολιτικούς, που τους θέλει συμμάχους του στην σύγκρουσή του με τις κυβερνήσεις της Δύσης.

Όπως λέει ο εκπρόσωπος του ριζοσπαστικού ακροδεξιού γαλλικού Εθνικού Μετώπου Ludovic de Danne, «στη Ρωσία μας αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη εύνοια… όχι μόνο μας ανέχονται, αλλά είμαστε και καλοί φίλοι».

Η Ελλάδα που ξέραμε…

Αμαρτία ομολογημένη.

Οφείλω να παραδεχθώ ότι οι σχέσεις μου με την οικονομική επιστήμη είναι οι χείριστες, με τους υπηρέτες της δε, ακόμη κι αν λόγω φιλανθρωπίας δεν είναι οι χείριστες, πάντως δεν είναι και οι καλύτερες.

Ο λόγος είναι πολύ απλός. Δεν τους καταλαβαίνω.

Αντιλαμβάνομαι βέβαια τη διαφορά ανάμεσα σε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ένα των 50 εκτός από το χρώμα, μπορώ πάνω-κάτω να περιγράψω το φαινόμενο του πληθωρισμού και του αποπληθωρισμού, όμως, όταν προσπαθούν να μου εξηγήσουν τι μου συμβαίνει ή τι πρόκειται να μου συμβεί, εκεί τα χάνω. Δεδομένου ότι έχω κόψει το τσιγάρο εκνευρίζομαι πολύ εύκολα, χάνω τη δυνατότητα συγκέντρωσης και επανέρχομαι στη μόνιμη επωδό.

Αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Μια αχτίδα φωτός στο σκοτάδι.

Μέσα στην αμυδρή  χαραμάδα φωτός που αρχίζει να φαίνεται στη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας μας, υπάρχουν και κάποιες δευτερεύουσες παράμετροι που όμως συνιστούν σοβαρό λόγο αισιοδοξίας για το άμεσο μέλλον.

Αναφέρομαι στον έναν από τους κύριους άδηλους πόρους και πυλώνες της οικονομίας μας, που είναι ο τουρισμός.

Και που μέσα σε αυτόν εντάσσονται τα αεροδρόμια.

Τα οποία στην Ελλάδα, πλην αυτού των Αθηνών, είναι κρατικά, και λειτουργούνται, συντηρούνται, ελέγχονται, και διοικούνται από την ΥΠΑ, μια αμιγώς δημόσια υπηρεσία του υπουργείου Μεταφορών.

Έρχεται ο αιώνιος έφηβος της ροκ!

Παρά τα 73 του χρόνια, ο Μπομπ Ντίλαν παραμένει ένας ζωντανός θρύλος της μουσικής και έρχεται να το επιβεβαιώσει με δύο συναυλίες στην Ελλάδα, στις 22 Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη και στις 23 του ίδιου μήνα στο Terra Vibe στη Μαλακάσα.

Ο θρυλικός μουσικός που επηρέασε βαθιά την εξέλιξη της σύγχρονης μουσικής θα δώσει δύο συναυλίες, στις 22 Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη και στις 23 στο Terra Vibe στη Μαλακάσα, πανέτοιμος να ξεσηκώσει και να εμπνεύσει τους Ελληνες θαυμαστές του με τα αγαπημένα τραγούδια του.

Το Σωματεμπόριο Νεαρών Ιθαγενών Κοριτσιών στο Καναδά.

 Η Kimmy (*δεν είναι το αληθινό όνομα της) ήταν μόλις 12 ετών την πρώτη φορά που αναγκάστηκε να παίξει μαλακία σε έναν ενήλικο άνδρα έναντι χρημάτων.

Η 13χρονη αδερφή της βοήθησε και όσο πιο γλυκούλες και αθώες το παίζανε, τόσα περισσότερα χρήματα έβγαζαν.

«Ήταν περίεργο» λέει η Kimmy. «Είναι μια από εκείνες τις φορές που λες: Συμβαίνει πραγματικά αυτό»;

Η Kimmy μπήκε στη βιομηχανία του σεξ από την βιολογική αδερφή της, όταν ζούσε σε μια ανάδοχη οικογένεια στο βόρειο Οντάριο.

Είναι μόνο ένα από τα πολλά νεαρά ιθαγενή κορίτσια στον Καναδά που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ή σωματεμπορίας.

Ωστόσο δεν είναι μόνο οι νταβατζήδες, οι πελάτες ή οι συμμορίες που δημιουργούν τη σωματεμπορία.

Ολοένα και περισσότερο, συμμετέχουν σε αυτό το έγκλημα και οι ίδιες οι οικογένειες των κοριτσιών και οι συγγενείς, ενώ το έγκλημα εκτυλίσσεται σε κοινότητες ή πόλεις των αυτοχθόνων, σε όλη τη χώρα.